ik heb er ook moeite mee, op m'n verzorgpaard, maar stiekum vind ik het op andere paarden ook nogsteeds moeilijk.
En tot nu toe merk ik dat gewoon heel heel veel doen nog de beste oplossing is. Daarbij doe ik afentoe stukjes mijn stijgbeugels uit, en afentoe zonder zadel rijden helpt ook.
Maak het voor jezelf niet te moeilijk. Als je probeert door te zitten en het wil niet, zorg dan met oefenen dat je (met of zonder longeerlijn) op een volte rijd, op een kleine volte zal je paard meer buigen, zn been er al wat meer onder zetten en ookal loopt hij of zij niet nagevelijk, dat maakt het al een stuk makkelijker. Ook het tempo gewoon laag houden. Rijtechnisch zal het paard dan misschien onder zijn tempo lopen, en erg actief zal het niet zijn, maar je moet in z'n geval kiezen tussen al dat stuiteren in het zadel, of gewoon heel langzaam draven. De langzame draf is dan voor jullie beide het fijnste, en die activiteit rijd je er wel weer in als je weer gaat lichtrijden.
De meeste mensen raden je aan steeds maar een paar passen door te zitten. Nou is mijn eigen ervaring, dat ik toch echt meerdere passen nodig heb om het ritme te voelen, en dan pas ga ik echt zitten, dus probeer wat dat betreft een beetje uit. Dat is ook afhankelijk van hoe erg je stuitert, als je echt hard in het zadel komt, is het langer doorzitten voor jou en je paard echt heel naar, maar als je eigelijk maar een beetje uit het zadel komt, is ht misschien niet fijn, maar kan het soms helpen gewoon wat langer door te zetten, en dan zul je zien dat je opeens afentoe wél zit. (en tja, zodra je dan door hebt dat je zit ga je meteen weer stuiteren, maar dan is het begin er!)