gevoel van de ruiter vs zichtbaar resultaat

Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
palousa_boy

Berichten: 10421
Geregistreerd: 18-12-02
Woonplaats: Frankrijk

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-05-03 08:52

tja dat heb ik ook weleens..
is bij mij heel afhankelijk op welk paard ik rijd, en hoe mijn dag tot dusver is verlopen. heb ik een k*t dag, dag ben ik helemaal niet tevreden, heb ik een goede dag, dan ga ik hard aan het werk, zodat ik kan trugkijken op een uurtje lekker werken met mn paard. tot hoever ik dan ga... heeft tot nogtoe geen limiet gehad, het heeft wel een paar broeken gekost en flink wat blaren opgeleverd.

het is (bij mij) dus ook wel verschillend per paard hoe ik trug kijk op de les of op het rijden.
bij het ene pard ben ik blij als ze aan de teugel loopt, bij de ander als hij een drie-sprong kan springen, bij de andere als het wijken een keertje lukt, dat we door het water gaan... heel verschillend allemaal.... maar dat gaat over tevredenheid.

gevoel en aanzicht... mn instructrice vraagt ook regelmatig als iets goed gaat, of ik dat ook voel, en dat ik dat gevoel moet proberen te houden.
ze maakt me dus ook attend op het voelen van het juiste gevoel. bijvoorbeeld het voelen dat de achterhand er goed onder zit, en dat ze niet op de voorhand lopen, of dat het paard zich ontspant in de rug.

oja en commentaar van buiten de bak... dat het goed, dan wel slecht gaat, dat is vooral afhankelijk van het niveau van de persoon die daar staat. vb: als ik een tik geef met mn zweep.. staan er een handje vol van dat jonge grut dat dat meteen mishandeling vind, en mijn instructrice zegt goedzo, dat was op het goede moment, geef dr nog maar een.. ff als voorbeeld, maar dat krijg ik vaak te horen.

ook dat mensen jalours zijn... ohjah das wel een leuk voorbeeld.
ikzelf rijd dus ongeveer 3 jaar, niet zolang dus...
sommige mensen worden dan ineens jalours dat ik beter kan rijden dan hun, terwijl ik 12 jaar korter rijd dan hun.. en gaan vervolgens mijn rijden afkraken, naar mijn gevoel erg kinderachtig.... en als ze dan zelf rijden, dan vragen ze aan mij hoe iets moet... denk ik ook.. krijg weet-ik-ut-wat, je rijd voor geen meter, mij een beetje afkraken, en vervolgens mij om hulp vragen, nou vergeet het maar.<<<< ze zijn jalours op
HET RUITERGEVOEL
dat ze dus zelf niet hebben, maar ik wel Haha!
ik wil niet zeggen dat ik super rijd, maar als ik het vergelijk met ander mensen denk ik ja, dat wordt nog wat Haha!

nou ik ga er weer mee stoppen, ff paarden mesten, daarna ff rijden en dan is mn ochtend alweer om Boos!
greetz jef

Pava
Berichten: 2064
Geregistreerd: 21-11-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-05-03 12:23

fabienne schreef:
Hmm, dat is toch niet helemaal wat ik bedoel......ik bedoel de momenten waarop het gevoel van de ruiter ernaast zit. Natuurlijk zijn er in samenspraak met je instructeur ook zaken die jij voelt, en waar de instructeur dan op ingaat; maar omgekeerd komt het ook voor dat je dingen verkeerd voelt en dat je instructeur je daar weer doorheen moet helpen. Ik blijf bij dat simpele voorbeeldje van de ruiter die denkt recht te zitten maar b.v. ergens iets vastzet of scheef inknikt o.i.d.
Zet je die leerling recht als instructeur zijnde, dan is zegt het gevoel van die ruiter een lange tijd daarna, dat het niet klopt en dat hij scheef zit, terwijl hij dan pas recht zit, en daar nog aan moet wennen.


Ik denk dat Fabienne het heel goed verwoord met dat scheef zitten...

Het kan ook zo zijn dat je net van instructeur veranderd bent en dat blijkt dat je jarenlang dingen fout hebt gedaan, waardoor je gevoel "verkeerd" ontwikkeld is. Voor je gevoel klopt het dan niet wat je van je nieuwe instructeur moet doen, maar de instructeur zegt dat het zo goed is. Meestal blijkt dan pas na een paar maanden dat je instructeur tóch gelijk heeft, omdat je gevoel tijd nodig heeft om omgevormd te worden.

Het is gewoon heel moeilijk te bepalen wanneer je op je eigen gevoel af moet gaan en wanneer je je instructeur blindelings moet vertrouwen. Als het goed is, gaat je paard na verloop van tijd zoveel beter lopen, dat je merkt dat je instructeur dus toch gelijk had. Feit is wel dat je natuurlijk vertrouwen moet hebben in je instructeur. Als je dat niet hebt, moet je toch weer op zoek naar een andere, want dan blijf je natuurlijk altijd twijfelen of je nou op je eigen gevoel moet vertrouwen of niet.