Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-07-02 16:02

Onvoorwaardelijke nagevelijkheid?

Geplaatst door de TopicStarter : 16-07-02 16:02

Nu er de laatste tijd zoveel topics over oa. kundige ruiters ed. lopen waarin heftig gediscussierd word vroeg ik me iets af.

Het is een beetje een rare vraag, omdat moeilijk uit te leggen is wat ik precies bedoel, maar als jullie op je eigen paard gaan zitten, weet je dan zeker dat je hem iig altijd goed nagevelijk krijgt?
Dat ook als het helemaal niet wil, je je paard toch nog altijd goed nagevelijk kan rijden? In elke gang, zonder problemen?
Ik snap dat dit met je niveau te maken heeft, en een B ruiter zal hoogswaarschijnlijk (nog) geen onvoorwaardelijke nagevelijkheid hebben, terwijl (lijkt me Verward

) een M2 ruiter die meestal wel zal hebben?!

Om eens over mezelf te beginnen, ik heb perioden dat echt níks wil, en ik ook gewoon niet aan gerichtere oefeningen toe kom omdat ik Grassie niet goed nagevelijk gereden krijg. Andere tijden gaat hij zo goed dat ik me minder 'zorgen' om de aanleuning maak, en wat verder kom in trainingen. Natuurlijk weet ik óók dat goede nagevelijkheid geen kunstje is, maar iets waar je naartoe werkt en aan blijft werken.

Maar wat ik me dus afvraag is, wie van jullie altijd en overal onvoorwaardelijke nagevelijkheid van zijn paard kunnen verkrijgen.

(excuses voor de ongetwijfeld onduidelijke en slechte formulering, ik doe mijn best Party!!

)

**Geplaatst**: 16-07-02 17:17

Geplaatst: 16-07-02 17:17

Zelfs Grand Prix ruiters hebben niet altijd een super gevoel (maar weten dit wel heel goed te verbergen in de ring meestal, "just smile and pretend he's really light Haha!

") maar je absolute nageeflijkheid is wel iets waar je altijd naar moet blijven streven.

Een paard dat absoluut nageeflijk is is heel losgelaten in zijn hele lichaam. Dat kan simpelweg niet ieder paard, maar je kunt er wel heel veel aan trainen.

Ik denk dat het ook een heel subjectief begrip is, en de een zal het nou eenmaal prettiger vinden om met wat meer "druk" op de verbinding te rijden dan een ander.

Ik vind nageeflijk dan ook absoluut iets anders dan puur afbuigen oid. Mijn paarden buigen af zodra ik de teugel aanneem, omdat ik al bijna een automatische impuls opwek en ze nageven op de "druk" die dat voor oplevert. Dat zal voor sommige mensen al heel wat zijn, mij lukte dat vroeger ook niet namelijk, maar ik vind dat mijn "verbinding" nog lang niet licht genoeg is.

Onder absolute nageeflijkheid versta ik ook onder alle omstandigheden mijn hand volgen. Als ik een keer heel extreem inbuig, moet dat hele lijf zonder enige blokkade "doorrollen" zonder dat ik hoef te sleuren. als ik hem ronder maak, lager instel of juist naar een hogere oprichting toerijdt, moet dat altijd zonder enige blokkade gepaard gaan. Dat lukt de ene keer beter dan de andere, maar dat blijft het streven.

Als ik als een stijve hark op mijn paard ga zitten kan mijn paard nooit 100% nageeflijk worden omdat hij dan nooit zo ver kan loslaten in zijn hele lijf als daarvoor noodzakelijk is. een paard met een makkelijke bovenlijn/halsaanzet zal veel eenvoudiger een fijner gevoel geven dan een paard dat wat minder ideaal gebouwd is, maar ook met dat minder ideale paard kun je werken aan het oplossen van blokkades.

**Geplaatst**: 16-07-02 17:27

Geplaatst: 16-07-02 17:27

Zep schreef:

Ik vind nageeflijk dan ook absoluut iets anders dan puur afbuigen oid. Mijn paarden buigen af zodra ik de teugel aanneem, omdat ik al bijna een automatische impuls opwek en ze nageven op de "druk" die dat voor oplevert. Dat zal voor sommige mensen al heel wat zijn, mij lukte dat vroeger ook niet namelijk, maar ik vind dat mijn "verbinding" nog lang niet licht genoeg is.
.

hier ben ik het helemaal mee eens iedere gek krijgt lodewijk afgebogen je hoeft alleen maar de teugels op maat te maken.
Ik heb bijna altijd nagevelijkheid maar de laatste tijd loopt het niet zo lekker en (jawel) in dit geval een ruiterfout.
Alles ging zo fijn en zo lekker dat ik een beetje teveel wilde.
Mijn paard kwam in staking door alleen nog maar aftebuigen en verder niets.
Hij heeft nu 2 weken amper wat gedaan 1 les en 1 buitenritje en mijn nagvelijkheid is weer bijna terug.
nu staat hij nog 2 weken helemaal stil en dan pakken we 'm weer op.

Op wedstrijd verlies ik mijn nagevelijkheid ook wel eens voor een paar seconden/ minuten ik ben dan nog teveel gespannen (ja ook in de M2) hij blijft mooi afbuigen maar ik zit even niet op een soepel swingend paard dat mijn hand overal heen volgt.
dus nee ik krijg niet overal en altijd onvoorwaardelijke nagevelijkheid

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-07-02 17:31

Geplaatst door de TopicStarter : 16-07-02 17:31

Nimber"]
[quote="Zep schreef:

Ik vind nageeflijk dan ook absoluut iets anders dan puur afbuigen oid. Mijn paarden buigen af zodra ik de teugel aanneem, omdat ik al bijna een automatische impuls opwek en ze nageven op de "druk" die dat voor oplevert. Dat zal voor sommige mensen al heel wat zijn, mij lukte dat vroeger ook niet namelijk, maar ik vind dat mijn "verbinding" nog lang niet licht genoeg is.
.

hier ben ik het helemaal mee eens iedere gek krijgt lodewijk afgebogen je hoeft alleen maar de teugels op maat te maken.
...
dus nee ik krijg niet overal en altijd onvoorwaardelijke nagevelijkheid
[/quote]

tuurlijk, er zit een verschil in afbuiging en goede nagevelijkheid.
Grassie bv. is makkelijk 'in de krul te trekken' , terwijl ik dat geen goede manier van rijden vind.

het blijft idd een dubieuze vraagstelling, maar ik ben altijd benieuwd naar de antwoorden die het oplevert Lachen

**Geplaatst**: 16-07-02 20:33

Geplaatst: 16-07-02 20:33

Mijn paard raakt vrij snel afgeleid en dan is hij niet ontspannen in de bovenlijn, zodra hij ook daar in ontspant en ik vraag hem dan, dan kan ik er vrijwel vanuit gaan onvoorwaardelijke nageeflijkheid te hebben, daar moet ik ook nog op leren vertrouwen overigens. Zonder ontspanning hoef ik er niet eens aan te denken, gelukkig zijn we na 10 minuten rijden al zover, in het begin duurde dat wel wat langer. Hoog oprichten dat kan ie iig wel Knipoog

Verder is hij licht en zacht in de mond om te rijden.

Met nageeflijk bedoel ik niet de houding, maar de gehele ontspannenheid en werkwilligheid en aan de hulpen zijnde, en ook dus het ontspannen zijn van de nek, kaak....
Als hij namelijk wat geks op merkt dan komt dat neusje er weleens uit als ik niet snel genoeg corrigeer, maar heeft verder geen effect op de ontspannenheid.

Ook heeft hij weleens een dag dat hij moeilijker ontspant, dat we alleen bezig zijn met over de schouder rijden en naar die ontspanning toe.
Je werkt met wat je paard aanbiedt.

**Geplaatst**: 17-07-02 09:41

Geplaatst: 17-07-02 09:41

Met Kaminka heb ik zeker geen constante nageeflijkheid, die gaat dit begrip geloof ik nu pas een heel klein beetje begrijpen. Ze durft nu af en toe los te laten in haar lijf, maar houdt dat nog niet een heel rondje vol.

Met Toon heb ik veel minder problemen, alhoewel hij zich soms ook wel wat sterk kan maken als hij moe wordt of niet zoveel zin heeft. Gisteravond wisselden stukjes van heel erg goed en licht in de hand en heel erg zwaar elkaar sterk af. Zo extreem is het normaal gesproken bij hem nooit, dus dit was wel een aparte ervaring.

Ik heb nog nooit gehad dat hij vanaf de eerste seconde tot de laatste seconde dat ik aan het rijden was helemaal toppie qua nageeflijkheid was, maar over het algemeen doet mijn Toontje het heel erg braaf. Zeker voor ons niveau! Knipoog

**Geplaatst**: 17-07-02 14:58

Geplaatst: 17-07-02 14:58

Op dit moment heb ik een nageeflijkheidsprobleem, stom, stom, stom Frusty

. Op zich heb ik Max in het lage werk prima aan het lopen maar de laatste tijd (achteraf gezien dan he) was ik hem steeds vaker 'even kwijt'. Ik was heel veel bezig om de hals op lengte te houden en dan met een lichte aanleuning, heel mooi maar dan is hij er ook heel gemakkelijk even af. Het waren steeds maar momenten hoor maar ik maakte me er niet zo druk om omdat ik hem daarna weer prima erdoor heen kon rijden. En vervolgens gebeurde er weer iets interessants en ging die kop weer even omhoog, ik weer rustig naar beneden werken. Daar ben ik gewoon te laks in geweest, vervolgens werd ieder moment dat het iets moeilijk wordt de hals er even uitgedrukt en weg is mijn controle. Dus nu een stapje terug en nageeflijk even als hoofdzaak zien, met als doel ook met een wat zwaardere aanleuning te kunnen rijden. Ik kan me wel voor mijn kop slaan dat ik het niet eerder door heb gehad maar het sluipt er zo langzaam in.

**Geplaatst**: 17-07-02 15:04

Geplaatst: 17-07-02 15:04

Astrid, ik denk dat we dat allemaal van tijd tot tijd wel eens meemaken en het sluipt er soms gewoon in. Wat jij beschrijft of opeens een zwaardere aanleuning, enzovoort. Zolang je er maar gewoon aan blijft werken komt het sneller weer goed dan je misschien denkt.

**Geplaatst**: 17-07-02 15:46

Geplaatst: 17-07-02 15:46

astrid, dit heb ik toevallig vorige weken gehad! mijn paard was zo braaf en deed alles goed, dat het er inderdaad insloop dat ik consequent op het reageren aan het been moest zijn. en daardoor werd hij zwaarder en ik twijfelde. op die basis altijd alert blijven.

**Geplaatst**: 17-07-02 15:48

Geplaatst: 17-07-02 15:48

Nee hoor, bij mij is dat ook niet altijd zoals het zou moeten.
Kawa word als hij de kans krijgt te licht en dan kun je niks meer fatsoenlijk rijden.
Maar meestal heb ik dan de druk op 2 teugels na het losrijden weer terug.

En ik denk dat we allemaal wel eens hebben dat we denken, waarom zo'n ingewikkelde sport met een levend dier, ik had beter kunnen dammen Haha!

**Geplaatst**: 17-07-02 16:05

Geplaatst: 17-07-02 16:05

Het is wel vaak zo dat paarden die zich ontwikkelen of een grens verleggen een tijdje juist wat minder fijn zijn, in veel gevallen worden ze wat zwaarder. Dat duurt dan even en als dat dipje dan weer voorbij is dan komen ze er meestal beter uit. Een dipje hoeft dus niet altijd te betekenen dat je fout zit. Netjes consequent doorrijden en het beste er maar van maken.

**Geplaatst**: 17-07-02 16:22

Geplaatst: 17-07-02 16:22

Soms moet je ahw door het "zware" heen om weer een lichte verbinding te krijgen. Er moet namelijk wel sprake blijven van een verbinding! De kunst is om die "fasen" te ontdekken, en een goede trainer kan je daar bij helpen.