Suzan schreef:Wat hierboven geschreven is, is i.m.o. ook in grote lijnen wat Solange bedoelt. Ik heb verschillende clinics van haar bijgewoond en op bovenstaande manier heb ik de uitleg van Solange ook min of meer geinterpreteerd.
En volgens mij wordt dit principe in zowel LDR als de klassieke manier van rijden gehanteerd, alleen de manier waarop dat bereikt wordt is anders. (zakken kruis, aangespannen buikspieren, waardoor het achterbeen beter kan ondertreden en de rug op bolt)
Af en toe worden sommige dingen wat zwart-wit gesteld om een vraag (of antwoord) te verduidelijken, net zoals we hier voor de duidelijkheid de grijsvormen tussen LDR en klassiek even buiten beschouwing laten.
Het stukje dat Sarah omschreef is heel duidelijk en ik kan me goed voorstellen dat in zo'n process de buikspieren op die manier functioneren.
Zoals Suzan als zegt, wordt dit op beide manieren getraint. Logisch, want we willen allemaal die achterbenen laten ondertreden om die rug te ronden. Dit is het van achteruit rond maken.
Dit topic probeert onder andere erachter te komen wat nou de meerwaarde van het in LDR houding rijden zou zijn. Hiervoor proberen we grip te krijgen op wat voor (spier-) mechanismen er door de LDR houding plaats vinden, welke niet of minder op de klassieke wijze gebeuren.
Het "extra trainen van de onderlijn" snap ik daarbij niet, want de enige onderlijn die hierdoor extra wordt getraint is die van de onderhals (en misschien wat voorste borstspieren?).
Het "extra oprekken van de rug" ook niet, want er komt van die extra rek (vergeleken met lang en laag) niet wezenlijk iets over de schoft heen.
Wat is het dan wel?
Het psychische aspekt wordt nog altijd weinig over gezegd, al denk ik dat dat nou juist een van de grootste redenen is waarom zovelen het systeem (in eerste instantie) gaan toepassen: Om volledige overgave van hun paard af te dwingen.