Aan de teugel en nageeflijk zijn, zijn voor mij ongeveer hetzelfde. "In de krul" is dan weer heel iets anders, dat duidt alleen op een houding die met de hand afgedwongen is.
Sonja, je hebt wel aanleuning zolang je je paard via het leer in je hand kunt 'bereiken'. Aanleuning hoeft niet zwaar te zijn, ook op een los teugeltje kan een paard aangeleund zijn = aandacht hebben voor de signalen en er wat mee doen.
Dus jullie vinden aanleuning ook een totaal slap doorhangende teugel? Ik persoonlijk vind dat nl. geen aanleuning.
Volgens mij wel, ik beschouw aanleuning als het ware dat mijn paard mijn hulpen hoort en er open voor staat, hij is dan zeg maar naar mijn hulp toe. Dan bedoel ik eigenlijk ook alle hulpen, ik vind dat mijn paard ook aanleunt aan mijn been, dan merk ik dat hij zijn aandacht daar goed bij heeft. Dus, als je met een slap teugeltje rijdt en je knijpt je hand dicht en je paard reageert daarop, dan is er wat mij betreft sprake van aanleuning. Om verdere verwarring te voorkomen wil ik wel nog even kwijt dat alle termen die hier langs komen min of meer in elkaars verlengde liggen en soms overlappen. In de stelling wordt de term 'aan de teugel' gebruikt voor iets wat niets met het 'aan de teugel gaan' te maken heeft.