Bokt.nl

**Geplaatst**: 01-08-02 10:10

Geplaatst: 01-08-02 10:10

Bedankt voor de uitleg, Sonja.

Zaterdag is mijn eerste westernles, ik wil een overstap maken naar western, dus ik heb nog een hoop te leren merk ik wel!

**Geplaatst**: 01-08-02 10:15

Geplaatst: 01-08-02 10:15

Oh ja, dat was jij he, op de Veluwe Ranch. Gezellie! Heel veel plezier gewenst daar!

**Geplaatst**: 01-08-02 10:19

Geplaatst: 01-08-02 10:19

Inderdaad neem is een (goede) westerles, merk je wel hoe "makelijk"het westernrijden is!!! Haha!

Ben nu ruim 2 jaar bezig met western, maar vind het nog steeds moeilijker dan het engelse rijden!! Dat doe ik trouwens ook nog steeds!!
Maar gebruik van allebei de takken dingen mee!

**Geplaatst**: 01-08-02 10:28

Geplaatst: 01-08-02 10:28

Ik zat me gisteravond te bedenken wat ik tenminste bij mezelf voel:

Een paard waarbij geen fijne aanleuning hebt, geeft snel de neiging hem naar benden te "knijpen". Om hem meer over de rug te krijgen stop je er nu eenmaal impuls in aan de achterkant, die je voor weer opvangt. In het ideale geval heb je je paard voor je been, en is het begrenzende van een contactteugel op wat je dus "voor je uit krijgt" al genoeg. Een paard dat door zijn bouw, of om wat voor reden dan ook, de "soepelheid" en kracht in rug en gewrichten mist om dat makkelijk te doen, moet je "actiever" rijden om hem eerst over de rug te krijgen. Je gebruikt daarvoor in je armen de spieren in je onderarm en aan de voorkant van je bovenarm.

Bij dat paard dat je op dat contactteugeltje kunt rijden laat je juist de spieren aan de voorkant van je arm actief los, en kun je de "veer" en het contact met de mond onderhouden door het reflexmatig aan- en ontspannen van de spieren aan de achterkant van je bovenarm (je triceps)

**Geplaatst**: 01-08-02 10:30

Geplaatst: 01-08-02 10:30

Sonja, je uitleg is helder en sluit ook wel aan op de ideeen die ik heb opgedaan. Alleen het "stapje verder" ben ik het niet zo mee eens. Ik denk dat dat alleen in het 'beeld' anders is, maar verder nog steeds veel overeenkomsten vertoont met het engelse rijden. Je paard van de hand af laten lopen is namelijk ook een streven bij het engelse rijden, de lichtheid van het lichaam en dus ook in de hand. Het verschil is imo nog kleiner, het ziet er alleen anders uit denk ik.

**Geplaatst**: 01-08-02 10:34

Geplaatst: 01-08-02 10:34

Met 'verder' bedoel ik ook niet 'moeilijker' oid, maar meer qua houding van het paard. In de dressuur streef je uiteraard ook naar een fijn licht contact, maar ik bedoel dat je daarna het paard gaat laten zakken naar een halshouding die horizontaal gaat worden. Misschien beetje lomp beschreven.

**Geplaatst**: 01-08-02 10:43

Geplaatst: 01-08-02 10:43

Sonja, oke helder Lachen

. Het is denk ik een verschil in keuze, zich uitend in het beeld?

**Geplaatst**: 01-08-02 11:01

Geplaatst: 01-08-02 11:01

Waarschijnlijk wel, want bij een dressuurpaard ga je daarna (na die basis) juist werken naar een bepaalde mate van oprichting. Terwijl je bij een westernpaard juist toe gaat werken naar een lage halshouding.

Zo heel veel verschilt Engels en western niet....

**Geplaatst**: 01-08-02 12:22

Geplaatst: 01-08-02 12:22

er werd ergens gesteld dat je geen aanleuning hebt bij westernrijden, maar ook met een doorhangende teugel kan je een goede aanleuning hebben met je paard. Zie als voorbeeld Anky met een passagerende Bonfire.
Aanleuning heeft imo niet zoveel met het gewicht dat je in je handen hebt te maken, maar meer met de reactie die je paard geeft op een teugelhulp (dan benoem ik alleen dat onderdeel mbt aanleuning).

**Geplaatst**: 01-08-02 13:18

Geplaatst: 01-08-02 13:18

En wat de IJslanders betreft: natuurlijk willen wij onze paarden ook fijn over de rug laten lopen. De meeste Ijslanders willen niet eens goed tölten als ze hun rug niet loslaten. En een stijve, laterale tölt zonder ruggebruik zit evenmin lekker als een houterige hobbeldraf met plankrug.
Mijn paard loopt steeds beter over zijn rug, zowel in draf als in tölt, en dat is een geweldig gevoel. Ik denk ook dat alleen een ruiter die zijn paard zo rijdt, zijn paard ook echt beter en mooier (bespiering!) kan maken. Mijn persoonlijke ervaring is trouwens dat een goed zadel hierbij een wereld van verschil kan maken. Soms loopt een paard zonder dat de ruiter dit doorheeft met een klemmend, knijpend zadel, waardoor hij onmogelijk tot ontspanning kan komen. Controleer dus ook eens of je zadel wel goed past, wanneer je paard niet lekker over zijn rug loopt. Veel zadels zijn te smal.

**Geplaatst**: 01-08-02 14:39

Geplaatst: 01-08-02 14:39

Dees schreef:
.... En in mijn beleving wordt er hier in Europa (Nederland?) ook heel anders western gereden dan in de USA....
Ik ben bang dat hier op Europa het western rijden een beetje is verengelst, ik zie ook eigenlijk nooit iemand er echt op zitten als een cowboy. Iets wat bij Engels rijden bepaald geen plaatje is, maar al die rechte ruggetjes en kontjes die achteruit steken in zo'n 'luie-stoel-zadel'.... ...

Ik denk dat het een misvatting is om te denken dat je als westernruiter onderuitgezakt c.q. achteroverleunend met je benen naar voren stekend op een westernzadel moet zitten. Je gewicht moet ook op het middenpunt van het paard zijn wil je het paard niet uit balans brengen. Ook je eigen balans kun je beter op die manier in stand houden. Dus gewoon netjes ontspannen rechtop zitten. Maar die eendekontjes is wat overdreven Lachen

Dat een reiningruiter tijdens de stop zijn 'gewicht' tegenhoud door de benen iets naar voren te steken, daar kan ik me iets bij indenken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-08-02 16:08

Geplaatst door de TopicStarter : 01-08-02 16:08

Het is mij idd ook opgevallen dat in de USA de ruiters ahw veel verder naar achteren zitten.

Maar even over alle reacties: heel interessant om te lezen. Het klinkt eigenlijk heel logisch dat westernpaarden (en alle paarden in alle takken van de paardensport) over de rug gaan nu ik dit zo lees. Het wordt alleen misschien op een andere manier bereikt, of op vergelijkbare manier.

Dat dansen, ja dat is echt een SUPERGEVOEL! Ik heb het heel vaak zonder zadel, dan is het net of ik met hem samensmelt. Zijn rugje wordt ahw "boller", ronder in de hoogte laat maar zeggen. Het is net of met zadel het zadel in de weg zit en het contact voor het insmelten als ik het zo mag noemen, een beetje tegenwerkt. Met zadel heb ik het ook wel maar dan duurt het vaak langer voordat ik dat gevoel heb. Dan werkt mijn zit veel minder in denk ik.

Oh maar HEERLIJK als je bv galoppeerd en je hebt het gevoel of je zweeft, je hebt zo'n opwaardse impuls en daar ga je dan helemaal in mee. Dus als je dat GEVOEL heb dan loopt hij dus correct over de rug? Voor mijn gevoel was hij dan iig ontspannen en "los" en een met mij. En ja tuurlijk weet ik wel dat dat met het ruggebruik te maken heeft maar kan een paard bv je toch zo'n gevoel geven en NIET over de rug gaan?

**Geplaatst**: 01-08-02 18:42

Geplaatst: 01-08-02 18:42

Dees schreef:
Ik ben bang dat hier op Europa het western rijden een beetje is verengelst, ik zie ook eigenlijk nooit iemand er echt op zitten als een cowboy. Iets wat bij Engels rijden bepaald geen plaatje is, maar al die rechte ruggetjes en kontjes die achteruit steken in zo'n 'luie-stoel-zadel'....

Ik ben het voor een deel met je eens, in Nederland heeft de western sport een enorme populariteits run gemaakt en de "western stallen" zijn als paddestoelen uit de grond geschoten. Over het algemeen zijn dit allemaal mensen die niet weten wat western rijden precies is en wat het inhoud en hoe het gereden moeten worden. Deze mensen geven "western les" maar blijven toch hangen in hun dressuur achtergrond. Alles wat ze niet begrijpen of niet kunnen wordt op de Engelse manier opgelost. En dat zie je! Waarom denk je dat ook in Nederland er zo´n grote groep pleasure ruiters is? Ik denk ook dat door dit fenomeen de vele opmerkingen " het is zowat het zelfde, en ik doe alle twee de sporten op mijn paard hier uit voort komen. Mensen die het jammer genoeg nooit echt leren terwijl ze wel denken dat ze het echt leren. Heel erg zonde vind ik want zo gaat veel talent verloren.

Maar het omgekeerde geld ook. Ga maar eens in Amerika kijken naar de dressuur. Dan zul je direct roepen , maar dat is geen dressuur!!!!! Dat is western op een dressuur zadel *LOL*

Natuurlijk zijn er in Nederland trainers die wel serieus met de sport bezig zijn maar die moet je met een lantarentje zoeken. Ze volgen lessen in de VS en Canada en halen zo vaak mogelijk trainers van daar naar Nederland. Ze organiseren wedstrijden en proberen met man en macht de sport te promoten en naar een hoger niveau te krijgen.

Nou weer even terug naar het topic. Western paarden worden wel degelijk gevraagd hun rug te gebruiken. Zonder ruggebruik kan geen enkel paard fatsoenlijk lopen.
De rede waarom ik denk dat het gerucht dat het western paard niet met zijn rug hoeft te werken ontstaan is, is het feit dat wij zonder aanleuning rijden en dat, in de gedachtegang van mensen die zich niet verder hebben verdiept in de sport, dat de enige mogelijkheid is om een paard zijn rug te laten gebruiken.
Ik denk dat je het verschil zo moet zien. Engelse dressuur is een contact sport en western een signaal sport. Dus daar waar een dressuur ruiter zijn paard blijft ondersteunen (helpen), zegt de western ruiter ik wil dat je zo loopt en dit moet je nu zelf verder doen.
De western ruiter vraagt om ruggebruik op nagenoeg de zelfde manier, Je neemt aan (wij rijden met losse tuigels) en drijft je paard naar het bit. Alleen het grote verschil is een western ruiter blijft dit niet constant doen als het paard netjes loopt vedwijnt de hulp. Bij dressuur blijft deze hulp ondersteunend aanwezig.

**Geplaatst**: 03-08-02 20:08

Geplaatst: 03-08-02 20:08

Citaat:
="
Ik denk dat je het verschil zo moet zien. Engelse dressuur is een contact sport en western een signaal sport. Dus daar waar een dressuur ruiter zijn paard blijft ondersteunen (helpen), zegt de western ruiter ik wil dat je zo loopt en dit moet je nu zelf verder doen.

Niet helemaal mee eens. Ik heb zowel engels als western gereden en in beide disciplines heb ik altijd met signaalhulpen gereden. Ik was laatst bij een clinic van tineke bartels en zij vertelde dat ook zij met signaalhulpen rijd. Ook liet ze de ruiters af en toe hun teugels 'losgooien' en het paard moest dan gewoon in dezelfde houding blijven doorlopen. Het grote voordeel van signaalhulpen vind ik dat een paard daardoor juist 'wakker' blijft voor alle hulpen.

**Geplaatst**: 03-08-02 21:53

Geplaatst: 03-08-02 21:53

Dan rij ik ook met signaalhulpen (en veel andere), als je steeds zou blijven drijven reageert je paard ook niet meer. En ook bij het englese rijden moet er zo min mogelijk hulpem worden gegeven.
Duds helaas ook geen goed vergelijk.

**Geplaatst**: 03-08-02 23:11

Geplaatst: 03-08-02 23:11

Bovendien denk ik dat de Amerikanen een aardig potje mee spelen op de internationale concoursvelden. Bij de dressuur doen ze aardig mee en bij het springen zie je ze ook veel bovenaan.
Misschien dat de 'gemiddelde' Amerikaanse dressuurruiter niet helemaal in ons Europese systeem past, maar het geldt zeker niet voor allemaal. De Amerikanen die ik ken en die dressuur rijden, weten wel degelijk het verschil.

**Geplaatst**: 04-08-02 23:38

Geplaatst: 04-08-02 23:38

Ik heb met mijn pony een tijdje westernles gehad van een instructrice die ook in Amerika vrijwel elk jaar een aantal weken paarden traint, maar bij haar gaat het toch echt ook om aanleuning vragen en weer loslaten (de teugels dus), de achterhand eronder rijden door vlotte overgangen, achterwaarts, roll-back e.d. en als mijn pony jogged (gewoon een kruising new-forest/engels volbloed die licht overbouwd is met een stevige kont Knipoog

) dan deint hij toch echt heerlijk met zijn rug hoor. Net een lucht of waterbed. Hij moet dan natuurlijk wel ontspannen en lekker lopen... Hij loopt dan laag met hals iets rond, met neus op of voor de loodlijn en laat heerlijk los. Ik merk het gelijk wanneer hij niet goed jogged want dan is het moeilijker uit te zitten en blijven zijn achterbenen wat "hangen" Omdat ik en mijn pony moeite hebben met de snellere draf, probeerden we vanuit dat joggen het tempo meer op te krikken en daarbij wel dat zelfde gevoel vast te houden. Voor mij is er dus niet zo'n reuze verschil tussen western en engels, behalve dat ik hem voor gewone dressuur meer op moet pakken (teugels veeeeeeeeel korter en mede daardoor komt ook de hals meer omhoog.