Ik train de 'rittigkeit', waaronder het actief ondertreden van het achterbeen, altijd dmv. de bovenlijn uit te schuiven, (word ookwel het Anky-systeem genoemd, maar hier waag ik mij niet aan op bokt, haha) dus het paard laag en diep te laten lopen met de neus er goed uit. Ik begin in stap, en schakel tussen verzamelde stap tegen het dribbelen aan, tot de gestrekte stap, dit doe ik ook in draf, de eerste 2 minuten héél verzameld, zodat er gelijk goed opgelet moet worden, en er voorkomen word dat de achterhand meteen de mist in gaat. In galop (ook in deze lage lijn) flink naar voren, en dan niet op de noodrem gaan staan op de lange zijde, maar via kleine volte weer terug op het achterbeen. Bij dit alles hiervoor verteld alles wel constante voorwaartse drang! anders verlies je veel takt en gaat het paard alleen maar in de handen duwen. Daarna kan je haar oppakken en hoger instellen, voel je nog steeds druk, heeft ze meer tijd nodig om vanuit achter naar boven te kunnen lopen!
Merk ik na dit warmrijden dat het paard nog niet het gewenste beeld en gevoel geeft, ga ik in draf slangenvoltes en achtjes rijden, vrij hoog ingesteld, en daarbij (in de juiste buiging) véél schakelen, maar wel tot de mate waarin het paard het toelaat,wisselend van verzamelen tot tegen het strekken aan. (stuwend vanuit achteren, zo niet, stapje terug) Dit geeft vaak wat kleine onaardigheden, omdat je spieren erg aanspant, dus erg voorzichtig mee zijn als je niet zeker van je zaak bent!
Deze manier word vaak bij paarden gebruikt die zgn. 'bloederig' of 'heet' zijn, omdat aanspanning en ontspanning goed moet worden gecombineerd.
Het is een trainingsmethode waar ik van overtuigd ben, hoop dat je er iets aan hebt! (en elk paard is anders, niet altijd alles werkt per paard!)