Dat het paard om links vastzit ligt aan het feit dat een paard altijd een makkelijkere kant heeft, een holle en een bolle kant. De taak van de ruiter is om de bolle kant minder bol te maken waardoor hij recht wordt.
Ik denk dat je iets héél belangrijks vergeet, binnenbeen! Zodra een paard niet goed om het been buigt (eigenlijk zegt deze zin al genoeg) is er veel te weinig binnenbeen. Laat haar eens op de grote volte bij A of C en dan met haar binnenbeen helemaal naar buiten duwen, het maakt dan ook niet uit als hij/zij een beetje uitzwaait. Maar dat het paard respect en reactie voor het binnenbeen krijgt.
Wat ook kan helpen is haar op de tweede hoefslag te laten rijden, en elke keer op één punt laten richten waar ze naar toe wilt en ze moet op dat punt concentreren (zodat ze recht zit en niet meer druk op links/rechts geeft met been/zit). Dan voren los laten, dus wel contact houden maar niets van teugelhulpen geven en dan voorwaarts naar dat punt toe rijden, zonder stelling of wat dan ook. Klinkt misschien stom aan, maar het is de bedoeling het paard weer recht te maken, maar dat lukt niet zonder een rechte ruiter. Zodra de ruiter rechtuit kan rijden is het voor het paard meteen een stuk makkelijker.
Nog een aandachtspunt is op de beenligging letten. Laat haar eens over de middelijn draven, eerst terwijl ze lichtrijd en ga dan precies achter haar staan, let op of ze helemaal rechtzit en niet meer druk legt op linker/rechterbeen. Daarna een keer wanneer ze doorzit.
Leg de nadruk op het positieve en los het probleem op met doorzitten als dit beter gaat en met lichtrijden als dat beter gaat. Oefen dan ook de mindere stijl.
Zorg dat in een wending de nadruk op het binnenbeen wordt gelegd en het buitenbeen iets naar achter wordt gelegd om de achterhand te begrenzen, de benen moeten dan zo rustig mogelijk zijn maar mogen wel ondersteuning bieden. Ook dan weer opletten dat ze niet teveel naar buiten gaat zitten als ze het buitenbeen naar achter legt.
Wat ook kan helpen is de hand waar ze teveel aan vast houdt die teugel los te laten, op te pakken in haar "makkelijke" hand en met die moeilijke hand verder rijden net alsof ze daar nog de teugel in vast heeft. Dan moet ze wel met haar benen werken (vooral binnenbeen) zonder dat haar hand het paard stoort.
Een beetje meer aandacht besteden aan de moeilijke kant wil ook helpen. Het paard kan niet vasthouden als hij niks heeft om vast te houden, en zonder ondersteuning van de benen (weer vooral binnenbeen) zal hij ook niet lopen zoals verwacht wordt.
Ik hoop dat ik een beetje duidelijk ben geweest en dat je er wat aan hebt! Succes allebei!