Ik rij Amo nu anderhalf jaar. Daarvoor heeft hij een jaar op de wei gestaan en dáárvoor jaren op een manege. Amo is door de manege tijd erg stug in zijn mond geworden, en werd nooit nageeflijk gereden. Het eerste jaar dat ik hem reed was ik vooral bezig met zijn conditie, en hobbelden we gewoon wat rond. Nu sinds een half jaar vind ik dat er toch wat meer aan de dressuurkant gesleuteld mag worden, zodat het voor hem ook fijner en makkelijker wordt om te doen wat ik vraag. Afijn, sinds een paar maanden heb ik les met hem, en werken we aan de dressuurkant.
Het grootste probleem voor Amo is de nageeflijkheid. Ik rijd hem goed naar voren en naar mijn hand toe, maak veel overgangen en figuren. Daarbij houd ik continu contact met zijn mond, op een vriendelijke manier. Nu na enkele maanden komt hij in stap redelijk naar beneden, hij knikt netjes door. Dan is het probleem verder dat hij niet constant is in de aanleuning. Hij knikt door, blijft daar eventjes lopen en komt dan weer omhoog. Ik vraag hem naar beneden, hij komt, en hij gaat weer

Verder breid het probleem zich uit naar de draf. Daarin is hij veel moeilijker, nog moeilijker dan stap, terwijl paarden naar mijn gevoel in draf makkelijker nageeflijk lopen. Afijn, hij knikt ook daar af en toe door, maar het is zelden, en ik moet er echt naar vragen. Uiteráárd blijft hij daar ook niet constant in de aanleuning *zucht

Galop sleutelen we eerst verder aan voordat we aan de nageeflijkheid werken, daar is z'n koppie dan ook lekker in de lucht

Nu wil ik graag wat tips, oorzaken of andere dingen die me kunnen helpen of een verklaring geven. Ik weet dat Amo in zijn hele leven amper nageeflijk is gereden, maar na enkele maanden verwacht ik toch wat meer vooruitgang. Ik werk meerdere keren per week met hem, en elke keer lopen we tegen hetzelfde probleem aan. Uiteraard gaat niet heel mijn aandacht hiernaar toe, ik werk vooral aan het rechtrichten en het voorwaarts rijden naar mijn hand toe, maar we hangen nu al weken in hetzelfde patroon. Hij wordt steeds soepeler, actiever en voorwaartser, maar nageeflijkheid is ver te zoeken op de meeste momenten.
Amo vind het wel best, die dendert vrolijk door met zijn oortjes lekker naar voren geprikt (nouja, eentje naar mij gericht, hij let wel goed op


Afijn, kom maar op met de tips, commentaar en adviezen, ik sta overal voor open zolang het vriendelijk blijft.