Babootje schreef:Wij doen ook altijd in het begin. Bit erin met hoofdstel. Daaroverheen het halster en aan het halster longeren.
Zo doe/deed ik het ook altijd. Nu met mijn jonge paard dat ruim een half jaar geleden zadelmak is gemaakt en sindsdien een half jaar niets gedaan heeft (operatie), opnieuw aan het opbouwen en ook werken aan de hand aan het meepakken. Hiervoor gebruik ik nu een kaptoom (had ik nog nooit eerder gebruikt) met bitje erin en deze gebruik ik nu ook voor longeren. Sinds deze week ook weer een touwtje om een beetje bij te zetten.
Het touwtje geeft een vriendelijke druk op het bit, maar als hij een keer uit zijn plaat gaat aan de longe (of met werken aan de hand, blijft een jonkie die lang zijn energie niet kwijt heeft gekund) en de rem erop moet, gaat dat dus via de longeerlijn aan de kaptoom ipv aan het bit, zodat hij geen plotselinge krachten op het bit krijgt.
Een touwtje is trouwens juist heel fijn voor een paard om aan druk op het bit te wennen. In tegenstelling tot een vaste bijzetteugel, nodigt een touwtje wel uit naar beneden, maar dwingt niet een vaste houding af. Een touwtje glijdt en daarmee kan hij zelf een fijne houding vinden. Uiteraard moet je een touwtje niet te strak doen, maar hiermee kun je juist traploos reguleren. Niks lekker makkelijk, maar een vriendelijke manier om een paard zelf uit te laten vinden zijn lichaam op de juiste manier te gaan gebruiken en het bit aan te nemen.