Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-07-13 18:30

Moeite om uit comfortzone te gaan

Geplaatst door de TopicStarter : 05-07-13 18:30

Na aanleiding van onderstaant artikel open ik dit topic.

http://www.paardenlifestyle.com/durf-ji ... e-stappen/

Ik heb op sommige vlakken erg veel moeite om uit deze comfortzone te stappen.
Bepaalde rijstijl bij mij voornamelijk. En meer in detail, het opvolgen van instructie als ik aan het rijden ben.

Ik ben sinds kort overgeschakeld van instructeur.
Vroeger had ik een heeeeel klassieke eigenwijze instructeur, die eerder op de duitse manier zijn paarden africhte. Kon in deze rijstijl mij in de meeste dingen vinden. Alleen vond ik het veel te snel gaan voor mijn paard. Moest bepaalde oefeningen rijden terwijl ze nog niet eens kan loslaten in haar hals en kaak.
Vond van deze instructeur de meeste van zijn paarden ook altijd net iets te weinig ruggebruik hadden.

Dus ik ben nu overgeschakeld naar een heel ander soort instructeur, eerder ldr.
Paard is al onwijs veel vooruitgegaan op een korte tijd.
Paard heeft een groot probleem dat ze erg hangt op de teugels en niet goed loslaat in de bovenlijn. Altijd erg star is in de mond. (Voor bezorgde bokkers, ze is volledig nagekeken en mankeerd nu niets meer, zadel, tanden, rx, osteopaat, happy athlete, alles heeft ze al gehad, dus het is rijtechnisch)

Maar ik moet mij erg aanpassen aan de manier van rijden. Moet mijn paard nu meer gaan doorstellen en buigen, en meer voorwaarts. Het goed gevoel is er nog niet.
Volgens mijn nieuwe instructrice moet ik dat goed gevoel nu even aan de kant zetten en even doorbijten.
Dat vind ik erg moeilijk... Wil altijd een goed gevoel hebben. En die is er nog niet.
Paard is wel erg goed vooruit gegaan, heeft al meer spieren, gisteren een boommaat moeten vergroten.
Dus ik denk wel dat ik een goede keuze heb gemaakt.

Maar toch, soms vind ik dat ze al goed buigt bijvoorbeeld en dan moet ik nog meer doorstellen, enkel zo zal ze die stijve hals loslaten, maar dan volg ik het niet goed op omdat ik het te vind, en niet aangenaam vind aanvoelen. Enzovoort.

Wat denken jullie, kwestie van gewoon doen, niet denken, uit die comfortzone komen? Of ben ik gewoon eigenwijs? (Is ook zo hoor, maar probeer het onder het rijden minder te zijn :Y)

)

Nog andere bokkers die hiervan last hebben?
Of tips hebben om meer door te bijten dan?

**Geplaatst**: 05-07-13 18:36

Re: Moeite om uit comfortzone te gaan

Geplaatst: 05-07-13 18:36

ik heb het precies andersom! 20 jaar ldr - les gehad van iemand op top-niveau, maar door goed te bedenken wat mijn huidige paard en ik samen nodig hebben nu bij een klassieke instructrice terecht gekomen. Precies hetzelfde ervaar ik ook, het werkt schijnbaar wel, maar het goede gevoel moet denk ik nog komen... En iedere keer als ik daar over nadenk, dan denk ik weer aan de reden waarom ik deze keuze heb gemaakt en schuif mijn gedachten aan vroeger aan de kant om er toch goed blanco voor open te blijven staan. Wel heb ik zoiets van als het over een half jaar nog niet goed voelt, dan past het dus toch niet bij mij en ga ik terug naar de rijstijl die me dan blijkbaar beter paste.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-07-13 19:57

Re: Moeite om uit comfortzone te gaan

Geplaatst door de TopicStarter : 05-07-13 19:57

Het is bij mij geen bewuste keuze geweest. Heel toevallig.
Ik kende mijn instructrice voordien al kwa rijden en dacht dat wordt het niet.
Ik had eerst een rechtrichtinstructrice geregeld, aangezien dat het grootste probleem is/was.
Wat was dat een ramp!! De ruiter in kwestie kreeg mijn paard nog niet eens in een huppeldrafje... Ze loopt eigenlijk 10 x beter als ik zelf aan het prutsen was.
De dag nadien was er niets mee aan te vangen, en toevallig was mijn nieuwe instructrice daar net. Ze heeft dan zelf voorgesteld, kom ik help je even en er even opgezeten.
Eerst ging het moeilijk, want paard accepteerde het niet. En opeens zei ze van oke, ik laat me rijden.
En dat was de eerste keer ooit dat ik zag dat ze accepteerde dat ze aan het werk werdt gezet! Dus een erg knappe prestatie.
Ook gelooft de instructrice nu in mijn paard, wat vroeger niet was. Er werdt altijd gezegt het is een poedersuiker, ben je niets mee. Leren mee leven, of verkopen was het advies.
Nu vindt deze instructrice haar eigenlijk wel normaal, gewoon verwent, mag altijd alles doen wat ze wou... (En daar heeft ze gelijk in). En ze gelooft erin eens we haar gaan gewonnen hebben voor ons, dat het nog eens een topper kan worden, want ze heeft doorzettingsvermogen.
Dus dat geeft mij erg veel hoop dat ik er ooit nog eens een proefje mee kan starten.
Dus dat is mijn drijfveer. Ze gelooft erin, maar ik geloof nog niet echt dat de rijstijl mijn stijl is...

**Geplaatst**: 05-07-13 22:01

Re: Moeite om uit comfortzone te gaan

Geplaatst: 05-07-13 22:01

Op een goed gevoel kan ik geen paard sturen. Hoe vaak mijn paard het wel niet moeilijk vindt en ik dus niet met een top gevoel kan rijden? Logisch jij en je paard zitten ook in een verandering en pas bij volledige ontspanning in de kaak in jouw geval en in mijn geval in volledige aanspanning van haar achterhand krijgen we een goed gevoel. Ik vind dat je moet doorbijten en later zal in kleine stukjes het gevoel vanzelf komen. Succes!

**Geplaatst**: 05-07-13 23:29

Re: Moeite om uit comfortzone te gaan

Geplaatst: 05-07-13 23:29

idd zoals mijn voorganger hier "Malou9" al zei, ik ga hier helemaal in mee.
even doorzetten en willen veranderen.

**Geplaatst**: 06-07-13 08:28

Geplaatst: 06-07-13 08:28

Met spanning en dwang bereik op den duur je niets, dat heb je intuïtief goed gevoeld.
Zoek het in kalmte, ontspanning en vertrouwen, van hier uit kun je je paard rustig gaan kneden, het resultaat zal je dan wél bevallen.
Het kost wat meer tijd, maar dat is alleen belangrijk als je moet scoren...
Het is de weg die interessant is niet het wedstrijdresultaat.

Simpel, maar mooi voorbeeld.
Manolo Mendez, één van de grote meesters van vandaag.

http://www.youtube.com/watch?v=ai4vuTINW0E

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-07-13 10:42

Geplaatst door de TopicStarter : 06-07-13 10:42

Ik hoop het ook Simpelman dat ik ergens een juiste keuze heb gemaakt.
Met de vorige duitse instructie vond ik het inderdaad allemaal te veel, en te geforceerd.

Nu is alles weer basis en gaat het rustig vooruit.
Ik denk dat ik eens naar de toekomst moet reizen en eens voelen hoe mijn paard zou aanvoelen als ze wat verder in training staat. Dan zou ik het weten.

Ik wil eigenlijk niet LDR rijden, of Duits of Klassiek of rechtgericht. Wil gewoon een beetje van alles meenemen, iets tussenin. Doorstellen indien nodig, moet kunnen. Maar oprichten als ik het wil, en allemaal op een goed recht paard.
Maar weet niet als ik hiervoor kan kiezen...

**Geplaatst**: 06-07-13 13:46

Geplaatst: 06-07-13 13:46

Daar kan je idd wel voor kiezen hoor.
Maar of je nu dit of een andere discipline rijdt, eigenlijk komen die basis dingen bij alle disciplines als ongeveer gelijk aan elkaar toch weer terug.
Of je nu Engels of Western of Endurance of klasieke rijkunst of hottentotten kromme paardendressuur wil rijden, wijken voor druk als iets dat altijd gelijkaardig zal weerkomen, een goede vooruit een goede stop, achterwaarts, en zo kan je nogt heel wat punten opnoemen, de uitleg en de vorm van uitoefenen is soms een beetje anders maar het resultaat is steeds vergelijkbaar met elkaar.
En al deze dingen samen heb je eigenlijk nodig om op een veilige manier controle te hebben waar het paard zijn voeten zet.
Als je een gracht over wil is het wel fijn als je het paard zijn voeten idd over die gracht krijgt.

**Geplaatst**: 06-07-13 22:49

Geplaatst: 06-07-13 22:49

Als je altijd alleen maar vraagt wat al goed gaat, ga je niet vooruit. Je zult dus juist even wat dingen moeten doen die nog niet zo soepel gaan, wat dus minder prettig aanvoelt, om vooruit te kunnen.
Wat niet wil zeggen dat je moet gaan dwingen, of hele grote stappen moet nemen.

Ik kom het ook wel eens tegen: mensen die niet uit hun comfortzone willen. Daar confronteer ik dan mee. (Ik help eigenlijk alleen mensen die een probleem ervaren met hun paard) Want juist dat gedrag binnen de comfortzone heeft ervoor gezorgd dat er een probleem is. Dus als ze echt verder willen of verandering willen, zullen ze even iets moeten doen wat niet comfortabel voor hun is.

Dus hup uit je comfortzone

**Geplaatst**: 06-07-13 23:02

Geplaatst: 06-07-13 23:02

ChocoBesnier schreef:
Maar toch, soms vind ik dat ze al goed buigt bijvoorbeeld en dan moet ik nog meer doorstellen, enkel zo zal ze die stijve hals loslaten, maar dan volg ik het niet goed op omdat ik het te vind, en niet aangenaam vind aanvoelen. Enzovoort.

Wat denken jullie, kwestie van gewoon doen, niet denken, uit die comfortzone komen? Of ben ik gewoon eigenwijs? (Is ook zo hoor, maar probeer het onder het rijden minder te zijn )

Nog andere bokkers die hiervan last hebben?
Of tips hebben om meer door te bijten dan?

Paard moet ook leren loslaten en daar loop jij nu vast, zolang zij niet stopt met tegendruk geven en haar lijf geheel die buiging laat volgen zal ze inderdaad een stijve hals houden. Het is eigenlijk verzet wat ze toont en als daar geen fysieke oorzaak voor is dan is het een gevalletje wil niet/fout aangeleerd. Het is een stukje voelen en wachten totdat ze wil/durft los te laten en jouw hand gaat volgen ipv zich die kant op laat "trekken". Geheel vrijwillig wijken voor druk van bit en hand dus.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-07-13 14:03

Re: Moeite om uit comfortzone te gaan

Geplaatst door de TopicStarter : 07-07-13 14:03

Jullie slaan allemaal de nagel op de kop!
Probleem is ontstaan uit iets medisch, splinter worfstand die blijven zitten is, en een tandarts die bijna 2 jaar erover heeft gekeken.
Dus ze moet leren dat ze het bit moet loslaten en dat het dan oke is.
En ik moet leren durven.

Heb trouwens zaaaalig gereden vandaag.

Ben met een lege kop erop gegaan, en gereden. Niet oei dit en oei dat, gewoon ik wil het zo en soms was het even tandenbijten, maar het is vandaag gelukt! Blij.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-07-13 13:24

Re: Moeite om uit comfortzone te gaan

Geplaatst door de TopicStarter : 10-07-13 13:24

Nog iemand tips? Want we zijn er natuurlijk nog lang niet...

**Geplaatst**: 10-07-13 13:34

Geplaatst: 10-07-13 13:34

Ik vind dat je naar je gevoel moet luisteren.

Ik ben recent ook overgestapt op andere instructie. Ik draaide mijn paard de knoop in. Ik MOEST wat anders want ze had klachten van overbelasting LV. Ze heeft al 2 OCD operaties gehad en ik moest dus wat doen.

Voor mij vielen de puzzelstukjes dus wel degelijk op hun plaats vanaf les 1. Mijn paard gaf het ook aan. Het ging makkelijker, soepeler en beter. Ook al zijn we weer helemaal vanaf de basis opnieuw begonnen.

Voelt het niet goed..........en dat houdt langere tijd aan, zou ik denken dat het toch niet helemaal bij jullie past.
Je paard moet (met name het LDR systeem) aan kunnen. Niet elk paard is daar voor geschikt

**Geplaatst**: 10-07-13 13:50

Geplaatst: 10-07-13 13:50

Choco als ik jouw verhaal lees heb ik heel veel vragen bij je oude "klassieke" instructeur. Immers als je correct leert paardrijden betekent dit dat je jaren bezig ben om je paard stapje voor stapje nieuwe oefeningen aan te bieden zodat hij leert op de juiste manier nek en kaak los te laten, de rug correct te gebruiken enz. en dat je leert van achter naar voren te rijden. Ik ben van mening dat in Duitsland nog de correcte manier van rijden aanwezig is ook al wordt daar ook veel modern gereden.
Het correct door de nek rijden daar begint het eigenlijk mee en als dat niet voor elkaar is hoe kun je dan verder en verder? Dan heb je namelijk geen juist rug gebruik enz. enz.
Ik heb juist de stap andersom gemaakt van LDR naar Duits klassiek (en dan echt correct Duits klassiek). Hoe subtiel, hoe gymnasticerend kan paardrijden zijn! Wending om de voorhand, wijken om recht te richten afwisselen met voorwaarts rijden, herkennen wanneer een paardje knabbelt op het bit en dan NAGEVEN, met de halve ophouding rijden (zit, kuit en hand) zodat je van achter naar voren kunt rijden, zijn allemaal zaken die bij een correct getraind paard elke dag aan de orde zijn. Recht richten afwisselen met voorwaarts rijden is een belangrijke zin. Rechtrichten doe je tot en met het allerhoogste niveau en dat stopt nooit.
En als paard ouder is dan komt hij vanzelf op een punt dat het boren stopt, hij zichzelf meer gaat dragen waardoor je toekomt aan de SB, travers, renvers enz oefeningen. Allemaal zeer subtiel aangeleerd, stapje voor stapje. Of zoals mijn instructrice me onlangs schreef: "Pien je paardje zal het nooit EVEN goed gaan doen en EVEN goed verzameld gaan. Dat is modern denken. Daar gaat een proces aan vooraf van jaren correct trainen. Je bent goed bezig ga vooral door en stuur nog maar eens een filmpje".
Ook ik ben uit mijn comfort zone moeten stappen toen ik stopte met de moderne rijderij en zag groene sneeuw. Het roer ging drastisch om.
Je schrijft dat je boom breder moet worden. Wordt het paard een bodybuilder van voor en iel in het kontje van achter? Zo ja, dan ben je fout bezig want je paard hoort juist een bodybuilder van achteren te zijn. Toen ik modern reed boorde mijn paard (valse knik en neus in de grond) met gat in de lucht. Ze was een bodybuilder van voor en iel van achter en liep achter de teugel (en ik haalde me toch hoge punten in de dressuur foei toch wat een schaamtevolle vertoning). Nu kan ik uren doorzitten op een swingende rug. Ze heeft een enorme gespierde kont (grapje van vriendin vorige week was wanneer koop je eens een mooie rode string voor je paardje want dat staat haar goed bij die prachtige gespierde kont) en van voren is ze normaal gespierd. Boren is allang verleden tijd en mijn paardje gaat door de baan en het kan allemaal nog veel beter dus heb nog voor minstens 10 - 15 jaar werk met haar (paardje is pas 10 jaar oud).

.
Je schrijft ze moet leren om bit los te laten.....
Dat kan ze alleen maar leren met de correct uitgevoerde loswerkende oefeningen zoals keert wending om de voorhand, wijk oefeningen op de hoefslag met een hoek van 45 graden met de correcte stelling (juist niet zo overdreven) en juiste instructie die jouw leert dat jij op het goede moment moet nageven (is niet loslaten maar ontspannen op het juiste moment ) dus dat je gaat rijden met de correct uitgevoerde halve ophouding.
Ik kan je geen tips geven maar uit heel mijn stukje kun je lezen dat ik niet overtuigd ben dat je nu bij goede instructie zit. Dat heeft te maken dat de juiste instructeurs met een lantaarntje te zoeken zijn.
Je zegt ik wil niet LDR of Duits Klassiek enz rijden. Ik wil van alles een beetje. Het gaat er niet om hoe het beestje heet, als je maar correct leert rijden.
De nieuwe vertaling van Steinbrecht is uit (moet je wel afzetten tegen de tijd van waaruit het geschreven is en het allemaal wat minder subtiel er aan toe ging). Welke ik zelf veel lees is "Klassieke dressuur van Stefan M. Radtke" (= erg goedkoop en ik vind het heel goed en past bij de manier waarop ik les krijg). Met veel plaatjes kun je zien hoe paard correct hoort te gaan en erg inbuigen of overdreven stelling hoort daar niet bij.
Succes TS.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-07-13 20:07

Re: Moeite om uit comfortzone te gaan

Geplaatst door de TopicStarter : 10-07-13 20:07

Het gevoel wordt steeds beter en beter.

Ik stel mij ook vragen bij mijn vorige instructeur, serieus veel eigenlijk. Hij heeft mij goed op weg geholpen, maar dan... Als ze laag voorwaarst neerwaarts liep was het goed, maar moest altijd zeer snel oprichten.
Met als reden dat ze neerwaarts gebouwd is en heel snel op haar voorhand valt. En dat vond ik ook, maar loslaten deed ze niet. En voor het oog zag het er te doen uit, maar paard was en bleef iel, geen achterhandbespiering en een onderhals abnormaal. Maar die had ze ook al voor ik begon bij die trainer.
Moest dan ook keertwendingen doen en sb en travers en appuyementen om zo haal achterhand sterker te maken. Maar paard was niet los, kon bijna geen buiging aangaan.
Ik ben met die reden ook afgehaakt.
Nu is ze zowel achter als voor enorm veel spier bijgekomen. Lijnen die ze op haar achterhand had zijn bijna weg en ik ben nog maar 1,5maand bezig.

Als ik het gevoel nu voel is het denk ik wel een goede keuze. Haha had het niet gedacht...

Wat ik mij afvraag zijn er nog mensen die van klassieker/duits naar ldr zijn gegaan. Met een jong paard zoals ikzelf.
Want misschien als je van een ldr gereden paard die dus extreem kan buigen zowel links als rechts en dieper gereden dan naar de klassieke manier overstapt dat dat een meer logisch gevolg is zeg maar.
Van laag naar hoog, nu ga ik van hoog naar terug laag.

Wat was jou beweegreden om van ldr naar klassiek over te gaan pien_2010?

**Geplaatst**: 10-07-13 22:44

Geplaatst: 10-07-13 22:44

ChocoBesnier schreef:
.

Wat was jou beweegreden om van ldr naar klassiek over te gaan pien_2010?

Het voelde niet goed. Ik kon moeilijk doorzitten want paardje voelde aan als een plank en verstarde helemaal als ik ging doorzitten. Leek me niet goed. Paardje was te loperig vond ik en ik wist dat het gewoon niet goed ging met haar want ik had geen band omdat ze zich afsloot. Al een tijdje had ik vage ontevredenheid maar tja wedstrijd ging goed, haalde winst punten en dat nb met een merens dus tja zou wel goed zijn.
Toen stond ik in de dorpskrant want had eerste prijs gewonnen met een uitgebreid verhaal over de merens en ik schrok van de foto. Paardje liep op de voorhand, achter de teugel, gat in de lucht en ik vond haar een bodybuilder van voor en iel van achteren en ik vond haar gewoon niet goed. Ik had toen al goed oog voor wat wel en niet goed is ook al deed ik het zelf ook fout.
Ik had en heb als wens om goed te leren paardrijden dus toen heb ik iemand van BOKt, waarvan ik wist dat hij een goed oog had en goud eerlijk is, een paar foto's gestuurd met de vraag of hij eerlijk commentaar zou willen geven. Toen is het allemaal gaan rollen, want alles wat ik vond werd door hem bevestigd. Via hem bij goede klassieke instructrice gekomen en via haar na ziekte bij mijn huidige instructrice gekomen.
Paardje is nu correct getraind, super braaf en reageert op kleine hulpen en ik ben er zo blij mee. Paardje is absoluut niet meer loperig. Ze is al veel meer in horizontaal evenwicht en ik kan nu echt fijn rijden zonder dat ik voortdurend haar scheefheid aan het compenseren ben. Hulpen zijn enorm verfijnd en mijn stoelzit is helemaal verdwenen. Ik vind mezelf nu mooi en effectief zitten. Ik heb zoveel geleerd in een korte tijd. Zoveel bagage aan methodiek en het werkt allemaal bij ons. Maar kan natuurlijk allemaal nog veel beter. Maar het plezier in de sport is helemaal terug en paardje is zo fijn en braaf geworden. Ook heel erg open en blij iets dat mijn instructrice voorspeld heeft.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-07-13 17:22

Re: Moeite om uit comfortzone te gaan

Geplaatst door de TopicStarter : 24-07-13 17:22

Het gevoel blijft beteren, al zeg ik het zelf. En mijn paard ziet er eindelijk eens echt paard uit in haar leven...
Alleen als ik zelf rij, dan ontglipt mijn paard nogal eens aan mijn hulpen. Mijn beenligging is dat nog niet en niet altijd stil, dan is ze natuurlijk niet meer goed aan het been en dan loopt het fout natuurlijk. En dan panikeer ik natuurlijk...
En vind het zelf ook moeilijk om consequent te zijn. Zie mij paardje te graag

Dus tips zijn meer dan welkom, valt hier precies altijd zo stil. Terwijl ik weet dat er vele ruiters/amazone's zijn die hiermee moeite hebben.

**Geplaatst**: 24-07-13 19:02

Geplaatst: 24-07-13 19:02

Wat bedoel je precies met 'ze ontglipt aan je hulpen'?
En waarom zou consequent tegen je paardje betekenen dat je je paardje niet graag genoeg ziet? Het lijkt mij juist fijner en beter voor het paard als je wel heel consequent bent. Zo is het voor je paard heel duidelijk wat ze moet doen en zal ze zich ook prettiger voelen.
Consequent zijn kan heel moeilijk zijn, maar in mijn ogen doe je dat JUIST omdat je je paard graag ziet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-07-13 21:59

Geplaatst door de TopicStarter : 24-07-13 21:59

Sassol schreef:
Wat bedoel je precies met 'ze ontglipt aan je hulpen'?
En waarom zou consequent tegen je paardje betekenen dat je je paardje niet graag genoeg ziet? Het lijkt mij juist fijner en beter voor het paard als je wel heel consequent bent. Zo is het voor je paard heel duidelijk wat ze moet doen en zal ze zich ook prettiger voelen.
Consequent zijn kan heel moeilijk zijn, maar in mijn ogen doe je dat JUIST omdat je je paard graag ziet.

Je hebt gelijk hoor

zo bedoelde ik het ook niet eig.
Probleem is dat ik ze nogal laat aanmodderen. En dat weet ze. Dus ze profiteert dan van de situatie die ik heb gecreëerd. Ben wat soft en weet maar al te goed dat ik ze enkel aan het been ga krijgen als ik heeel consequent ben. En ik vind dat dan net weer lastig om het vol te houden. Mijn benen liggen, willen of niet, niet altijd stil.

**Geplaatst**: 24-07-13 22:07

Geplaatst: 24-07-13 22:07

ChocoBesnier schreef:
Maar ik moet mij erg aanpassen aan de manier van rijden. Moet mijn paard nu meer gaan doorstellen en buigen, en meer voorwaarts. Het goed gevoel is er nog niet.
Volgens mijn nieuwe instructrice moet ik dat goed gevoel nu even aan de kant zetten en even doorbijten.
Dat vind ik erg moeilijk... Wil altijd een goed gevoel hebben. En die is er nog niet.
Paard is wel erg goed vooruit gegaan, heeft al meer spieren, gisteren een boommaat moeten vergroten.
Dus ik denk wel dat ik een goede keuze heb gemaakt.

Maar toch, soms vind ik dat ze al goed buigt bijvoorbeeld en dan moet ik nog meer doorstellen, enkel zo zal ze die stijve hals loslaten, maar dan volg ik het niet goed op omdat ik het te vind, en niet aangenaam vind aanvoelen.

Ik weet niet, of je zelf wel dingen doet zoals rekoefeningen ofzo...
Maar vanuit de wekelijkse yogales herken ik dit wel.
Dan sta (zit, lig) je "al" in zo'n "idiote houding

" word je prompt uitgenodigd om nog een klein beetje verder te buigen of rekken of strekken of noem maar op... Stiekum in mijn achterhoofd denk ik dan regelmatig iets van 'ik ben daar mal' - maar doe het toch maar.
Okee, 1 centimeter dan.
De sfeer is prima, het is yoga, "we zijn geweldloos", dwz. respecteer je grenzen, maar knabbel er heeeel voorzichtig aan. En waarempel: dan verschuift die grens. En nadat je een paar keer een teen over zo'n grensje hebt gezet, merk je daarna toch, dat alles losser wordt.

Dus als je schrijft van "ze buigt al - en dan moet het nog een beetje meer" - als je het zachtjes en geweldloos en respectvol vraagt en dan net die ene centimter erbij krijgt, dat zet zoden aan de dijk.
En inmiddels heb ej gelukkig een fijn gevoel!!

Laatst bijgewerkt door Janneke2 op 24-07-13 22:26, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-07-13 22:22

Re: Moeite om uit comfortzone te gaan

Geplaatst door de TopicStarter : 24-07-13 22:22

Yoga zou ik ook eens moeten doen 8-)

.
Mijn eigen grenzen beetje verleggen zou geen kwaad kunnen want daar zit het probleem ook hoor.
Ben een beetje een controle freak zeg maar.

En ja je hebt gelijk mijn gevoel is beter omdat paardlief ook leert om haar grenzen te verleggen.
Nu is het al zo moeilijk niet meer om wat meer te vragen. Ze snapt nu ook wel al dat het allemaal niet zo'n drama is...

**Geplaatst**: 24-07-13 23:07

Geplaatst: 24-07-13 23:07

ChocoBesnier schreef:
Je hebt gelijk hoor zo bedoelde ik het ook niet eig.
Probleem is dat ik ze nogal laat aanmodderen. En dat weet ze. Dus ze profiteert dan van de situatie die ik heb gecreëerd. Ben wat soft en weet maar al te goed dat ik ze enkel aan het been ga krijgen als ik heeel consequent ben. En ik vind dat dan net weer lastig om het vol te houden. Mijn benen liggen, willen of niet, niet altijd stil.

Het is met paardrijden zelden zo dat het probleem zit daar waar je het het meeste ziet. Als jij jouw benen dus niet stil krijgt, ligt dat niet aan jouw benen maar al aan je bekkenhouding bijvoorbeeld.
Overigens moeten je benen ook niet 'stil' liggen, maar wel stil ten opzichte van het paard. Je benen moeten dus juist vrij soepel zijn zodat ze de bewegingen kunnen volgen. Als jij dus denkt: benen moeten stil. En je spant je benen aan, gaan ze juist meer bewegen.

Ook zeg je: je laat haar aanmodderen EN je zegt: ik ben een beetje een controlefreak. Vind ik een aparte combinatie

Of laat je haar juist aanmodderen zodat je ook niet boos wordt als ze niet doet wat je wilt?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-07-13 23:27

Re: Moeite om uit comfortzone te gaan

Geplaatst door de TopicStarter : 24-07-13 23:27

Sassol: bijzonder he :-)

Als ik haar laat aanmodderen is ze braaf, als ik haar meer aan het werk zet durft ze eens raar uit de hoek te komen, beetje vorm van protest, ze heeft lang mogen aanmodderen...
En als ik niets doe ben ik voorbereid. Als ik doorvraag dan weet ik niet wat er zal gebeuren, vandaar de controlefreak.
Moet gewoon niet denken en doen, in plaats van oei en dit mss en dat en oei als ik zus doe doet ze zo. Dat had ik niet verwacht

en dan kies ik de makkelijkste weg, net zoals mijn paard. En dat bedoel ik ook net uit die comfortzone komen.
Ik kom nergens door te denken, ik moet het nu echt wel eens gaan doen.

Ja en mijn benen moet optisch stil liggen, gelijk van waar het komt. Bij mijn vorig paard had ik hier eigenlijk totaal geen last van. Maar heb de slechte gewoonte gekregen door me te laten meeslepen in haar flegmatiek gedrag. En weet zelf ook niet waar het probleem precies zit.

**Geplaatst**: 24-07-13 23:35

Geplaatst: 24-07-13 23:35

Ah zo, ik begrijp hem.

Je instructrice zou moeten kunnen zien waar het probleem van je benen niet stil kunnen houden vandaan komt. Misschien ook een idee om eens te vragen of ze daar op wilt letten?

En misschien een stom idee (kom er net op), maar op je armen schrijven: denken met een dikke streep er doorheen en DOEN met een cirkel eromheen of zo? Dan wordt je er tijdens het rijden ook aan herinnerd.

**Geplaatst**: 25-07-13 08:23

Re: Moeite om uit comfortzone te gaan

Geplaatst: 25-07-13 08:23

Mijn instructrice noemt het : je armen/handen, benen álles als 'gekookte spagetti' flexibel. En niet zoals ik vaak doe 'ongekookte spagetti' dus stijf/vast haha...
Ik begrijp heel goed wat je bedoeld trouwens, al is onze merrie juist heel voorwaarts. En daar ligt juist mijn 'ding' . Ik wil haar onbewust teveel bij me houden, in de winter nam ze nog al eens een loopje met me. Uiteraard gaat ze dan fijn op mijn hand hangen als een blok beton en vasthouden. Loslaten en inderdaad heel consequent zijn, kort en duidelijk dat is waar we volop mee bezig zijn. Mijn instructrice vind mij ook te soft/lief en ze heeft natuurlijk helemaal gelijk dat je veel beter af en toe flink duidelijk kan zijn in je hulpen dan steeds dat halfslachtige. De basis is natuurlijk gewoon rem en stuur! Maar als ik zie hoe ik met haar ben begonnen in september en hoe we nu steeds fijner/losser rondsturen, begint het kwartje te vallen. Al hebben we nog veel te leren natuurlijk!