Ja hoor, het is weer zo ver. Joop heeft de kolder in zijn kop gekregen. Vandaag is hij serieus waar de hele bosrit aan het versnellen geweest, en bochtjes waren toch echt iets te moeilijk (we vlógen met z'n tweetjes regelmatig de bocht uit). In de bak is het een schijnheilig boontje en zou hij nooit zo idioot gaan hangen (dat komt er ook nog bij ja), en al helemaal niet zó knoerdhard drammen en sjezen.
Het vervelende is dat ik nu het idee/gevoel heb dat hij morgen ook in de bak niet meer met een zachte hand te rijden is, en dat hij waarschijnlijk helemaal niet meer te rijden is, alleen maar een beetje hobbelen. Het ging zo hard, dat ik echt bang ben dat hij binnenkort wéér kreupel is. De l*l!
Vraag is dus: hoe krijg ik hem óók in het bos netjes aan de teugelhulpen. Hij hoeft niet met zijn kin op de borst te lopen (wat hij op een gegeven moment wel deed, en wat NIET werkte), maar een beetje een normaal tempo mag van mij wel hoor! Hij kende maar één tempo: superturbo. En hij moet iets gedacht hebben als: there ain't no stoppin' me. Want hij ging overal doorheen, overheen langs en trok zich van niets of niemand iets aan. Heel vervelend, vooral omdat we een RUSTIGE lange buitenrit zouden doen. IK heb de blaren in mijn handen staan, en hij hopelijk in zijn bek, want dat zou hij op z'n minst verdiend hebben.
Ik vind hem superschattig, en heel leuk, maar als hij zo als een idioot door t bos moet speren met die hoeven van hem (klasse 3 hoefkatrol), dan heb ik liever een of ander hobbelpaard. Heb echt de hele tijd schietgebedjes gezegd (laat m niet vallen, laat m niet kreupel worden, laat m aub eindelijk eens rustig worden), maar hij heeft het gepresteerd om echt de hele rit als een idioot te draven en te galopperen. Onder het motto: snel sneller snelst. Echt, ik zou een moord doen voor een NORMAAL paard!