Aangezien jullie mij vorige keer goede moed ingesproken hadden, leek het me wel tijd worden voor een kleine update van hoe het nu gaat.
En het gaat steeds beter!! Begin vertrouwen in mijzelf en in Mistral te krijgen. Op de momenten dat hij te sterk wordt omdat hij andere dingen interessanter vindt dan mij, blijf ik hetzelfde kontakt met de buitenhand houden en heb daardoor "ruimte" om stelling te vragen met de binnenhand. Het is dus geen trekpartij meer Door mijn angst ging ik nl. steeds harder tegentrekken en dat leverde alleen maar spanning op en een krachtstrijd die ik altijd verloor.
Het zal ook heel veel helpen dat ik Mistral eerst 10 minuten longeer voordat ik ga rijden, dan zijn de frisse kantjes eraf gelopen. Het tweede voordeel van longeren is dat hij mijn stem leert kennen (en mijn rare kreten ) waardoor ik een extra hulp heb op het moment dat ik erop zit.
Het is op dit moment trouwens helemaal niet leuk om te longeren want met de regen die er de laatste tijd naar beneden is gevallen, is het buitenpistje verandert in 1 grote modderpoel! Dat levert dus het volgende beeld op:
Na het longeren leg ik het zadel pas op, en na het rijden staan we gezellig te tutten op de wasplaats en daar hoort een slokje uit de slang bij
If you stick your head in the sand, you'll get your rear kicked.
Fijn dat het al beter gaat! Echt super! De band met je paard komt niet meteen,bij Sabientje en mij duurde het een jaar voordat ze me echt volledig vertrouwde...
Veel succes en plezier verder!
Als iedereen aan zichzelf denkt wordt er aan iedereen gedacht
Heey Jolanda , wat goed zeg !En hoe verlopen je lessen de laatste tijd ?Ben blij om te lezen dat het goed gaat met jullie beiden trouwens (is al wel even geleden ) .Als het zomer word is die buitenpiste weer de goed eleuke piste van in de zomer , geen modderpoel dus !Enne leuke foto's trouwens !