Geplaatst: 05-09-04 10:52 Dankzij de fijne routebeschrijving en mijn handige kaart-lezende moeder (afslag Nijkerk stond niet op de borden, dus wij wachtten netjes tot die zou komen, bij Amersfoort bedachten we dat we toch echt wat te ver waren gereden) was ik bijna een uur te laat.
Secretariaat deed nergens moeilijk over en de starter ook niet, dus ben ik later gestart. Misschien dat Rex aan mij merkte dat het maar een oefencross was, want hij deed niets dan weigeren en onhoog gaan (dat doet hij anders noooooit...tenminste dat weigeren dan he). Ik had zelfs een stop op de picknicktafel terwijl die toch echt fijn breed was. Toen hij ook nog eens met horten en stoten door het water ging, continue hinnikkend naar zijn vriendinnetje die nog op de wagen stond én ook nog eens langs de punt liep ben ik even heel kwaad geworden! Blijkbaar is dat toch het enige dat echt werkt (tis niet voor niks een Pion
) , want daarna liep hij keurig door naar de finish. Weer wat geleerd dus...Toen ik Rex had verzorgd en Pico had opgezadeld had de laatste net gereden (vandaar dat je mij niet zag Chantal, ik reed dus als laatste ....ik zag jou nog wel even toen ik na de cross aan het afsponsen was....je liep met een klein meisje op de arm).
Ik mocht nog wel starten en het was eigenlijk wel ideaal zo, want zo kon ik mooi heel vaak heen en weer door het water, want daar heeft ze nog lang niet altijd zin in. Ze werd bij de opsprong weer even heeeeel sterk en rent dan zomaar ergens heen, dus ook die opsprong heb ik van verschillende kanten een paar keer genomen net zolang tot de volledige controle er weer was.
In Lunteren sprong ze nogal uit elkaar en naar voren en tilde de beentjes niet echt op...Rob zei toen dat ik haar meer moet "zetten" voor de sprong omdat ik anders een keer met paard en al een mooie koprol zou gaan maken
Ik heb daar dus bij iedere hindernis op gelet en dat ging super, ze sprong overal hoog over zonder iets aan te raken, echt een gaaf gevoel. Ook de laatste oxer nog maar even meegepakt, hoewel ik die in eerste instantie wilde overslaan.Op de terugweg op zo'n 10 km van huis kregen we een klapband met de vrachtwagen....wat is zo'n ding dán zwaar om op de weg te houden
Ik reed 80 en het gebeurde net in een bocht op de snelweg. De ANWB zou er een spoedmelding van maken en we belden ook de politie maar, want we stonden op een erg onoverzichtelijke gevaarlijke plek waar 2 snelwegen bij elkaar komen. De politie had vervolgens een sleepbedrijf gebeld, maar die konden natuurlijk niks voor ons doen, omdat er 2 paarden in de auto stonden, lekker slim dus 
De ANWB kwam uiteindelijk na 1,5 uur en toen was het in 5 minuten gepiept, we hadden een goede reserveband en die kon er dus zo onder. Die man van de ANWB heeft trouwens gewoon op de vluchtstrook (en het was ook nog eens het linkervoorwiel) die band verwisseld, terwijl het verkeer langsraasde....ik vond dat erg gevaarlijk, maar goed. Politie uiteindelijk niet meer gezien, ze zullen het wel te druk gehad hebben met bekeuringen uitdelen
Toch wel erg de moeite waard deze cross....ik had me van een oefencross niet zoveel voorgesteld, maar ik vond het een leerzame dag met mooie hindernissen die nog best lastig waren af en toe.
Ik heb Lielle nog wel gesproken en ook het laatste stuk door de cross zien gaan (zag er heftig uit, maar paardje wilde wel zo te zien!!) en Chantal heb ik langs zien komen op een vos toen ik op de kop schroeven stond te draaien....in Gorssel moeten we eens echt meeten Chantal!!
