Volgens mij heeft het al dan niet geven van been niet veel te maken met LDR of klassiek rijden... In beide gevallen geef je volgens mij zoveel been als nodig is, dus je klopt, duw of schop je niet elke pas met je been, maar alleen als je paard terugvalt in tempo of jij iets anders wil met het tempo geef je been bij. Je paard zal moeten leren dat been meteen en onvoorwaardelijk voorwaarts is.
In de overgangen terug hou ik er wel een wakende kuit aan en blijf voorwaarts rijden met mijn zit, ik gebruik denk ik dus wel been... Het is in elk geval niet de bedoeling dat je een overgang terug puur op je handen gaat rijden, dat hoort in geen van beide sytemen thuis.
Verder rij ik zelf niet in 1 systeem. Mijn paard (Fries) is met erg veel zelfhouding gebouwd en laat zich daardoor wat moeilijker laag en rond over de rug rijden. Ik begin dus altijd zo laag en rond mogelijk zonder diep te rijden (dat doet hij namelijk wel weer heel makkelijk). Pas als hij daarin helemaal kan ontspannen en zich vanuit de schoft laat vallen zonder op de voorhand te vallen ga ik wat meer bovenin rijden. Daarbij moet ik wel steeds blijven controleren of hij nog een voldoende neerwaarts gevoel geeft omdat hij zich anders weer heel makkelijk vast gaat zetten in de bovenlijn.
De discussies over LDR versus klassiek zijn al zeer uitvoerig gevoerd en HOE je het een of ander nou precies moet doen laat zich niet via internet uitleggen, daarvoor is goede les heel erg belangrijk. Ik zou ook nooit kiezen voor een instructeur die puur LDR of puur klassiek les geeft. Elk paard heeft een andere methode nodig en per paard kan dit ook nog eens per week wissleen. Staar je hierop dus niet blind!