tengeltje11 schreef:hem doen stoppen naast je en een voerbeloning geven,is mijn mening,niet echt de correcte weg om zo'n paardje de juiste normen en waarden tov jezelf mee te geven.....
Hier ben ik het grotendeels mee eens. Maar voedsel kan heel motiverend zijn. Niet elk paard vindt een aai of een prijzend woord of weghalen van druk genoeg motivatie. Of in elk geval niet in iedere situatie. Met mijn ruin kan ik met bovenstaande beloningen een heel eind komen maar voor trailertraining, wat voor hem een issue is, maak ik hem éxtra gemotiveerd met stukjes appel. Maar dus wel in een bak, en alleen wanneer hij zelf meedenkt met de oefening.
En sorry maar het nut van 1 meter ontgaat mij. Stel dat ik mijn ruin had geleerd om als een soort automaat op 1 meter afstand te blijven. Dat zou dan vanmorgen flink onhandig zijn geweest. Ik wilde de deken van mijn merrie op doen en mijn ruin moest even uit de buurt blijven (terwijl hij daar wel wide zijn, daar was namelijk hooi). Een afstand van 1 meter is voor mijn merrie te weinig wanneer ik ook nog met haar bezig ben, dan raakt ze in de stress. Daarom heb ik mijn ruin duidelijk gemaakt dat hij op een bepaald punt (2 a 3 meter) moest blijven staan. Dat deed hij ook. Hij ging even de mist in toen de deken er al op lag maar de singels nog niet vast zaten, hij dacht dat ik al klaar was waardoor hij een stapje deed. Maar hij liet zich goed corrigeren. En toen de singels wel vast zaten heb ik hem naar het hooi gehaald, waar mijn merrie al was en waar hij al die tijd al bij wilde.
Stel dat ik hem ooit geleerd zou hebben dat hij op 1 meter afstand moet blijven. Dan zou hij steeds hebben geprobeerd om tot op 1 meter te komen. Als hij een kunstje eenmaal heeft geleerd zal hij daar wanneer het hem uitkomt misbruik van maken. Maar misschien dat jouw paard minder slim is?
Wanneer hij bij voorbeeld naar het water wil en mij onderweg tegen komt bepaalt hij uiteraard zelf hoe veel afstand hij bewaart en hoe lang hij wacht. Maar er zijn ook situaties waarin ik dat wil kunnen bepalen en daar wil ik dan vooral meteen al flexibel in zijn. Hoe slimmer het paard hoe minder handvaten (zoals een vaste afstand, volgorde enz) je hem moet geven die in je nadeel zouden kunnen werken. In het gunstigste geval is het verwarrend, in het ongunstigste geval kiest je paard de optie die hij het beste vindt passen. En die keuze is niet aan hem. Vandaar dat ik geen "standaard" opties wil. Hij moet blijven staan waar ik op dat moment zeg. Zonder dat hij dan zelf het initiatief neemt om te kijken of 1 meter ook goed is. Dat moet al niet eens in hem op komen.