Schijnovergangen zijn inderdaad tempowisselingen. Het paard denkt heee we gaan een overgang naar stap maken, maar jij houd hem dan nog in draf met je been. Ik zou hierna dan ook altijd een duidelijke overgang voorwaarts maken, niet te lang in rustig tempo doordraven. Daarna dus weer vooruit. Zo kun je dit constant herhalen. Uiteraard kun je ook een keer een echte overgang maken.
Ik ben persoonlijk geen voorstander van een tikje achter de kuit. Vind dat het paard zo moet reageren, maar als je paard niet goed voorwaarts is (en ontzag heeft voor de zweep) kan het werken. Volgens mij moet je er net bij kunnen...