Ik ben er gisteravond geweest, maar vond het weinig boeiend. Allemaal enorm goede paarden in de baan, daar niet van. Maar het verhaal wat er bij verteld werd voegde weinig toe en was eigenlijk ronduit saai. Ik had liever gezien dat ze doorsnee combinaties in de baan hadden laten rijden die misschien nog wat moeite had gehad met het op eigen benen laten lopen van een paard. En dan constructieve aanwijzingen en oefeningen geven om het rijden te verbeteren. Want dat is toch waarom wij als instructeur in de baan staan.
Wanneer krijg je nu als gemiddelde instructeur van zulke bewegingswonderen in de baan? Een 4 jarige die al met zoveel balans en afdruk loopt dat ie de indruk wekt met twee hoeven in de neus een Z proef te kunnen lopen (ik zou willen dat mijn 21-jarige zo relaxed door de baan ging. Wat een fijn paard was die zwarte). Een drie jarige die de houding en allure heeft van een grand prix paard (en gelukkig ook nog een hele onervaren drie jarige, die het heel knap deed zo voor de eerste keer in een dergelijke omgeving).
Persoonlijk sta ik liever 6 uren langs de bakrand in de vrieskou te kijken en luisteren naar een iemand als Johan Hamminga. Vele malen boeiender. Ik ben dan ook om half tien weer in de auto gestapt. Had al een helse heenrit van ruim 2 uur vanwege het slechte weer, dus het kwam me niet zo slecht uit om eerder te vertrekken. Kon ik toch nog voor twaalven in mijn bed liggen.