Hoeveel controle hebben jullie in de cross?
In trainingen gaat het al een stuk beter met de controle, maar in de cross voel ik me toch een beetje een ''meelifter''.
Tussen de hindernissen door houd ik licht contact met de mond en blijf verlicht zitten. Als er een hindernis aankomt, ga ik zo'n 20 meter van tevoren weer zitten, en probeer Vorstin af te remmen. Dit lukt aardig, maar ik heb niet de controle om haar snel terug naar een handgalopje te krijgen en precies te plaatsen.
Hoe zit dit met jullie?
Reageren jullie paarden op de lichtste signalen? Hebben jullie je paard binnen 2 galoppassen weer terug of duurt het langer? Kunnen jullie de hindernis precies rijden zoals jullie willen, of mag jij alleen bepalen welke hindernis er gesprongen wordt en wanneer?
Kortom, hoeveel controle hebben jullie in de cross?
) Als ik wil dat hij harder gaat doet ie dat ook, moet hij iets terug voor de sprong doet hij dat ook.
Ik had verwacht dat hij uit zich zelf wel wat harder zou gaan dan Bambi. Maar hij galoppeerde vrolijk op zijn eigen tempo en was niet van plan harder te gaan lopen
Nou heb ik het ook niet echt opgedrongen, voor de volgende keer ga ik wel proberen een iets sneller tempo te krijgen.
) heel gretig in de cross maar daardoor vaak ook lastig onder controle te houden. Ungaro is heel wat gevoeliger dan Pasjha, maar ook hij kan zich mega vast zetten en dan moet ik alle zeilen bijzetten. Daarom rij ik hem ook op n pelham, dat gaat heel goed. En toch dressuur ik ook heel veel met hem en is hij ook super gevoelig op de hulpen, maar in de cross wil hij gewoon alleen maar rechtdoor over alle hindernissen die hij ziet
We gaan nu naar het M en dan wordt t toch al serieuzer qua combinaties. Pasjha had echter in t L ook vrij weinig respect voor de hindernissen maar vanaf t M begon hij goed mee te kijken en werd hij steeds fijner te controleren. Heb het idee dat Ungaro hetzelfde is. Hij is alleen wel sneller qua reacties, dus uiteindelijk denk ik nog fijner te rijden.
.
In VP had ik voor het eerst het gevoel dat ze goed bleef trekken op de sprong, en niet dood viel in de landing. Dat was het tegenovergestelde van Vosje dus. Verder ben ik met haar vooral bezig met ritme krijgen, en mooi kunnen plaatsen. Ik merk ook wel dat ik twee jaar niet tot nauwelijks heb gecrosst, ik moet ook weer in mijn ritme komen.