Bokt.nl

Citaat:

Ik heb VWO gedaan (eigenlijk gymnasium) met natuurkunde, scheikunde, biologie en wiskunde B. Ik ben van voor de Tweede Fase, weet ook niet precies welk profiel dit zou zijn, iets van Natuur&Techniek gok ik? Voor psychologie is wiskunde A of B verplicht.
Ik ben begonnen met psychologie omdat ik uitgeloot was voor geneeskunde en graag een beetje een brede studie wilde doen. Uiteindelijk ben ik er niet meer mee gestopt.
Psychologie is een beetje het prototype van een universitaire opleiding: veel studenten, weinig hoorcolleges, veel zelfstudie, weinig persoonlijke aandacht. Voor mij werkt dat prima, ik vind het heerlijk mijn eigen tijd in te kunnen delen en hoef niet "bij het handje" te worden gehouden. Maar dat is niet voor iedereen zo; sommige mensen vinden het prettiger om meer contacturen te hebben, meer begeleiding en minder zelfstudie. Daar is niets mis mee, maar je moet je dan wel bedenken dat psychologie niet zo'n geschikte studie voor je is.
Ik heb gemiddeld ongeveer tien uur in de week college, erg weinig dus. De rest wordt je geacht zelf thuis te doen. Bij psychologie moet je vooral erg veel lezen, met name Engelse literatuur. Vaak iets van 100-150 bladzijden per week. Bij ons (ik studeer in Utrecht) hebben we 8 weken les en daarna tentamen week. Tentamens gaan vaak over boeken van 500-700 bladzijden. Bedenk ook dat het een erg theoretische studie is, pas na twee jaar begin je met dingen oefenen op elkaar, en zelfs dat is nog minimaal. Bij psychologie is het een beetje zo: je leert 4 jaar lang heel veel dingen en doet heel veel kennis op, en als je afgestudeerd bent ga je leren die dingen toe te passen in de praktijk.
Wat voor veel mensen een struikelblok is, is de statistiek. Bij mijn opleiding krijg je 5 statistiekvakken. Veel mensen lopen hier op vast, zlef heb ik er weinig moeite mee gehad. Als je een beetje goed was in wiskunde op school, dan moet dat lukken.
Ik vind het een ontzettend leuke studie. Het is heel breed en in je tweede jaar moet je een afstudeerrichting kiezen; ik heb gekozen voor klinische neuropsychologie. Hierbij ga je werken met mensen met een hersenbeschadiging (auto-ongeluk, herseninfarct etc.) en onderzoeken wat mensen wel en wat ze niet meer kunnen. Heel veel mensen denken dat je met psychologie altijd zo'n "praat-therapeut" wordt, die zijn patiënten op een sofa legt en vraagt: "wat is je probleem? Vertel er eens over?." Dat is dus niet waar, het is heel breed. Je hebt psychologen die werken met kinderen, psychologen die werken bij bedrijven, psychologen die werken bij de overheid, psychologen in revalidatiecentra...

Citaat:

Ik wil ook heel graag psychologie gaan studeren. In Enschede, zodat ik mijn paard nog even kan houden. Volgens velen ben ik ook wel geschrikt voor dat werk. Ik wil graag na mijn master een opleiding tot GZ-psycholoog volgen, en misschien daarna nog specialiseren tot klinisch psycholoog.

Ik heb ook gehoord dat je kansen op de arbeidsmarkt ontzetten gering zijn, en dat je wel 2 jaar zonder werk kan zitten... Weet iemand of die info correct is?

Wat ik wel weet is dat voor instellingen in de geestelijke gezondheidszorg vaak erg lange wachtlijsten zijn (voor de cliënten). Hoe kan het dan dat er daarnaast zoveel werkloze (goede) psychologen rondlopen?

En kan je met je master psychologie ook eerst aan het werk op een plek voor een HBO psycholoog? Zoals op een school als leerlingbegeleider of zoiets?

MLoeser schreef:

Ik wil graag na mijn master een opleiding tot GZ-psycholoog volgen

MacavityL schreef:

Verwacht niet dat je na je master gelijk de GZ opleiding kan gaan volgen, hier kom je vrijwel niet in zonder werkervaring..

Saar4 schreef:

Je kan met je master psychologie wel op een lagere functie werken. Ik ken eigenlijk geen instelling die HBO-ers aanneemt. Als je kan kiezen tussen een HBO-er en honderden psychologen is de keus niet zo moeilijk.

Soda schreef:

Of het een verstandige keus is, kun je alleen zelf beslissen. Ik kan alleen uitgaan van mijn eigen ervaring. Toen ik begon met psychologie was ik me niet bewust van het feit dat het lastig is om aan werk te komen na je afstuderen. Ik kwam daar pas halverwege mijn studie achter, daar schrok ik best van, maar ja, dan stop je ook niet meer met je studie. Daarom zeg ik het wel meteen als iemand met vraagt of psychologie een leuke studie is.
Het hele punt is eigenlijk de GZ-opleiding. Als je die eenmaal afgerond hebt, ben je echt gewild en kom je zo aan een leuke baan. Maar voor je daar bent... Uiteindelijk lukt het iedereen die het wil om er in te komen, maar dat kan wel twee jaar duren. En in die twee jaar zal je werkervaring op moeten doen, soms slecht of zelfs niet-betaald. Als je naar Friesland wil verhuizen vergroot je bijvoorbeeld ook je kansen. Die dingen moet je er voor over hebben en je zult bij jezelf na moeten gaan of je dat hebt. En het kan erg frustrerend zijn als iedereen om je heen binnen no-time aan het werk komt, er overal wordt gepraat over de goede werkgelegenheid en je bent zelf nog een beetje aan het bijbeunen voor een sneu salaris. Maar aan de andere kant, dat duurt ook maar een paar jaar, dan kan je met de opleiding beginnen en dan heb je uiteindelijk het leukste beroep dat er is