Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
sashaj45 schreef:Mijn paard gaat nu van 2x daags een halve kilo naar 2x daags een handje. En ik voer hem dan fiberforce bij voor zijn darmen. Maar daar zit weinig energie in.
Meer naar buiten gaat jammer genoeg niet lukken. Ik ga proberen iedere dag iets met hem te doen van grondwerken, wandelen of longeren. Het rijden zet ik even op een lager pitje en doe ik onder begeleiding. Eerst even weer vertrouwen in elkaar krijgen.
Het gekke is dat als hij echt aan het werk is eerder ineens wegschiet, dan dat ik rustig met hem aan het rondstappen ben. Hij is vreselijk snel afgeleid en schrikt dus van de simpelste dingen. Deuren die open worden gegooid of de shovel die binnenrijd zijn allemaal niet eng. Maar een deksel van een emmer halen is super eng
Ayasha schreef:Als je er al af gaat bij een scherpe bocht dan zou ik ten eerste aan je eigen balans en houding gaan werken. En ja, ik heb ook een renner die 180° draait aan een tempo dat je hersenen het even niet kunnen bijhouden en scherpe bochtjes maakt als ie gaat rennen. Dat hoor je IMO echt te kunnen uitzitten.
Buiten het voer, want daar is al genoeg over gezegd, moet je dergelijke paarden aan het werk zetten. Hun aandacht bij jou en blijven rijden. Als ze op spannen niet gaan afwachten en benen er af maar juist er aan gaan rijden. Niet vanvoor gaan vasthouden en opsluiten want daar springen ze toch doorheen als de spanning ver genoeg opgebouwd is maar juist gaan zoeken naar die ontspanning vanvoor. En de enige manier om dit probleem echt op te lossen is met een lesgever die je stap voor stap kan begeleiden want dit is zo'n probleem dat je 1. moet zien gebeuren zodat je 2. de ruiter op het moment zelf kan leren hoe ie ontspanning in het dier krijgt.
Hoe je zo'n dier weer aan het ademen krijgt is nl. heel individueel en bovendien is je eerste taak veelal om de ruiter eerst aan het ademen te krijgen.
De renner hier wordt gewoon op enkel gebroken bit gereden trouwens omdat ie van een dubbelgebroken en ongebroken helemaal tureluus werd. Dus bit zou ik zo snel niet veranderen. Eerder werken aan je eigen ontspanning. Dit type paarden heeft een hele nuchtere ruiter nodig.
Muze schreef:Ayasha schreef:Als je er al af gaat bij een scherpe bocht dan zou ik ten eerste aan je eigen balans en houding gaan werken. En ja, ik heb ook een renner die 180° draait aan een tempo dat je hersenen het even niet kunnen bijhouden en scherpe bochtjes maakt als ie gaat rennen. Dat hoor je IMO echt te kunnen uitzitten.
Buiten het voer, want daar is al genoeg over gezegd, moet je dergelijke paarden aan het werk zetten. Hun aandacht bij jou en blijven rijden. Als ze op spannen niet gaan afwachten en benen er af maar juist er aan gaan rijden. Niet vanvoor gaan vasthouden en opsluiten want daar springen ze toch doorheen als de spanning ver genoeg opgebouwd is maar juist gaan zoeken naar die ontspanning vanvoor. En de enige manier om dit probleem echt op te lossen is met een lesgever die je stap voor stap kan begeleiden want dit is zo'n probleem dat je 1. moet zien gebeuren zodat je 2. de ruiter op het moment zelf kan leren hoe ie ontspanning in het dier krijgt.
Hoe je zo'n dier weer aan het ademen krijgt is nl. heel individueel en bovendien is je eerste taak veelal om de ruiter eerst aan het ademen te krijgen.
De renner hier wordt gewoon op enkel gebroken bit gereden trouwens omdat ie van een dubbelgebroken en ongebroken helemaal tureluus werd. Dus bit zou ik zo snel niet veranderen. Eerder werken aan je eigen ontspanning. Dit type paarden heeft een hele nuchtere ruiter nodig.
Maar een paard dat Kijkerig is, hoofd in de lucht gooit, rug wegdrukt, onderhals erop gooit... das lastig “eraan rijden” want op zo’n moment zit je op een soort omgekeerde banaan die strak staat?
Muze schreef:Ik heb er namelijk ook zo eentje.
Die schrikt, en klapt er ook vandoor. Maar soms viel je de spanning al opkomen. Ga je dan toch “ doorrijden”, dan zit je dus echt op een enorme harde rug, veel spanning en een paard dat er echt vandoor gaat schieten.
Vind het dus wel interessant hoe anderen dit dan oppakken.
Muze schreef:Ik heb er namelijk ook zo eentje.
Die schrikt, en klapt er ook vandoor. Maar soms viel je de spanning al opkomen. Ga je dan toch “ doorrijden”, dan zit je dus echt op een enorme harde rug, veel spanning en een paard dat er echt vandoor gaat schieten.
Vind het dus wel interessant hoe anderen dit dan oppakken.