Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-09-03 20:28

Geplaatst: 24-09-03 20:28

Met dit in een dergelijk geval ontkennen, doe je het paard
beslist tekort.
Je laat een mensenkind met verstandelijke beperkingen toch
ook niet doormodderen in een klas met verstandelijk meer
begaafden?
Dan regel je speciaal/aangepast onderwijs.

**Geplaatst**: 24-09-03 21:41

Geplaatst: 24-09-03 21:41

Slim, dom daar gaat het eigenlijk niet om. Het ene paard leert sneller als het andere paard maar feit blijft dat ze in de leider vertrouwen moeten hebben om verder te kunnen komen. Dat is natuurlijk ook bij mensen. Mijn zoontje had net zwemles. Daar vertelde een moeder dat ze haar dochter eerst bij een andere juf had gehad. Deze juf had het kind, terwijl het aangaf dat het angstig was, zonder pardon het water in getrokken. Gevolg: kind overstuur, wil niet meer zwemmen het vertrouwen is helemaal weg. Die nieuwe juf past haar tacktiek aan de ontstane situatie van het kind aan en het kind heeft weer vertrouwen. Zo werkt dat bij paarden ook, denk ik. Het is de kunst van de eigenaar om in te schatten wat het probleem is, en afhankelijk van het karakter en de leergierigheid en het in acht nemen van eventuele (slechte) ervaringen van het paard hoe je een probleem gaat oplossen. De kundigheid van de eigenaar, zijn vertrouwen en zijn kracht bepalen het succes in mijn ogen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-09-03 23:14

Geplaatst door de TopicStarter : 24-09-03 23:14

Bibi: wat voor grondwerk deed je dan concreet? Want dat was eigenlijk mijn vraag, oorspronkelijk Lachen

Dus ik ben erg benieuwd.

't Paard is trouwens echt geen mongool hoor, ze is gewoon niet ontzettend slim en alles kan dus wel wat langer duren. Lichamelijk heeft ze wel capaciteiten, dus is het uiteindelijk toch wel weer een uitdaging.
Ik heb het misschien wel een beetje overdreven, ze heeft echt wel wat geleerd in de 9 weken dat ik er nu mee bezig ben. Ik heb het idee dat ze het principe 'binnenbeen' nu snapt (yes, ik kan sturen!

). Ook 'terug' gaat eigenlijk al best wel beter dan dat ik hier geschreven heb.

Nog even over angst: dat kan idd een deel van het probleem zijn. Dat had ik ook al bedacht, dat ze gewoon eigenlijk onzeker is en daarom zo reageert, een soort buffer creeërt als het ware (maar dat vind ik zelf eigenlijk alweer te 'vermenst', om het zo te stellen). Als ik haar straf, dan schrikt ze wel heel erg, maar verbindt daar verder niets aan. Ook als ik een keer een schop geef, knjipt ze haar staart aan maar verder komt er geen reactie.

Volgens mij is het een combinatie van factoren: paard is niet erg intelligent (of zal ik zeggen 'leert niet snel', is dat dan minder deigrerend?), heeft (te) weinig opvoeding gehad en is een kast van een paard (dus moeite met evenwicht, want ook nog vrij slap).
In het rijden vind ik het heel moeilijk om elke keer m'n geduld te bewaren (dan valt ze weer finaal door m'n binnenbeen, en dan denk ik 'je kunt toch gewoon rechtdoor lopen?!'), maar in de omgang vind ik het niet erg om consequent te moeten zijn. Niet zeiken, ze moeten gewoon luisteren. Ik raak gewoon geïrriteerd als ze niet stilstaan, of steeds met hun hoofd slaan als ik het hoofdstel indoe enz.. Maar dat krijg ik allemaal wel goed.

Runningkawa: Zou je ook gaan springen met een paard dat werkelijk geen enkel respect heeft voor obstakels? Ze dendert echt overal overheen! Laatst had ik 2 balkjes in de bak liggen met longeren. Interesseert d'r niet echt, ze kijkt gewoon niet.

**Geplaatst**: 25-09-03 10:46

Geplaatst: 25-09-03 10:46

Ik spring met elk paard
Of ik ze daadwerkelijk op concours uit zou gaan brengen of dat ik dat weggegooid geld en moeite zou vinden, is wat anders Lachen

Maar veel paarden leren echt dat ze voeten hebben door balkjes lopen
in-uitjes springen en dat soort dingen.
lekker gymnastieken.

En balkjes en in-uitjes, laag dubbelsprongetje van uit draf kan elke ruiter en elk paard.

Fijn voor de afwisseling voor zowel ruiter als paard.
Goed voor balans van beide
Goed voor een strerkere achterhand.

En je paard leert ook in een andere situatie naar je te luisteren.
Dus door te gaan als jij dat zegt, rustiger te gaan ook al is het erg leuk en wil je naar de overkant crossen.
Goed voor wederzijdsvertrouwen dus.

**Geplaatst**: 25-09-03 10:59

Geplaatst: 25-09-03 10:59

Rieja"]
Nog even over angst: dat kan idd een deel van het probleem zijn. Dat had ik ook al bedacht, dat ze gewoon eigenlijk onzeker is en daarom zo reageert, een soort buffer creeërt als het ware (maar dat vind ik zelf eigenlijk alweer te 'vermenst', om het zo te stellen).
[/quote]

Ik vind zulke gedachten niet te 'vermenselijkt'. Een paard kan zich wel degelijk afsluiten wanneer hij onzeker is/angst voelt. Bepaalde dingen die je beschrijft kunnen daar wel degelijk op wijzen. Uiteindelijk komt het dan, zoals velen hier al beschrijven, op vertrouwen aan. Bij dit soort paarden kan dat vaak lang duren.

[quote="Rieja schreef:
....(dus moeite met evenwicht, want ook nog vrij slap)...
In het rijden vind ik het heel moeilijk om elke keer m'n geduld te bewaren (dan valt ze weer finaal door m'n binnenbeen, en dan denk ik 'je kunt toch gewoon rechtdoor lopen?!'),

In het eerste stukje geef je al een mogelijke reden voor het feit dat ze door je binnenbeen valt. Als het paard nog veel moeite heeft met het evenwicht, dan is het logisch dat ze nog niet goed rechtuit kan lopen. Pijn op een bepaalde plek kan ook een rol spelen.

**Geplaatst**: 25-09-03 11:39

Geplaatst: 25-09-03 11:39

Over 'angst', een praktijkvoorbeeld:

Op een ander forum merkte een attente eigenaar
het volgende op:

Bij het (overigens brave, meewerkende) paard meet ze een
hartslag van 70 als het aangebonden stilstaat en 40 als het
los staat.

Ik heb geen uitgebreide dubbelblind onderzoeken nodig om
hier een conclusie uit te trekken.
.

**Geplaatst**: 25-09-03 11:42

Geplaatst: 25-09-03 11:42

OOOPPPSS....... das slikke