Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-08-03 10:03

Geplaatst: 19-08-03 10:03

Zep schreef:
Keer flink trekken aan de slof als ze echt aan de kletter slaan is anders super-effectief hoor. Ik heb een Trakehner gehad dus ik heb alles al een keer meegemaakt

Er zit natuurlijk een verschil tussen een paard dat er echt van tussen gaat of de normale manier waarop jij je paard terug neemt als je in het bos bent. Als jij structureel zo'n ding nodig hebt om je paard bij elkaar te halen dan is er iets niet in orde. Maar als noodrem op een (jong) paard zie ik niet wat daar mis mee is.

Wat me op bokt een beetje de keel uit hangt is de hang naar het ideale. We moeten hier allemaal ons paard als Bonfire verzorgen, er mag geen haartje scheef liggen, geen vliegje bij hem in de buurt komen, als er iets mis is moet er binnen 5 minuten een super-gekwalificeerde paardenarts op de stoep staan. We werken onze paarden allemaal in harmonie en blijheid, noooit zullen we onze lieverds eens op de rem trekken als ze stout zijn, want steljevoor dat ze een klap op hun spieren krijgen, of erger, dat hun nekpees overbelast raakt! Als ze echt een keer staken dan halen we er een goeroe bij om het paard psychisch weer op het rechte pad te krijgen, want etteren, dat doen lieve paarden niet. Terwijl de goeroe zich met het paard bemoeit gaan we zelf eens praten met een mental trainer en ons flink in een hoekje zitten schamen voor wat we ons paard hebben aangedaan.

De theorie is leuk, maar de praktijk is anders!

**Geplaatst**: 19-08-03 12:10

Geplaatst: 19-08-03 12:10

marloezzke schreef:
je kan ook ooit een noodrem nodig hebben tijdens je normale training hoor die heb je echt niet alleen in het bos nodig.

.

Nee hoor in de normale training rij ik in een bak. En daar is het hek of de muur de noodrem. Trouwens in de bak laat ik ze dan even (pas of drie) en dan pak ik het gewoon weer op en rij ik het paard terug, of juist door. Maar dat kan je buiten niet, niet hier in iedergeval. Zou ik op de hei wonen dan zou ik er ook geen slof omdoen omdat je dan gewoon genoeg tijd heb, maar ik kom hier elke twee meter wel een obstakel tegen varierend van wandelwagen tot vuilniswagen.

**Geplaatst**: 19-08-03 12:11

Geplaatst: 19-08-03 12:11

Zep schreef:
Keer flink trekken aan de slof als ze echt aan de kletter slaan is anders super-effectief hoor. Ik heb een Trakehner gehad dus ik heb alles al een keer meegemaakt

Er zit natuurlijk een verschil tussen een paard dat er echt van tussen gaat of de normale manier waarop jij je paard terug neemt als je in het bos bent. Als jij structureel zo'n ding nodig hebt om je paard bij elkaar te halen dan is er iets niet in orde. Maar als noodrem op een (jong) paard zie ik niet wat daar mis mee is.

Wat me op bokt een beetje de keel uit hangt is de hang naar het ideale. We moeten hier allemaal ons paard als Bonfire verzorgen, er mag geen haartje scheef liggen, geen vliegje bij hem in de buurt komen, als er iets mis is moet er binnen 5 minuten een super-gekwalificeerde paardenarts op de stoep staan. We werken onze paarden allemaal in harmonie en blijheid, noooit zullen we onze lieverds eens op de rem trekken als ze stout zijn, want steljevoor dat ze een klap op hun spieren krijgen, of erger, dat hun nekpees overbelast raakt! Als ze echt een keer staken dan halen we er een goeroe bij om het paard psychisch weer op het rechte pad te krijgen, want etteren, dat doen lieve paarden niet. Terwijl de goeroe zich met het paard bemoeit gaan we zelf eens praten met een mental trainer en ons flink in een hoekje zitten schamen voor wat we ons paard hebben aangedaan.

De theorie is leuk, maar de praktijk is anders!

ZEP GEWELDIG. OK dan!

**Geplaatst**: 19-08-03 12:23

Geplaatst: 19-08-03 12:23

Ik heb een tijdlang een halflinger van het trektype gereden waarbij zelfs de slof als noodrem niet meer werkte Verward

**Geplaatst**: 19-08-03 12:40

Geplaatst: 19-08-03 12:40

lunatje schreef:
Ik heb een tijdlang een halflinger van het trektype gereden waarbij zelfs de slof als noodrem niet meer werkte

Ik heb 2 jaar een haf van het trekpaard type gehad.
Die ging er regelmatig keihard vandoor.
En daar ging ik dan met mn watertrensje.
Wat ik altijd deed is haar op de volte zetten.
Binnenhand naar m'n knie en rondjes draaien.
Als ze nog was aan het klooien ondertussen (bokken enz.) dan trapte ik haar nog ff goed vooruit, desnoods vergezeld van een paar flinke tikken ~~}>
Slof heb ik nooit nodig gehad.

Ik vind dat je beter eerst kan zorgen dat je kunt remmen.
Zonder slof.
Natuurlijk kun je als je naar buiten gaat er een voor de zekerheid omhangen. Maar als je paard een goed werkende rem heeft is de slof meer voor de ruiter dan voor het paard.
Bij goed gebruik heb ik niets tegen de slof, echter als deze verkeerd gebruikt wordt d.m.v. het paar heb hoofd tussen de benen te trekken of met de kin op de borst vind ik dat zeer triest van de ruiter...

Misschien heb ik dit niet zo goed verwoord maar daar ben ik nu eenmaal niet zo goed in Tong uitsteken

**Geplaatst**: 19-08-03 12:43

Geplaatst: 19-08-03 12:43

Ik gebruik bijna nooit een slof. Heb m ooit wel eens in het bos gebruikt maar Kore drukt zich er gewoon onderdoor. Of ze is niet meer vooruit te branden! Frusty

**Geplaatst**: 19-08-03 13:09

Geplaatst: 19-08-03 13:09

Je hebt het heel best verwoord, hoor, Feetje!
Bij mij kom je althans luid en duidelijk door...

En het doet me denken aan het stokpaardje van een vroegere
(Groningse manege)instructeur die minstens eenmaal per les vol gloedvolle en nimmer aflatende overtuiging op gedragen toon en met bijpassende bewegingen zei:

"Elk paerd, hoe hard het ook gaet, gaet lang-za-mer in de wending."

Dat (zinvolle) zinnetje raak ik echt nooit meer kwijt!

.

**Geplaatst**: 19-08-03 13:12

Geplaatst: 19-08-03 13:12

Daarom heb ik mijn paard de one-rein-stop geleerd. Dit kan je in alle rust gewoon tijdens de trainingen aanleren. Op deze manier heb ik altijd een rem bij me, want wat als je een keer je slof vergeet? Aan 2 teugels gaan hangen heb ik gelukkig ook afgeleerd want daarmee maak je een paard alleen maar sterker. Maar wederom, puur mijn persoonlijke insteek en zoals ik al eerder schreef, er zijn meerdere wegen die naar rome leiden.

**Geplaatst**: 19-08-03 13:14

Geplaatst: 19-08-03 13:14

maar je hebt ook paarden waar je op een gegeven moment niks meer over te vertellen hebt en er geen stuur meer op zit ooit aan gedacht???

bijvoorbeeld dat ze met je gaan lopen en het hoofdje mooi ver in de lucht gooien en hun spieren zo aanspannen dat je niks meer te vertellen hebt.

en ook ik ben het helemaal eens met zep.
veel mensen hier op bokt kijken naar mijn mening te veel naar het ideal en geloof mij maar dat bonfire vast ook wel eens goed op zijn kop heeft gekregen of iets dergelijks.

**Geplaatst**: 19-08-03 13:16

Geplaatst: 19-08-03 13:16

En wat is er slecht aan om te streven naar een ideaal? (no offense)

**Geplaatst**: 19-08-03 13:24

Geplaatst: 19-08-03 13:24

cornelie schreef:
En wat is er slecht aan om te streven naar een ideaal? (no offense)

Je streeft altijd naar een ideaal als doel, het maakt niet uit hoe je er komt.
Ik weet ook heus wel dat als ik alleen met slof rijd, ik nooit bij mijn uiteindelijke doel kom. In de praktijk gaan dingen soms anders als in theorie.

Als ik soms de commentaren hierboven lees, lijkt het als het allemaal uit een boekje komt. Of men rijdt alleen maar paarden die harstikke braaf zijn.

**Geplaatst**: 19-08-03 13:30

Geplaatst: 19-08-03 13:30

Ik moest jarenlang (7 jaar) met Lucien over de weg naar de rijvereniging. Lucien is super verkeersmak, maar wil wel gaan lopen voor een vrachtwagen als hij vind dat hij haast heeft. Ik heb 2 keer gehad, dat hij zijn hals erop zette en er vandoor ging. Daarna heb ik hem een hele tijd met een slof gereden als ik naar les moest. Als hij zijn hals maar niet erop kan zetten is hij best te beheersen als hij vind dat hij haast heeft. En daarom rijd ik in sommige situsties met een slof. En ik vind dat iedereen die het gevoel heeft een slof op deze manier nodig te hebben dat lekker zelf moet weten. En diegene die denkt dat ik niet genoeg heb geoefend met remmen mag dat lekker denken.

**Geplaatst**: 19-08-03 13:34

Geplaatst: 19-08-03 13:34

Nog even een reactie op jou Feetje,

het was niet mijn paard, het was een verzorgpaard, een eersteklas beginner reed erop, probleem: paard kreeg de overhandop haar, resultaat: ik mocht het probleem oplossen door met slof te gaan rijden (was niet mijn keuze, maar mocht er anders niet mee rijden) dus helaas :S

**Geplaatst**: 19-08-03 13:50

Geplaatst: 19-08-03 13:50

marloezzke schreef:
maar je hebt ook paarden waar je op een gegeven moment niks meer over te vertellen hebt en er geen stuur meer op zit ooit aan gedacht???

bijvoorbeeld dat ze met je gaan lopen en het hoofdje mooi ver in de lucht gooien en hun spieren zo aanspannen dat je niks meer te vertellen hebt.

en ook ik ben het helemaal eens met zep.
veel mensen hier op bokt kijken naar mijn mening te veel naar het ideal en geloof mij maar dat bonfire vast ook wel eens goed op zijn kop heeft gekregen of iets dergelijks.

ook die paarden worden moe }>
laat ze maar rennen in de bak
en zal ik zeggen wat ik doe met de paarden die eruit naaien, juist nog extra gas erop
ja, dat gaat eng hard.
Maar op dat moment is het wel weer mijn tempo ipv die van het paard.
Dan merk je dat ze moe worden en willen ze liever zachtjes galoperen of draven, maar dan galopeer je nog ff flink door.
Kwartje valt heel snel.
En in de bak kunnen ze niet onder een auto springen.

**Geplaatst**: 19-08-03 13:53

Geplaatst: 19-08-03 13:53

Dat heb ik ook vaak gedaan met mijn haf Lachen

Alleen deed zij het om een of andere reden steeds weer.
Ik heb haar ook een keer zo haard door laten galopperen dat iemand vroeg of ik nog niet klaar was, ik was al een kwartier aan het galopperen Extreme duivel

Helaas is het er nooit uitgegaan bij haar... Scheve mond

**Geplaatst**: 19-08-03 13:55

Geplaatst: 19-08-03 13:55

was het jou tempo, of nog steeds dat van haar?
Want je moet gewoon harder gaan dan dat zij wil, want gewoon hard galoperen houden ze idd zo een kwartier vol, maar daar heb je niks aan.

**Geplaatst**: 19-08-03 13:58

Geplaatst: 19-08-03 13:58

Heb ik vroeger ook bij iones geprobeerd, laten rennen totdat hij moe werd. Maar hij luisterde niet naar zijn lichaam en ging door. Na 20 minuten als een gek rond rennen in een zware bak durfde ik niet meer door te gaan. Ik was bang dat hij in zou storten. Die beesten hebben geen verstand en gebruiken hem ook niet soms, en dan moet je zelf verstandig zijn en ze tegen zichzelf beschermen.

**Geplaatst**: 19-08-03 14:00

Geplaatst: 19-08-03 14:00

Zo vlug storten ze niet ter aarde hoor Lachen

**Geplaatst**: 19-08-03 14:00

Geplaatst: 19-08-03 14:00

Het was echt mijn tempo, want normaal deed ze "maar" een half rondje kei en kei hard. Maar dan had ze er genoeg van. (voor die tijd had ik haar meestal ook allang weer terug gepakt).

Later heb ik dus die methode geprobeerd toe te passen.
Als zij wilde stoppen moest ze dus doorgaan en dan het liefst net zo hard als van te voren of nog harder.

Nu pieker ik me suf over wat het geweest kan zijn.
Ik heb haar twee jaar gehad en ze had bijna elke week zo'n actie.
Gewoon rennen alle kanten op, als ze bijna tegen de bakrand knalde rende ze wel ff de andere kant op Boos!

Ik vraag me steeds af waardoor dat ze dat deed.
Er was geen enkele reden tot verzet, niks om van te schrikken enz.
Ik snap het gewoon niet Scheve mond

Sorry voor de onduidelijke verwoording...

**Geplaatst**: 19-08-03 14:26

Geplaatst: 19-08-03 14:26

ik heb de mijne ook wel eens laten rennen, buiten, in Brabant op de zandbanen, want in de bak kan ie niet galopperen, maar daar stond ik dan met een totaal overstuur paard met een dubbelslag, hij loopt zich gewoon dood!

**Geplaatst**: 19-08-03 14:52

Geplaatst: 19-08-03 14:52

runningkawa schreef:
Zo vlug storten ze niet ter aarde hoor

hij was kletsnat en ademde heel zwaar. Ik durfde het niet te riskeren.

**Geplaatst**: 19-08-03 14:56

Geplaatst: 19-08-03 14:56

runningkawa schreef:
en zal ik zeggen wat ik doe met de paarden die eruit naaien, juist nog extra gas erop
ja, dat gaat eng hard.
Maar op dat moment is het wel weer mijn tempo ipv die van het paard.
Dan merk je dat ze moe worden en willen ze liever zachtjes galoperen of draven, maar dan galopeer je nog ff flink door.
Kwartje valt heel snel.
En in de bak kunnen ze niet onder een auto springen.

Hahahaaa zo doe ik het ook, in de bak dan he.

Krijg er ook flink kommentaar op hoor. Want je moet hem natuurlijk op de rem zetten. Ik heb zoiets van " je wil toch rennen, NOU REN DAN! is dat alles, KAN NOG VEEL HARDER, achossie jochie word je moe, Tjeetje en nou moet je nog 10 rondjes....

werkt als een trein, dat kwartje valt zo ongelooflijk snel.

**Geplaatst**: 19-08-03 15:20

Geplaatst: 19-08-03 15:20

Botervlieg"]
"Elk paerd, hoe hard het ook gaet, gaet lang-za-mer in de wending."
[/quote]

Dat werkt dus alleen als je wendingen kan maken. Hierzo in de polder, op de fietspaden langs rechte provinciale wegen lukt dat je dus niet.

[quote="Feetje schreef:
Nu pieker ik me suf over wat het geweest kan zijn.
Ik heb haar twee jaar gehad en ze had bijna elke week zo'n actie.
Gewoon rennen alle kanten op, als ze bijna tegen de bakrand knalde rende ze wel ff de andere kant op
Ik vraag me steeds af waardoor dat ze dat deed.
Er was geen enkele reden tot verzet, niks om van te schrikken enz.
Ik snap het gewoon niet

Kenmerk van de Haf? Die van mij heeft ook zulke acties gehad, die heb ik een paar keer behoorlijk hardhandig op de rem getrokken en het gaat nu goed. Door laten galopperen was geen succes, omdat ze bij het wegschieten dr buikspieren aanspande ging mijn zadel meteen glijden.

**Geplaatst**: 19-08-03 15:23

Geplaatst: 19-08-03 15:23

Op de rem zetten hielp ook niet Scheve mond

**Geplaatst**: 19-08-03 15:40

Geplaatst: 19-08-03 15:40

Grappig dat jullie nu op die 'en dan zul je ook hard gaan!'-methode komen.
Die zag ik ooit ook helemaal zitten.

:j
Totdat in een gesprek hierover iemand heel droogjes opmerkte:
"Punt is wel, dat ze op die manier steeds meer conditie opbouwen..."
(en die gekkigheid dus ook steeds langer volhouden).

Vanaf dat moment ben ik dus maar weer naar het wendingen-verhaal teruggekeerd. *LOL*

Temperamentvolle IJslanders hebben bijvoorbeeld nogal eens de gewoonte om als een ongeleid projectiel te vertrekken nadat je opgestapt bent. Terugnemen veroorzaakt dan enorme spanning. Omdat ik er weinig voor voel om dan 20 minuten bezig te zijn met ontladen, geef ik er de voorkeur aan om ze maar even te laten gaan, maar dan wel op bijv. een slangenvolte. Is de lol gauw van af, hoor, en kan ik met een ontspannen paard weer verder.

Voordat een paard gaat rennen/bokken/steigeren geeft het altijd signalen.
Als je die weet op te pikken en ook nog in soms maar een deeltje van een seconde kunt reageren, dan kun je een boel narigheid voor zijn.
Een paard dat echt uit z'n hersenpan knalt laat zich door niets of niemand tegenhouden. Da's door de eeuwen heen zo geweest en het levert je heus geen brevet van onvermogen op als het je een keer gebeurt. Haha!