Ik ben bijna altijd bang met paardrijden en ik weet eigenlijk niet waarom. Ik ben altijd al bang geweest, ik heb ook pas op mijn 14e les gegalopeerd en toen durfde ik het vier lessen weer niet!
Nu als ik rijd ben ik altijd wel bang. Als er een geluid is pak ik meteen krampachtig de teugels vast en ga ik voorover zitten, in de angst dat het paard op hol zal slaan. Gaat het paard eventjes iets te hard, dan moet ik eerst een kwartier stappen voordat ik weer verder durf.
Springen durf ik al helemaal niet. Het hoogste wat ik op onze manege heb gesprongen is 60 centimeter. Er is nooit iets mis gegeaan en ik blijf meestal best goed zitten, maar toch durf ik niet.
Buiten rijden durf ik ook niet, ik ben altijd bang dat het paard ervandoor zal schieten. Dat komt doordat dat eerst ook gebeurde terwijl ik al helemaal niet op die pony durfde en iedereen me had wijs gemaakt dat 'ie wel lief was. Drie ruiters vielen er toen af (ik niet)
En nog een ding waar ik heel erg bang voor ben: uitglijden/vallen met het paard. Daar ben ik altijd al bang voor geweest en vorig jaar gebeude het ook, heel onverwachts. Ik galopeerde en toen viel het paardje oppeens en ik lag eronder!
Ik rijd al zes jaar, maar ik rijdt nog steeds met de beginners mee met buitenritten en op ponykampen.
Wie weet hoe ik van mijn angsten af kan komen of heeft er ook last van?