Ik zit altijd VEEL te gespannen te paard. Vroeger door angst, helemaal na een ongeluk met 4 maanden ziektewet, daarna door m'n jonge paardje die ook nog wel 'ns opeens aan de andere kant stond.
Nu rijd ik een lief paardje van Tyrza, super braaf en omdat ik les van haar heb word er nu eindelijk 'ns aandacht aan mijn houding besteed. HOERA!!! Nu heb ik op Mr. Ed. dus zelf eigenlijk pas gemerkt hoe vreselijk gespannen ik te paard zit. Vooral m'n bilspieren aanspannen, dus 1 harde bonk in het zadel, armen stijf, handen vast etc. Totaal niet ontspannen en rustig. Vreselijk!!! Als ik ook een video terugkijk van mezelf van m'n 2e B wedstrijdje is het om te huilen..... Arme paarden.............
Maar okee, daar gaat nu vast verbetering inkomen. Wat ik echter merk, net als vandaag, als het stormt en heel hard giet of hagelt word ik daar zelf heel onrustig van en is het dus gewoon haast niet meer mogelijk om mezelf te ontspannen. Heel erg jammer, want het effect van m'n tot nu toe, 2 lesjes is direct weg. Ik word onrustig van het weer, hoop maar dat het paardje braaf blijft en weg m'n ontspanning..........das toch zoooo jammer!!!
Nu heb ik uiteraard niet dagelijks les van Tyrza (he wat jammer... ) maar kan ook wel 'ns voor mezelf rijden. Dus ik moet het zelf oplossen op zo'n moment. Hebben hier wel meerdere mensen last van en hoe gaan jullie daarmee om, nog tips om juist zelf wel relaxed te blijven??? Want ik word gelijk weer helemaal strak in m'n lichaam en mijn god, wat moet dat vreselijk zijn voor zo'n paardje...........arme edje......
als je aan het rijden bent af en toe wat met je schouders draaien zo kan je ontspanning controleren en wordt ej weer los door je lijf zonder je paard te storen.
Je zou kunnen overwegen om wat lessen in de Alexandertechniek te kunnen nemen. In die lessen word je je heel bewust van je houding, en de spanningen die je opbouwt, en - het allerbelangrijkst - je leert te ontspannen. Ik heb er zelf veel baat bij gehad, en niet alleen bij het paardrijden!
Ben in ieder geval blij dat je je er bewust van bent... En blij dat je in handen van Tyrza bent Zij geeft je, neem ik aan, toch ook wel "huiswerk" mee, hoe je hier het beste op kunt oefenen?
En af en toe eens bewust aanspannen van spieren en daarna ook weer bewust loslaten. Daarbij voel je duidelijk het verschil tussen de spanning en de ontspanning en die voel je nog beter als je de spieren onder een uitademing loslaat. Doeii!!
als je aan het rijden bent af en toe wat met je schouders draaien zo kan je ontspanning controleren en wordt ej weer los door je lijf zonder je paard te storen.
je kunt je ook op je ademhaling concentreren. Door langzaam en diep in te ademen ontspan je je spieren. Als je hoog en kort inademt ga je eigenlijk 'boven' je paard zitten doordat je je lijf spant.
Zingen Klinkt misschien vreemd, maar je kunt niet zingen als je al je spieren aangespannen houdt.
Ik heb het zelf veel gedaan toen ik na een ernstige val weer ben begonnen met rijden. Als mijn fjordje een pasje opzij zette, verstijfde ik al zowat, maar door te zingen lukt je dat dus niet. Wat wel prettig was, was dat ik altijd alleen in de bak was , ik kan namelijk helemaal niet zingen
The best thing for the inside of a horse is the outside of a stable. Jacob R. Ludlow,1897
Hier nog zo'n angsthaasje Heb vertrouwen in jezelf en in je paard te hebben, zei marloes tegen mij in loon op zand en dat heeft me geholpen. En het advies van Tyrza om jezelf zwaar te gaan maken zodra er zich een situatie voordoet. Ik ging goed op mijn billen zitten liet mijn benen afhangen zuchte diep en liet mijn schouders los dan volgden mijn handen vanzelf. Toen ontspande mabel ook weer en was er niets aan de hand en konden we fijn door rijden.
Hippisch ondernemer op het gebied van paardenwelzijn
"The best way we can show respect for our equine friends is to honor how they're made." ~ Dr. Juliet M. Getty
En.... heel simpel: als je weet dat je van harde wind zelf heel gespannen wordt als je "moet" rijden, waarom zou je d'r dan opstappen? Maak het jezelf niet moeilijker dan noodzakelijk. Met harde wind rijden komt later wel, als je je "nieuwe" zit beter bevestigd hebt!
word een beetje genant dat zingen; tyrza d'r moeder staat nogal 'ns langs de kant.......
Indien nodig zing ik weleens 'hoedje van papier' maar praten helpt ook! Het zingen is overigens meestal als ik hem rustig ergens langs wil rijden en hij wat springerig is trekt aandacht naar mij toe. Daarbij is mijn paard weer-gevoelig, dus als het van het weer is waarbij ik weet dat ik niks bereik behalve veel moeite om aan de andere kant van de bak te komen, dan doe ik gewoon wat anders met hem.
zingen helpt mij ook altijd enorm. niet alleen als ik er op zit maar ook als mijn paardje bv alleen op stal staat en de andere paardjes zijn weg, kan ze heel gestresst raken. meestal begin ik dan onder het mesten, vegen, enz te zingen en daar kalmeert ze best wel van. gelukkig ben ik ook alleen op stal want ik ben ook geen talentje....
Ik zing tijdens het buitenrijden als ik een beetje bang ben of als ik vind dat Maddox teveel op andere dingen let. Is echt psychisch hoor! En ook mijn zangtalent had niet misstaan bij de blunders van Idols.
"Horses are not just a mass of muscles to be shaped in order to satisfy our desires or to produce a performance, they are sensitive beings. Expressions such as: 'The horse must do this... The horse must give that' are all too common jargon. The horse owes us nothing, it is we who have a duty to make ourselves understood." — Phillipe Karl
Misschien kun je eens bij iemand goede ademhalingsoefeningen leren? Ik heb dit wegens hyperventilatieklachten geleerd bij een cesartherapeute, doorverwezen door de huisarts. Als ik gespannen ben voordat ik ga rijden, ga ik eerst aan de hand wandelen in de bak, en dan goed op mijn ademhaling letten. Daar is ook de tip van het zingen op gebaseerd, als jij zingt, kun je je adem niet inhouden, en als je je adem inhoudt denkt je paard dat er wat engs is. Verder, zoals Sonja al zegt, als jij liever niet rijdt met dit weer, gewoon niet doen. Als het waait, stap ik er alleen op als ik les, en dus begeleiding heb, anders gaat ze aan de longeerlijn. Voor mij scheelt het ook veel met de instructrice die ik nu heb, zij is fysio voor zowel mensen als paarden, en is echt een supermens, we gaan echt met sprongen vooruit in het rijden.
Ik heb hier ook last van gehad. Ik was heel bang en daardoor ging ik heel gespannen zitten. Na mijn eerste verzorgpaard is dat zowieso al helemaal weg gegaan. En nu met mijn verzorgpony is het al helemáál over. Nouja, soms vlak voor we gaan sprinten heb ik altijd wel zoiets van 'oh oh' maar dat is gewoon "adrenaline"
Een tip voor jou is om gewoon vertrouwen in de pony te hebben. En als je zit dan moet je je botjes kunnen voelen als je begrijpt wat ik bedoel. De teugels wat langer laten en gewoon diep uitademen. Maar zoals ik net al zei: Heb vertrouwen in de pony. Als jij dat hebt dan heeft die dat ook in jou en dan is het een soort wisselwerking.
Zeg liever: "Ga maar" "Dat is leuk" en "Moet je doen." Want kijk me lachen, man.