Ik ben inderdaad nogal kritisch, in de verenigingsles rijden we allemaal voor ons zelf, maar daar moet ik dus veel schoppen en rukken.
Hier hebben de anderen kennelijk liever dat ik net als hen achter elkaar aanrij (vindt de instructeur niet erg hoor, die heeft liever dat je zelf initiatief neemt). MAar dat slaan vind ik ook echt te ver gaan. Het paard doet haar best, maar ze heeft nog niet helemaal door dat die achterhand meemoet. En om dan zomaar ineens te slaan.....vind ik echt niet kunnen. Ik lag echt bijna van die knol af. Veel aandacht krijgen is natuurlijk niet erg, maar niet eerlijk tegenover de rest.
Thuis heb ik dus gewoon de mogelijkheid om in de bak te rijden (20 bij 40, nu veel te nat. En anders bij de buren 17 bij 35).
Voor springles ga ik naar iemand toe met buitenbak en binnenbak, dus dat is ok. Dat bevalt me na 2 maanden nog prima, ga er altijd met plezier heen. Die man helpt af en toe ook met losrijden even als iets niet lukt, dus gewoon perfect. Hij benadert het positief, de andere instructeurs (zowel vereniging als degene waarom ik dit topic geopend heb) benaderen alles negatief (been naar achteren, even schelden als ik dat niet direct doe enz). En ik heb dus echt de indruk dat op die manier lessen niets voor mij is.
Het is helas zo lastig om een ander te vinden die het goed doet......
Sinds 2014 gediplomeerd instructeur en sinds januari 2021 mag ik zelfs instructeurs opleiden. Ik mag lesgeven in alle disciplines en alle niveaus. Lijkt instructeur worden je ook geweldig? Of wil je gewoon meer weten? Stuur maar een pb.
Alles met respect voor mens, dier en natuur.