Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 02-03-04 22:15

Ik DURF het gewoon niet denk ik

Geplaatst door de TopicStarter: 02-03-04 22:15

Ik verzorg Brendatje nu alweer een half jaar. Het gaat steeds stukje beter. We hebben de winter bijna overleefd (op helaas wat mok na Ach gut

) ookal stond Brenda vaak ook stil doordat de bak niet begaanbaar is en we met buitenrijden nog niet echt ver waren.
Nu gaat ook dat steeds beter maar dan alleen met zijn 2en.
Op zo'n rit is Brenda meestal gewoon braaf. Maar als er echt iets vreemds is (roeiboten, een klas met kleuters, schapen) dan is ze echt bang en wil ze op hol slaan. Dit heeft ze echter nog nooit kunnen doen en veel ritten zijn dus ook plezierig afgelopen.

Maar nu is er dus heel vaak niemand die gaat rijden als ik naar Brenda ga of iemand die met een hengst rijd en dat is voor beide niet echt fijn nu.

Dus nu rijd ik eigenlijk altijd in de bak of niet doordat die veel te nat is. Maar ik wil ZO ERG graag buiten rijden!
Elke keer de neiging van kom, ik doe het gewoon! Maar dan blijf ik toch gewoon saai in de bak hobbelen waar ik Brenda en mezelf na een tijdje ook geen lol meer mee doe.
Vandaag had ik ook in de bak gereden, heerlijk weer, zo grote drang om naar buiten te gaan!
Toen ik gereden had dacht ik, kom ik ga even over het dijkje (redelijk brede grasstrook tussen berg met daarachter snelweg en een rivier) uitstappen (is zo'n 200 meter lang)
Op die grasstrook komt niemand het enige wat kan is dat als ze rechtdoor rent ze op een beetje drukke weg uitkomt.

Ik dus op weg en lekker rustig uitstappen. Ik heel rustig zitten, normaal gaat dit gedeelte altijd super noooit iets mis gegaan.
Er was eigenlijk niets, Brenda liep was langzaam en keek beetje in het rond maar toch ik vond het zo eng! (en ondertussen proberen heel ontspannen te zitten).
Mijn plan was om dat dijkje af te stappen en dan over de weg aan de andere kant van de rivier terug te stappen aan de zijkant. Zo draai ik niet om en heb ik 400 meter gestapt.
Maar op 1 of andere manier heb ik dat niet kunnen doen en ben op 3/4e van dat dijkje omgedraaid en naar huis gestapt.

Terwijl als er iemand bij is het altijd zo super gaat en Brena eigenlijk niets deed.

Ook met wandelen is het zo. Met iemand erbij kan ik lekker wandelen en is ze heel braaf. Alleen kom ik ook niet ver durf het gewoon niet.

Dan kun je zeggen dan blijf je met zijn 2en gaan maar ik ben echt heel vaak alleen of dat er wel iemand is maar die al gereden heeft of op de hengst rijd.

Lang verhaal maar wat ik wilde vragen. Weten jullie misschien tips. EN hou ik het zou moeten aanpakken.
Zit dr best mee want ik wil het ZO GRAAG! Maar iets in met zegt me dat ik het niet durf Huilen

Ik wil dr vanaf komen en gewoon met brendatje lekkere ritjes kunnen maken ipv saai door de bak hobbelen.

Ik hoop dat jullie me kunnen helpen.

Sully Mijn eerste eigen 2 jarige haflinger sinds 24 juli 2021

Vera Alweer 6 jaar mijn liefste verzorgpony

M1+3

[ITP] Ons laatste wedstrijdweekendje weg! Nu M1 :)

**Geplaatst:** 02-03-04 22:35

Geplaatst: 02-03-04 22:35

De oplossing weten dat Brenda naar je luisterd. Overal en altijd. En dat je voor nood altijd een noodrem heb.

Ik zou dus zeggen begin met leiden in de bak. Als jij stil gaat staan, moet zij ook gaan stil staan. Als jij gaat lopen, moet zij gaan lopen enz. Is dit oke, ga dan zover over de weg dat je zonder angst aan kan. Als jij bang bent, word Brenda ook bang.
Ontspannen omdat het moet is heel moeilijk. Onbewust zijn er nog steeds spiertjes gespannen. Zelf zekerheid hebben dat je 100% controle heb. Zo kun je ontspannen.

Voor alle info kijk hier http://www.paardenmetplezier.eu

Gezocht boerderij met minimaal 2hec land op de veluwe.

**Geplaatst:** 02-03-04 22:38

Geplaatst: 02-03-04 22:38

Het is logisch dat het even duurt voordat je haar helemaal vertrouwd.
Als ik jou was, zou ik eerst gewoon steeds gaan buitenrijden met iemand anders, omdat je dan niet bang bent. Dan wordt je steeds meer ontspannen en dat gaat dan ook best wel snel. En als je echt rustig op Brenda zit alleen gaan. Want zij voelt de spanning van jou heel goed, en dat kan haar ook onrustig maken, zonder dat daar dan echt een reden voor is. Dus zorg gewoon dat er eerst iemand met je meegaat, dan komt het vanzelf. Lachen

www.rinkja.tk

**Geplaatst:** 03-03-04 00:06

Geplaatst: 03-03-04 00:06

Ik ben het met Josien eens dat Brenda wel eerst heel goed naar je moet luisteren. En jullie elkaar moeten vertrouwen!

Als je daarna alleen een stukje naar buiten wil (waar ik geen voorstander van ben, alleen weg) houd het bij kleine stukjes zoals je nu gedaan hebt. Op het moment dat je voelt dat je echt gespannen begint te raken gewoon weer terug gaan.
Dus heb vertrouwen in elkaar en als je begint te twijfelen gewoon weer terug. Al is het in het begin maar 10 meter van huis!!

**Geplaatst:** 03-03-04 00:15

Geplaatst: 03-03-04 00:15

Heel herkenbaar. zelfde probleem. Ook nog niet echt opgelost. Behalve dat een fietser mee ook een prima oplossing is.

Voor bijzondere (niet beslist paardgerelateerde) replica's en living history spullen.
ARRE remaining history
Zij werken ook op bestelling! (smeedwerk, hout-, hoorn- en beenbewerking, leer, huiden, en nog veel meer)

**Geplaatst:** 03-03-04 02:49

Geplaatst: 03-03-04 02:49

Inderdaad.. neem iemand mee op de fiets... Steeds een stukje verder alleen en die iemand op de fiets je in laten halen. Zodat je vertrouwen krijgt in elkaar kunnen. Sterkte en plezier toegewenst!

Semper erit denique omnia

**Geplaatst:** 03-03-04 11:07

Geplaatst: 03-03-04 11:07

neem iemand mee. een wandelaar of iemand te paard. dat geeft al een zekerder gevoel. en ga eerst kleine stukjes, na het rijden even buiten uitstappen en dan weer terug. en dat steeds een stukje verder.

**Geplaatst:** 03-03-04 20:01

Geplaatst: 03-03-04 20:01

Idd zorg dat je haar leert vertrouwen, dat kun je het beste doen door iemand mee te nemen zodat je je toch vertrouwder voelt. Bij mij heeft het ook heel lang geduurt voor ik op Starlight alleen de bossen in durfde, ik had namelijk geen rem Bloos

Staan er geen merries of ruinen bij Brenda in de buurt die wel mee kunnen zonder dat er problemen zijn? Met een ander paard heb je toch meer zekerheid dat je paard rustiger is.

Je kan zoals je zelf ook zegt er iemand anders op laten, maar ik denk dat je het toch zelf moet leren. Dus dat je evt iemand voor de zekerheid op/zonder paard meeneemt, maar het lijkt mij het slimste dat je er zelf op blijft zodat je ook ziet hoe braaf ze is.

**Geplaatst:** 04-03-04 14:04

Geplaatst: 04-03-04 14:04

Ik ben het met de anderen eens dat vertrouwen de sleutel is! En dat vertrouwen is er duidelijk nog niet.
Zo gek is dat niet hoor, als je altijd samen met anderen naar buiten bent gegaan is opeens in je uppie gaan best eng. Voor jou en ook voor Brenda!
Dat moet je dus opbouwen, heel langzaam, heel rustig. Vooral niet te veel willen in eens want daar verpest je de boel maar mee.

Je bent nu toch ook een stukje naar buiten geweest? Zie dat niet als een falen omdat je niet verder gegaan bent, maar als een overwinning omdat je buiten de bak gekomen bent!

Ga dit gewoon regelmatig doen, en dan niet met als doel hele einden maar met babystapjes. Dus volgende keer hetzelfde stukje als nu, als dat goed gaat de keer daarop proberen 100 m verder te komen. Lukt het niet, niks aan de hand, gewoon de keer daarop weer proberen.

Het lijkt alsof dit eeuwen gaat duren, maar je zult merken dat het opeens (en waarschijnlijk veel eerder dan je denkt) veel lekkerder gaat en je veel meer durft. Kijk dan nog wel uit dat je niet gelijk te veel doet, er is tenslotte geen haast bij toch? Je wilt toch gewoon lekker bezig zijn met jouw paardje?

Dus geef jezelf èn je paard tijd om het zelfvertrouwen en het vertrouwen in elkaar op te bouwen.

Het is mij ook op deze manier gelukt, binnen een paar maanden reed ik in mijn uppie vol zelfvertrouwen en vertrouwen in mijn paard dwars door de stad! En ik had lang niet zoveel rijervaring als jij!

**Geplaatst:** 05-03-04 16:37

Geplaatst: 05-03-04 16:37

ik ben het helemaal met Feufollet eens! ik durfde eerst ook niet meer met mijn paard een stuk land in waar geen auto's enz. waren, omdat Odile er een keer gigantisch vandoor was gegaan, omdat er een paar rot jochies met een klapperpistool waren. Odile was al fris en ging toen helemaal door het lint. Later ben ik telkens rustig in stap weer dat land in gegaan met iemand die er naast liep. Langzaam kreeg ik mijn zelfvertrouwen weer terug en durfde ik ook steeds weer een beetje harder.
wat ook helpt als je gespannen bent is dat je gaat zingen, echt waar! je blijft dan goed ademen enzo en je ontspant beter! nou succes ermee

I used to have money, now I have a horse.. :+:

**Geplaatst:** 05-03-04 17:04

Geplaatst: 05-03-04 17:04

Grietje schreef:
wat ook helpt als je gespannen bent is dat je gaat zingen, echt waar! je blijft dan goed ademen enzo en je ontspant beter! nou succes ermee

Hele goede tip! Dat doe ik ook als mijn paard onrustig is. Zingen, praten etc. als ik maar geluiden blijf maken blijft hij rustig.
En als voorbijgangers raar kijken omdat ik daar als volwassen vrouw een medley van roodkapje, berend botje en jingle bells op mijn paard zit te zingen??? Mij een zorg Lachen

Mijn paard vindt het leuk, dus ik zing lekker door.
En je kunt ook zachtjes zingen hoor, paarden hebben prima oortjes!

**Geplaatst:** 05-03-04 17:09

Geplaatst: 05-03-04 17:09

Ik zing inderdaad ook heel wat af als ik iets eng vind! Haha!

Donja is buiten heerlijk met zn tweetjes, maar als ik alleen met haar op pad ga schrikt ze ineens overal van

Ze gaat er gelukkig niet vandoor, maar springt met een noodgang opzij. Heel irritant. Ze word alleen buiten ineens heel kijkerig.

Insta: whitehorse_icehorse

**Geplaatst:** 05-03-04 18:31

Geplaatst: 05-03-04 18:31

Nou Fleur als ik dit allemaal zo lees. Ben ik er helemaal van overtuigd dat je het allemaal wel kan met behulp van het commentaar wat hie nu gegeven is

Wat hier gezegd is kun je denk ik echt veel aan hebben. Ik denk dat ik het ook zo aangepakt zou hebben.
Natuurlijk is het nu nog steeds moelijk en daar ben je ook niet in een keer vanaf. Maar ik ben er van overtuigd dat als je het iedere keer in kleine stukjes doet dat het dan wel zou lukken. Zorg dat jullie op elkaar ingestemd raken en dat jullie lekaar vertrouwen. En idd vind je iets eng... Ga dan zingen en blijf altijd lekker op je kont zitten. Dan voelt brenda het minste van je spanning.

Verder zou je ook kunnen proberen om brenda minder schrikkerig te laten worden om enge dingen in de bak te doen. Zo kan ze geen kant op als alleen maar door de bak en je leert haar wennen aan dingen in een vertrouwde omgeving. Als je dan daarna buiten gaat rijden zal ze met geruststelling van jou die dingen ook als minder eng gaan ervaren.

Ik kan goed geloven dat je zo graag met branda naar buiten wil maar heb geduld ( ik weet dat je dat hebt met haar ) en doe alles rustig aan.
Leer elkaar vertrouwen!!!
heel veel succes ermee!!!

.

**Geplaatst:** 05-03-04 19:39

Geplaatst: 05-03-04 19:39

probeer elke keer nadat je gereden hebt, een hel klein stukje buiten. Ze heeft dan al lekker gewerkt, en misschien ontspan jij weer als zij ook ontspant. En het is al hel goed dat je iig buiten bent geweest. Dus ga zo door Lachen

!

**Geplaatst door de TopicStarter:** 15-03-04 21:12

Geplaatst door de TopicStarter: 15-03-04 21:12

Nou stap 1 heb ik genomen! *Trots* Het was echt heel lekker en voor het uitgebreidere verslag kun je hier: [VvdD] Joepie! Stap 1 is genomen! kijken.

Maar t probleem ligt ook niet echt bij Brenda maar echt bij mij. Ik heb angst en span me dan en dan Brenda ook. Maar ja haal dioe spanning maar eens weg, das moeilijk!

Sully Mijn eerste eigen 2 jarige haflinger sinds 24 juli 2021

Vera Alweer 6 jaar mijn liefste verzorgpony

M1+3

[ITP] Ons laatste wedstrijdweekendje weg! Nu M1 :)

**Geplaatst:** 16-03-04 13:42

Geplaatst: 16-03-04 13:42

Je moet vooral niet toegeven aan je angst, dat versterkt het alleen maar. Niet tegen iedereen zeggen dat je bang bent, dan ga je er zelf nog meer in geloven en kom je er strak niet meer vanaf.
Als je toch alleen gaat en je bent gespannen, let dan alleen maar op je ademhaling, dat die normaal blijft. Dus bewust goed diep in en uit gaan ademen. Als je dat moeilijk vindt, ga dan zingen of neuriën, dat helpt echt!

**Geplaatst:** 16-03-04 16:32

Geplaatst: 16-03-04 16:32

nou zingen helpt goed jah, en gewoon een paar keer heeel diep in ademen en dan ALLE lucht uit je lonegn laten lopen helpt ook wel. (doe ik als ik zenuw8ig ben haha)

......::: Wie liefde zaait, zal liefde oogsten :::...... O:)

Wie is er online