
Ik heb Orion (fjord) nu, samen met mijn zusje, twee jaar. Toen we hem kregen was hij 9 jaar, nichtje van mijn vader had geen tijd meer voor hem dus mochten wij hem hebben. Toen wij hem kregen heeft hij sowieso 1 jaar gewoon op de wei gestaan en is er weinig met hem gedaan, een buik van hier tot tokyo en een conditie van 0,0. Nouja, allemaal leuk en aardig, wij hadden tenminste een paardje.
Wij zijn toen rustig aan begonnen met zijn conditie weer opbouwen, hadden al aan iemand gevraagd van de manege waar wij eerst reden of zij ons les wilde geven en dat was allemaal prima. Meteen vanaf het eerste ogenblik dus iedere week 1 half uurtje gaan lessen.
Tot onze verbazing, en die van mijn instructrice, ging het na zo'n 3/4 jaar al veel beter, hij had een veel betere conditie en veel minder buik en er werden zelfs war spieren zichtbaar. Ook met rijden ging het lekker, nog steeds niet vooruit te branden, maar hij ging wel lekker rond lopen. Na verloop van tijd ook eens wat proberen te wijken etc. ging allemaal wel lekker, maar toen...
Hij doet het gewoon niet meer. Zo leuk als ie toen liep zo bagger loopt hij nu weer en ook zijn buikkie wordt weer zichtbaar. Hij loopt gewoon zo te klieren, vasthouden in zijn mond, door je been heen lopen, niet voorwaarts zijn, kop in de lucht, ik wordt er een beetje moedeloos van. Ik heb nog steeds iedere week les en de ene keer gaat het lekker en de andere keer is er weer niets met hem te beginnen.
Ik weet dat ik geen paard heb om nou is even M mee te gaan rijden ofzo en de mogelijkheid om een startkaart aan te vragen en iedere week wedstrijden te gaan rijden, die heb ik niet, maar ik vind dressuur leuk en ik zou het zo leuk vinden als ik na die twee jaar is zou merken dat er vooruitgang is. Tuurlijk zijn we wel wat vooruit gegaan, maar ik heb het laatste jaar echt het idee dat ik voor jan hopeloos aan het rijden ben, volgens mij doe ik hem er geen plezier mee en voor mij gaat de lol er nu onderhand ook wel een beetje af. Ik ga naar mijn paard, maar niet om is lekker ontspannen te rijden, want iedere keer is er weer dat gevecht van loop nou is voorwaarts, laat dat bit nou eens los.
Ik heb al, in overleg met instructrice, verschillende dingen geprobeerd, sporen, dan weer is wat langere sporen, ik rij veel overgangen, veel buigen om hem soepeler te krijgen, voedingssupplement E-plus maar het wil gewoon niet. Longeren wil ook niet, dan longeert hij mij i.p.v van ik hem of hij loopt weer als een guppie te sukkelen...
Sorry voor het lange verhaal, maar ik hoop echt dat iemand hier 'de gouden tip' heeft om hem eens wat voorwaartser te laten lopen, want dat is het voornaamste probleem, andere problemen zijn een gevolg hiervan.
Alvast heel erg bedankt!
Groetjes,
Ilse