Angst tijdens het rijden

Moderators: Firelight, Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
kevinsky

Berichten: 2114
Geregistreerd: 05-10-09
Woonplaats: Ergens in het noorden

Angst tijdens het rijden

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 06-02-15 11:53

Ik weet niet of het hier goed staat..

Sinds vorig jaar februari heb ik mijn vorige paard verkocht. Met dit paard kon ik voor mijn gevoel de hele wereld aan! Maar omdat hij geen plezier mee in de wedstrijden had, leek het mij een goede beslissing om hem te verkopen. En zelf een nieuw paard te kopen om die weer op wedstrijd uit te brengen.

Toen kocht ik mijn huidig paard, een 5 jarige onbeleerde ruin. Ik heb hem zadelmak laten maken en na 2 maanden mocht ik er op stappen, wel nog onder begeleiding. Eerst de persoon die hem zadelmak heeft gemaakt er op en daarna hielp hij mij.

De derde keer dat ik op hem reed schoot hij er in een keer vandoor en ging hij keihard over de diagonaal om vervolgens in de andere hoek om te draaien. En ja, daar vloog ik dwars door de stekpaal heen :o Hierdoor kon ik 3 weken niet op het paard stappen omdat ik mijn rug goed had gekneusd. En toen ik er weer op mocht stappen kwam ik er achter dat ik zo zenuwachtig was dat ik er helemaal niet meer op durfde. Dit gebeurde bij ons thuis.

Toen zijn we helemaal maar terug gegaan naar de basis. Ik ben daarna rustig begonnen met opstappen in de longeerbak op een andere stal, als hij dan weer weg schoot dan liep hij tenminste de rondjes. Ik heb hier een aantal weken in gereden, tot dat ik weer normaal durfde op te stappen en weer kon stappen, draven en galopperen.

Hierna zijn we in de kleinebak 30 x 30 gaan rijden. Ik was hier wel wat zenuwachtig voor. En het ging ook direct weer mis, paard ging weer hard en vloog weer de andere kant op en daar lag ik weer, dit keer had ik de paal wel net kunnen ontwijken :+ Waarna ik op een of andere reden weer mijn zelfvertrouwen ben verloren. Maar weer opgestapt en later ging het beter.

Na een tijdje in de kleine bak te hebben gereden. Kreeg ik ook wel weer wat meer vertrouwen. En probeerde ik het in de grote bak, dit ging wel goed. En toen had ik weer de moed om weer thuis te gaan rijden.

De eerste keer dat ik thuis, werd ik weer verschrikkelijk bang om op te stappen. Maar toch weer opgestapt. En toen kwam ik langzaam wel weer wat tot rust. Totdat mijn paard besloot dat hij wel weer over de diagonaal kon rennen en in de hoek de andere kan op te gaan. Gelukkig kon ik wel blijven zitten. Maar was weer helemaal bang geworden. En telkens als ik thuis op stapte rende mijn paard weer door de bak al heen een weer schietend. Sinds dien blijf ik wel zitten, maar verkramp ik helemaal. En kan dan geen hulp meer geven.

Dus de zadelmak maker heeft hem toen weer een weekje gereden. En sinds dien gaat hij het niet meer de andere kant op. Hij ren nog wel maar nu kan ik hem gewoon over de hoefslag laten lopen. Op de volte rijden durf ik gewoon nog niet.

Toen ging het een maand of 3 goed, ik bleef wel wat zenuwachtig. Maar niet meer zo bang. En tijdens een dressuurles vloog hij zo weer uit het niets de andere kant op. En daar was ik zo van geschrokken dat ik weer helemaal bang werd.

Nu zo'n 7 maanden verder is dat nog niet veel verbeterd. zodra ik maar denk dat hij wat friss en vrolijk is. Of hij een pas harder gaat raak ik compleet verlamd kan ik, voor mijn gevoel, niks meer bewegen, moet ik soms hyperventileren, word ik weer bang en moet ik soms gewoon huilen als ik er op zit. Ik weet dat ik 'gewoon' mijn been er aan moet houden. En wat voltes en dingen moet gaan rijden. Dat hij dan gewoon braaf te rijden is, maar doordat ik zo snel bang word. Kom ik hier niet aan toe :(

Als ik op vreemd terrein rijd, gaat het vaak beter als thuis. We kunnen zo een parcours rond springen zonder problemen. En als we het bos in gaan heb ik er totaal geen last van.. Dat is de enige keer dat wij ontspannen kunnen rijden. Alleen dan staat mijn paard met opzadelen, op en vreemde plek, zo op spanning dat hij begint te bokken op het zadel. En mijn vader mij hier totaal niet mee kan helpen (hij maakt het eerder erger door zijn niet hele hanige acties) en heb ik vaak de tranen al in mijn ogen voordat ik er op zit. Maar als ik er dan op zit gaat het goed.

Nu ben ik ook nog depressief geworden, na de verkoop van mijn vorige paard. Omdat ik het nog niet heb kunnen verwerken dat hij weg is. En mijn huidige paard alles behalve goed gaat. Omdat hij nogal een heel sensibel paardje is. En als ik maar wat zenuwachtig ben, dan is hij het ook. En dan word ik weer bang en hij ook. En dan gaan we weer hard.. Ik kom gewoon niet uit deze cirkel.

Nu heb ik sinds begin januari de ziekte van pfeifer gekregen. Waardoor ik tot maart helemaal niet op mijn paard mag rijden. Maar de laaste keer ging het helemaal niet goed. En ik ben weer bang om straks er weer op te moeten stappen.

Ook durf ik hem niet meer op de trailer te laten staan, omdat hij er al een keer over de voorstang is gesprongen. en zowel de trailer als mijn paard toen best wel kapot waren. En ik sinds dien ook helemaal in de stress schiet als hij op de trailer moet ;(

Van mijn vorige paard ben ik ook wel wat keren af gevallen, maar ik ben nog nooit zo bang geweest. Als dat ik op dit moment ben.

Sorry voor dit hele verhaal.. Maar ik moest het even kwijt. Omdat ik gewoon niet weet waar ik straks weer moet beginnen. En ik hier heel vaak aan moet denken, waardoor ik alweer in de stress schiet. En ik maar depressief blijf. Omdat ik er geen lol meer in kan beleven.

Wie, o wie heeft tips om van al deze angsten af te komen?

purkie

Berichten: 1720
Geregistreerd: 26-04-10
Woonplaats: Amsterdam

Re: Angst tijdens het rijden

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-02-15 11:57

Misschien rij je toch nog teveel op spanning. Ik lees veel woorden die gerelateerd zijn aan spanning.

0000
Berichten: 5621
Geregistreerd: 04-06-10

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-02-15 12:00

Als eerste, wat heb jij ontzettend pech gehad...Uit de running door het vallen, door je pfeiffer en dan ook nog je maatje missen..Sterkte!

Ik denk alleen niet dat de combinatie tussen jou en je nieuwe paard nog gaat werken. Als je op een jong paard zit met zoveel angst als jij beschrijft, maak je hem ook bang en onzeker...Wat heel overduidelijk tot uiting komt in zijn gedrag, al een hele tijd.
Ik zou dit paard ergens neerzetten voor de verkoop bij een fijne, handige ruiter die er wel mee overweg kan. En daarna zelf een tijd ergens gaan lessen (geen gewone manege, maar iemand die je echt goed gaat helpen met je angst) en daarna of in diezelfde periode weer op zoek naar een passend paard. Eentje die al zadelmak is, die je uitgebreid kan proberen, waar jij je 200% veilig op voelt en die al zoveel levenservaring heeft dat hij er tegen kan als jij er een keer bang op wordt.
Met dit paard zit je al zolang in een negatieve spiraal, jullie versterken elkaar ontzettend, hij is inmiddels zodanig onzeker dat jij om hem te bieden wat hij nodig heeft, een onmogelijk grote stap zou moeten zetten (namelijk opstappen en leiding en duidelijkheid bieden) dat is niet realistisch imo.

Snorlex

Berichten: 2557
Geregistreerd: 02-01-15

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-02-15 12:03

Als ik het zo lees zit je al teveel in een vicieuze cirkel.
Ik heb ook een tijdje gehad dat mijn merrie bij iedere scheefstaande grasspriet een 180 graden draait maakte, met vier benen de lucht in vloog en daarna een sprintje trok. We reden toen in een buitenbak zonder omheining dus na een tijdje begon ik ook angstig te worden. Mijn instructrice stopte met lesgeven, ik kon niet 1,2,3 iemand anders vinden en de situatie werd steeds erger. Ik reed strak en gespannen, wilde er eigenlijk niet meer op.
Ik ben toen tijdelijk in een binnenbak gaan rijden, daar was ik minder angstig. Vervolgens onder begeleiding, en alleen onder begeleiding, weer in de buitenbak.
Uiteindelijk begon ik weer vertrouwen te krijgen en is het goed gekomen, maar alles bij elkaar heben we een hele rottige start gemaakt.

Mijn advies, doe eerst alles onder begeleiding tot je merkt dat je zelfvertrouwen terug komt. Ga vervolgens in een omgeving rijden waar jij je veilig voelt om het weer op te pakken.
Doorrijden met angst werkt averechts.

LSnuitje

Berichten: 501
Geregistreerd: 04-01-15
Woonplaats: Drenthe

Re: Angst tijdens het rijden

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-02-15 12:19

wat een ontzettende pech heb jij gehad zeg!
misschien is het slim om met dit paard (rustig aan) te beginnen met grondwerk zodat jullie elkaar wat beter leren kennen.

Rex_Rolfo

Berichten: 5560
Geregistreerd: 27-07-13

Re: Angst tijdens het rijden

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-02-15 12:30

Ik kan me wel vinden in bovenstaande adviezen. Voorlopig niet meer zelf rijden ivm je onzekerheid en Pfeiffer. Als je nog wel met hem aan het werk wilt grondwerk onder goede begeleiding. Zie je dat niet zitten of merk je na een poos dat dit ook niet het begin van een oplossing is dan is het echt geen schande om een andere eigenaar voor je ruin te zoeken.

Sterkte en beterschap in elk geval!

Sjira

Berichten: 1310
Geregistreerd: 15-11-04

Re: Angst tijdens het rijden

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-02-15 12:39

Je hebt best wel wat lef, moed, zekerheid en leidinggevende kwaliteiten nodig om een jong paard te rijden (iig eentje die zo vluchtig is). Je moet het eigenlijk al van te voren voelen aankomen zodat je je paard al voordat het gebeurt op andere gedachten kan brengen. Als je dit paard wilt houden dan adviseer ik je idd om eerst grondwerk op te pakken. Zorg dat er een sterke band komt en dat jouw paard jou volledg in vertrouwen neemt (en andersom). Als jij er dan opgaat zal het paard meer gefocused zijn op jou en kan jij hem ook het vertrouwen geven dat jij weet wat je doet. Natuurlijk zal hij nog wel angst hebben maar hij zal eerder naar jou reiken dan naar de andere hoek van de bak vluchten. Als dit goed gaat kan je hem langzaam het vertrouwen geven dat hij de situatie ook zelf aankan.

MarloesHJ

Berichten: 2670
Geregistreerd: 05-01-14
Woonplaats: Zuid-Limburg

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-02-15 12:52

Ikzelf heb een soortgelijk probleem. Ik bouw veel angst op door een val van een tweetal maanden geleden. Een aantal stappen terug genomen door mijn paard zelf te longeren en alleen te rijden onder begeleiding van een goede instructrice. Uitgelegd waar ik tegenaan liep en zij is vervolgens alleen maar bezig geweest met mij zelfvertrouwen te geven door de reacties van mij en het effect hiervan op het paard zichtbaar te maken. Inmiddels durf ik wel weer alleen te rijden (als in zonder instructie) nog steeds angstig, dus ik heb wel altijd iemand in de bak aanwezig voor het geval dat, niet dat die dan ook maar iets kan doen en soms maak ik het daar mezelf moeilijker mee..
Met fijne instructie die laat zien wat mijn reacties voor effect geven op mijn paard. Die mij alle tijd geeft om aan te draven als het voor mij goed voelt weer zekerheid geven is wat erg geholpen heeft. Maar af en toe wel doorpakt op het moment dat ik het nodig heb zonder mijn grenzen te overschrijden. Maar ik heb wel een errug braaf paard wat niet snel een pas verkeerd zet onder het zadel... Maar ja, het blijven altijd paarden zoals ik een paar maanden geleden heb uitgevonden...
Dus zodra je weer kunt rijden misschien een tijdje rijden op een braaf paard zodat je weer zelfvertrouwen op kunt bouwen met behulp van fijne instructie? En dan niet om je paard goed te laten lopen maar die jou kan begeleiden in je angst? Ik ben er zelf ook nog niet maar er zit wel weer een stijgende lijn in, helaas af en toe met een dal waar ik weer doorheen moet komen.... Maar ik ben vastbesloten dat wij er wel zullen komen uiteindelijk weer!

Yenni
Berichten: 5604
Geregistreerd: 01-07-14

Re: Angst tijdens het rijden

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-02-15 13:19

Is longeren voor het rijden geen optie? Zo kan ie zijn energie kwijt.

maralyn

Berichten: 11204
Geregistreerd: 23-02-09
Woonplaats: --

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-02-15 13:32

Cas123 schreef:
Is longeren voor het rijden geen optie? Zo kan ie zijn energie kwijt.


Geloof me... Nee... Dat werkt vaak averechts.

Ook wij zijn opnieuw begonnen.

Eerst longeren bevestigen met rust en kalmte. Uitbundig belonen bij het minste stukje ontspanning!
Alles in rust, kalmte en lekker geen eindpunt vaststellen.

Wij bevestigen eerst dit. Dan pas dubbele lijnen (waarin ik les krijg) en als dat voor 100% is bevestigd, met een goede rem, en een goed stuur. DAN gaan we pas weer iets van rijden doen.

We zitten er wel op. Maar ook hierbij, zitten, belonen, afstappen. Nothing more, nothing less.

Van longeren kunnen ze al gaan boosten, wat je onder het zadel absoluut niet wil.
Helemaal niet met vluchtige, angstige paarden.
Dan is longeren echt gewoon not done.
Paarden staan al hoog in de stress, en wek je dat nog meer op.

Tenminste, als je longeerd op de manier, waarvan ik denk dat het gebeurt.
Lekker draven, en galopperen dattie maar eerst moe is.

Nop... Als je wilt longeren, gebruik dat dan als een ontspanningsmiddel.
Eerst lekker relaxed door de bak tuffen. Op stappen, af stappen, weg zetten.

Zoek hulp.
Je gaat dit niet alleen redden.

kevinsky

Berichten: 2114
Geregistreerd: 05-10-09
Woonplaats: Ergens in het noorden

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 06-02-15 13:42

Bedankt voor jullie reacties!

Ik stap er ook niet meer op voordat ik het idee heb, dat het wel goed gaat komen.

Mijn paard word op dit moment door gereden door iemand anders. Mijn paard doet precies het zelfde bij hem. Maar hij blijft gewoon rustig en dan is het probleem al snel opgelost.

Op dit moment zijn we ook wel wat bezig met grond werk, maar op de grond hebben we wel vertrouwen in elkaar. Als ik er op zit, doet hij ook alles voor me. zolang ik maar niet in de stress schiet :') En dat doet ik net wat te vaak.. Ed is wel van nature een dominant paard, dat graag de leiding neemt. En als jij de leiding over neemt is het goed, alleen dat durf ik op dit moment niet.

Longeren doe we al voordat we opstappen. Maar of je dat nou een half uur of 5 minuten doet, hij word er niet anders van. Hij loopt zichzelf wel dood als hij niet afgeremd word. En blijft even sensibel en vlug.

MarloesHJ, dat is nou net mijn punt, ik weet niet of we er uit komen. Of dat ik altijd een stress persoon blijf en hij altijd sterk op mijn gemoedstoestand blijft reageren..
En ontspannen en rustig opbouwen werk niet op dat soort dagen, omdat hij van het begin dan al spanning heeft. En je niet even een time-out kan nemen.

Ik rijd wel altijd onder begeleiding. Er is altijd wel iemand waar ik op terug kan vallen als het niet lukt. Alleen rijden doe ik eigenlijk al niet meer, omdat dat toch altijd de mist in gaat.

kevinsky

Berichten: 2114
Geregistreerd: 05-10-09
Woonplaats: Ergens in het noorden

Re: Angst tijdens het rijden

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 06-02-15 13:45

Maralyn, longeren doe we juist zo ontspannen mogelijk. Eerst even rond sjokken daarna een kleine drafje. En geen galop. Omdat hij hier aan de longe wel erg friss van word.
Dan kan ik rustig opstappen en rond stappen in de bak. Maar zodra ik aan wil draven is het vaak mis.

maralyn

Berichten: 11204
Geregistreerd: 23-02-09
Woonplaats: --

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-02-15 13:47

kevinsky schreef:
Maralyn, longeren doe we juist zo ontspannen mogelijk. Eerst even rond sjokken daarna een kleine drafje. En geen galop. Omdat hij hier aan de longe wel erg friss van word.
Dan kan ik rustig opstappen en rond stappen in de bak. Maar zodra ik aan wil draven is het vaak mis.


Ga je eerst alleen maar stappen.

Stoppen op het juiste moment. Dat is de sleutel van de oplossing.

Hij kan tussen zn oren hartstikke druk worden, dat hij moet draven, omdat hij een nare ervaring heeft mee gemaakt.

Eerst lekker stappen, lekker met voltes bezig zijn en andere figuren. En dan stoppen.

Hij doet het bij iedereen, dus het zit tussen zijn oren.

MarloesHJ

Berichten: 2670
Geregistreerd: 05-01-14
Woonplaats: Zuid-Limburg

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-02-15 13:56

kevinsky schreef:
MarloesHJ, dat is nou net mijn punt, ik weet niet of we er uit komen. Of dat ik altijd een stress persoon blijf en hij altijd sterk op mijn gemoedstoestand blijft reageren..
En ontspannen en rustig opbouwen werk niet op dat soort dagen, omdat hij van het begin dan al spanning heeft. En je niet even een time-out kan nemen.

Ik rijd wel altijd onder begeleiding. Er is altijd wel iemand waar ik op terug kan vallen als het niet lukt. Alleen rijden doe ik eigenlijk al niet meer, omdat dat toch altijd de mist in gaat.


Wat ik bedoelde met dat ik zeker weet dat wij er uit komen is omdat ik een referentie zelf heb van hoe het was voordat mijn angst weer terug op kwam. Ik heb altijd al angst gehad maar mijn paard geeft mij erg veel vertrouwen. Door de val ben ik dit kwijt geraakt. De angst is dus weer komen opwaaien maar ik ben er van overtuigd dat ik dit weer onder controle krijg. Zeker met mijn fijne instructie. Nu snap ik dat dit bij jou niet het geval is maar ik hoop dat je toch vooruitgang weet te boeken! Wel is mijn angst nog nooit zo erg geweest als nu.
Wat ik vooral weet is dat begeleiding die in je gelooft, je in je waarde laat maar je wel weet te prikkelen en vooral mensen die een beetje rekening met je houden heel erg helpen. Ik ga op dit moment niet meer rijden als bepaalde mensen op mijn stalling rijden of als er erg veel rijden omdat ik weet dat het dan fout gaat.
Ik hoop dat je vooruitgang kan boeken zodra je weer wat beter bent. Longeren heeft voor mij gezorgd dat ik weer een beetje vertrouwen kreeg en als ik zelf een goede sessie had gelongeerd dan was ik blij, dat was echt een boost voor mijn zelfvertrouwen. Misschien op zoek gaan naar een soortgelijk iets voor jezelf vanaf de grond? Ik ging wel nooit longeren voor het rijden want als hij dan gek deed of wat fris was dan zat ik mijzelf al weer gek te maken...

kevinsky

Berichten: 2114
Geregistreerd: 05-10-09
Woonplaats: Ergens in het noorden

Re: Angst tijdens het rijden

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 06-02-15 14:27

Ik ben altijd wel wat afwachtend geweest en stroom niet over van zelfvertrouwen.. Maar niet zoals dat het nu is :n

Annoya

Berichten: 667
Geregistreerd: 05-02-15

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-02-15 15:03

Wat vervelend voor je. Het missen van je vorige paard kan ook wel meespelen. Toen mijn vader mijn pony verkocht was ik heel boos en verdrietig, ik kon toen rijden op het paard van mijn moeder maar daar had ik geen klik mee. Eigenlijk heb ik dat paard ook niet eens een eerlijke kans gegeven omdat ik zo boos en verdrietig was.
Mijn moeder heeft jaren terug dezelfde situatie gehad als jij. Zij was ook ontzettend bang geworden na een paar lelijke vallen. En op het laatst deed niets anders dan alleen rondjes stappen in de bak.
Na veel praten hebben mijn vader en haar instructeur haar overgehaald het paard te verkopen. De instructeur heeft toen echt gezocht naar een heel braaf paard. En vond jonge merrie met een heel koel karakter. Het eerste rondje rijden ging super goed tot mijn vader zei dat ze een rondje moest galopperen. Het paard sprong in galop en ik zag de hele houding van mijn moeder verkrampen en toen stuiterde ze er zo af. Dat lag niet aan de merrie die was echt braaf maar na alle vervelende valpartijen met het vorige paard zat het tussen haar oren zo bang was ze. Ze zag dat gelukkig zelf ook wel in en heeft de merrie gekocht. De merrie was echt een super paardje voor mijn moeder, mijn moeder kreeg weer zelf vertrouwen en had weer plezier in rijden. Helaas is de merrie overleden 2 jaar geleden.

Misschien kun je ook op een heel braaf paard van iemand anders rijden. Gewoon om weer een beetje zelfvertrouwen terug te winnen? Ik kan me voorstellen dat je depri wordt na zulke tegenvallers, en een beschadigd zelfbeeld kost veel tijd om weer op te bouwen.

kevinsky

Berichten: 2114
Geregistreerd: 05-10-09
Woonplaats: Ergens in het noorden

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 06-02-15 15:10

Zolang ik hem heb, vertel ik mijzelf welke keer weer. Dat het wel goed gaat komen. Maar dit doe ik al een jaar.

Ik we hebben samen ook wel veel geleerd, hij helemaal niks en nu spring hij vrolijk een parcours rond, kunnen we boscrossen en een dressuurproefje lukt ook wel.

Ik blijf maar aan hem twijfelen, of hij wel bij mij past. Omdat ik elke dag als ik moet rijden toch weer in de stress schiet. Nu ik niet meer rijd, merk ik zelf dat ik een hele boel zenuwen kwijt ben geraakt. Die normaal de hele dag aanwezig waren.

piezze

Berichten: 3519
Geregistreerd: 25-11-06
Woonplaats: Nederland

Re: Angst tijdens het rijden

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-02-15 15:53

Kun je je oude paard niet terug nemen? Al is het maar tijdelijk. Jij hebt een periode nodig om je vertrouwen weer op te bouwen. Dit is voor je nieuwe paard ook niet eerlijk. Je wil dat hij rustig is en gehoorzaam terwijl je er meg samengeknepen billen op zit. Dat is onmogelijk. Misschien is er een instructeur te vinden die jou kan helpen met je angsten? Probeer je gedachten op het paard niet te laten leiden door je angst. Wat kan je gebeuren? Hoe reeel zijn je doemgedachten?

kevinsky

Berichten: 2114
Geregistreerd: 05-10-09
Woonplaats: Ergens in het noorden

Re: Angst tijdens het rijden

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 06-02-15 15:57

Nee, mijn vorige paard terug nemen is geen optie..

Ik verwacht van hem ook niet dat hij rustig is, als ik er compleet in de stress op zit.

Ik wil graag weten hoe ik weer wat vertrouwen kan krijgen en of het nog wel goed kan komen.

Annoya

Berichten: 667
Geregistreerd: 05-02-15

Re: Angst tijdens het rijden

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-02-15 16:39

Kevinsky, ik vind het jammer om te zeggen maar het klinkt of je al heel lang geen plezier meer hebt gehad met rijden en dat je schrijft dat je ontspannener voelt als je poos niet hebt gereden is eigenlijk wel een beetje triest. Ik bedoel het niet om je af te zeiken, hoor.

Wat vind je leuk aan dit paard, en wat niet? Waar moet een paard aan voldoen voor jou, en doet dit paard dat ook? Wat heeft het paard nodig van de ruiter, en heb jij dat wel in je? Misschien moet je eens praten met mensen die jou en het paard kennen, zoals je instructeur, vaste hoefsmid of dierenarts. Hoe denken zij erover?

Nadat mijn moeders super merrie overleden was heeft haar hoefsmid haar beloofd te zoeken naar een ander paard. Best handig zo'n contact, die hoefsmid komt overal weet veel van paarden. Hoort van alles. De hoefsmid heeft haar huidige paard gevonden. Toulouse was een paard van een andere klant van hem toen hij hoorde dat Toulouse te koop was heeft hij mijn moeder getipt om dat hij wist dat het temperament van dit paard goed bij mijn moeder zou passen en dat is ook zo.

Anoniem

Re: Angst tijdens het rijden

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-02-15 19:09

Je klinkt erg bang, maar heb je in de tussentijd wel is andere paarden gereden? Paarden die wat ouder/braver zijn?
Zo nee, misschien een goed idee om dat is te gaan doen? Om zo je eigen vertrouwen weer terug te krijgen.
Zo ja, was je op deze paarden ook zo bang? Of echt alleen op je eigen?

kevinsky

Berichten: 2114
Geregistreerd: 05-10-09
Woonplaats: Ergens in het noorden

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 06-02-15 19:14

Ik ben me nog druk aan het bedenken wat ik wil en wat mijn paard nodig heeft.

Stap en draf gaat goed op 'vreemde' paarden en pony's. Maar ik merk wel dat ik in de galop wat angstiger ben geworden. Niet dat ik zo verschrikkelijk in de stress schiet dat het niet lukt, maar gewoon wat spannend.

jetm
Berichten: 1350
Geregistreerd: 03-10-05
Woonplaats: Driebergen (ut)

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-02-15 20:46

kevinsky schreef:
Ik wil graag weten hoe ik weer wat vertrouwen kan krijgen en of het nog wel goed kan komen.


Hoi TS,
Ik denk dat het zeker, met de juiste begeleiding, goed kán komen.
Heel goed is wat je zegt dat je eerst wilt bedenken wat je wilt, zonder motivatie wordt het een stuk lastiger. Maar mocht je besluiten dat je er samen voor wilt gaan is het m.i. zeker mogelijk dat jij op termijn je paard, en je zelf, kunt geven wat je nodig hebt.

Er zijn diverse mentale en fysieke mogelijkheden om met angst en stress om te gaan.
Wat ik het belangrijkste vind is dat je nooit gepushed wordt, of jezelf pusht, om je over je angst heen te zetten. Daar trapt je paard toch niet in en zelf geniet je daar ook niet van.
Maar je kunt samen met begeleiding op een hele rustige manier samen binnen je comfortzone steeds met kleine stapjes je grenzen verleggen en positieve herinneringen opbouwen.
Het 'afleren' van angst vind voor een groot deel plaats in de hersenen.
In een situatie van stress wordt het leren een stuk moeilijker.

Misschien is het ergens wel een voordeel wat dit betreft dat je nu Pfeifer hebt hoe raar dat misschien ook klinkt. Maar jullie hebben nu wel even een verplichte pauze en omdat je niet eens mag rijden zou je kunnen proberen om even te genieten van de adempauze en je paard zonder rij-stress

xClaudiaaL

Berichten: 4702
Geregistreerd: 17-03-08

Re: Angst tijdens het rijden

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-02-15 21:57

Eerste vraag die in me op komt; heb je wel een klik met hem? Zo niet, kan je dan niet beter op zoek naar een nieuwe eigenaar voor hem, en jij een paardje zoeken die (zoals 0000 zegt) wat meer levenservaring heeft en er tegen kan als je wat in de stress schiet?
Heb je wel die klik, en weet je zeker dat je hem niet kwijt wilt. Ga ervoor om die angst onder controle te krijgen, met een beetje tijd en moeite moet dat ook wel goed komen. Zeker als je elke keer positief afsluit en rustig aan opbouwt, komt dat wel goed :)

Hopke89

Berichten: 1399
Geregistreerd: 18-04-12
Woonplaats: Friesland

Re: Angst tijdens het rijden

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-02-15 22:05

Zonder klik of vertrouwen in een paard is het heel moeilijk om door je angst heen te komen.
Op een braver, makker paard en oefeningen doen onder begeleiding om vertrouwen terug te krijgen lijkt me heel handig.

Grote vraag blijft dan, wil je dan nog door met Ed of niet. Je moet een paard eigenlijk altijd een kans geven maar als je er al een jaar lang mee zit dat het vertrouwen en plezier niet helemaal daar is.
Het zou best kunnen kunnen dat jij je veel prettiger voelt bij een ander paard en dat je toch beter voor een ander paard zou kunnen gaan.
Dan komen we inderdaad bij wat Claudia zegt, heb jij een klik met Ed.