Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-02-04 20:40

Geen contact meer en spanningsprobleem:advies gevr

Geplaatst door de TopicStarter : 14-02-04 20:40

Ik wil graag jullie mening / advies vragen over een probleempje dat ik tijdens het rijden heb.

Maar eerst zal ik iets meer vertellen, deze achtergrondinformatie is wel nuttig om tot een objectief beeld te komen.
Ik heb mijn paard nu bijna 7 jaar, hij is 14 jaar oud.
De eerste jaren is hij dressuurmatig gereden op M-niveau.
Door een auto-ongeluk is er de klad in gekomen, ik heb 2 jaar niet kunnen rijden.
Vorig jaar heb ik weer een poging gewaagd.
Helaas zijn we niet verder gekomen dan een paar keer wat rondjes in de bak hobbelen.
Eind vorig jaar is mijn paard verhuisd naar een nieuwe stal met prima uitrijmogelijkheden, en het is mijn bedoeling om er vooral recreatief mee te gaan rijden.
Nadat we enkele keren gereden hadden, hebben we een ongeluk(je Knipoog

) gehad waardoor ik weer een hele tijd uit de running geweest ben.

Een paar weken geleden heeft de stalhouder de stoute schoenen aangetrokken en is een rondje gaan rijden.
Dat ging redelijk goed, hoewel natuurlijk erg onwennig.
Een paar dagen later had ik genoeg moed verzameld om het ook te proberen, en zo zijn we even de bossen in geweest.
Ook dat ging goed.
Deze week heb ik nogmaals een poging gedaan, maar dat verliep helaas niet zo vlekkeloos.
Veel spanning en een ontploffend paard Hyper!

Op zich niet zo vreemd natuurlijk, 't is allemaal nieuw en hij heeft lang stilgestaan.
(Afijn, nu zijn we aanbeland bij het probleem *LOL*

)

Vandaar dat ik besloten heb om hem ook eens op de wei te gaan rijden om hem wat beter onder controle te krijgen.
Vandaag was ik met hem aan het werk, en ik merkte dat hij zich als het ware oprolt en (ver) achter de teugel kruipt.
Mijn teugels komen dan als een soort waslijntjes te hangen, 'k heb geen contact meer met de mond, en meneer bouwt de nodige spanning op in z'n lijf.
Op zich hoeft hij van mij niet perfect dressuurmatig te lopen, die tijd ligt achter ons Knipoog

Maar uiteraard wil ik wel graag controle houden en op die spanning zit ik ook niet te wachten

Mij is geleerd om in zo'n geval beenhulpen te geven en naar voren te drijven.
Die beenhulpen komen nog niet perfect door, maar het begin is er (wordt aan gewerkt, want het is erg belangrijk Knipoog

)
Als hij niet snel genoeg reageert, dan geef ik meer been (evt. tik ik hem even bij met de zweep), en blijf met mijn handen toestaan dat z'n neusje eruit komt.
Als hij in herhaling valt, dan val ik ook weer in herhaling door op dezelfde manier vooruit te rijden.

Ik vraag me af of dit de juiste manier is, en of het misschien anders / beter kan.

**Geplaatst**: 14-02-04 21:25

Geplaatst: 14-02-04 21:25

kan. maar kij kals jij buiten rijd moet dat wel veilig en heb je niet even de tijd om weer de corredte aanleuning te vinden zo dat je weer controlen krijgt. daar om vindt ik het altijd zo eerst je paard in de bak voor elkaar hebnne voor dat je naar buiten gaat.. (of in het land wat jij doet Lachen

)

als hij dit buiten doet kan je het besten proberen hem uit evenwicht te brengen. door bvb: eerst je teugels korter te maken,zoder meer druk te krijgen. dus je handen hoger zetten. en dan eenkeer zijn ooft nar lings (of rechts) te halen. (dus niet rukken ) maar in een vleoiende lijn.

als je dit doet heb je ook weer het probleem dat hij hiet tegen inverzet komt.
dan zal ik als ik jouw was hem lekker in training bij imand met veel geduld en cusuqentie zetten. ik hoop dat je hier wat aan hebt

**Geplaatst**: 15-02-04 12:23

Geplaatst: 15-02-04 12:23

ik denk dat hij het op die andere stal niet naar ze zin had

**Geplaatst**: 15-02-04 12:58

Geplaatst: 15-02-04 12:58

Wat jij doet, zou ik ook doen. Misschien ook een overgang terug maken als ik in stap wel contact zou kunnen krijgen of een overgang naar galop als ik daar contact kan krijgen. Het voelt heel rot aan als je dit onder je voelt, alsof ze elk moment weg kunnen spuiten.

Ik probeer in ieder geval alles om weer contact te krijgen, zeker als ik buitenrij.

**Geplaatst**: 15-02-04 13:07

Geplaatst: 15-02-04 13:07

Ik denk dat het de enige manier is om de snuit er weer uit te krijgen..... Een paard dat achter de teugel loopt en dan zoveel spanning opbouwd is heel lastig..

Als je het aan voelt komen gelijk een versnelling naar voren, al is het maar twee passen

**Geplaatst**: 15-02-04 13:16

Geplaatst: 15-02-04 13:16

Jeetje wat een bekend probleem, die van mij heeft ook de neiging zich achter de teugel te verstoppen waardoor het contact weg is. Vooral in draf is dit bij mij een groot probleem omdat hij bepaald wat er gebeurt en hoe snel we gaan. Mijn hulpen komen op dat moment niet meer goed door. Kom ik dan te hard door met mijn been, dan ontploft hij Clown

In mijn les zijn we nu gewoon 10 stappen terug gegaan, naar de basis. Dat wil zeggen heel veel stappen en aanvoelen hoe ik die neus er uit moet rijden. Daarna overgangen van stap naar draf en weer terug. Dus geen 5 ronden draven maar zorgen dat je hem terugneemt voordat hij weer achter de teugel kruipt (of wat in mijn geval ook gebeurt, zijn hoofd omhoog doet). En zo steeds verder opbouwen. Op het moment dat hij in draf achter de teugel kruipt heb ik moeite om hem voorwaarts te houden, ik ben nu aan het leren om mijn zit/lichaam beter te gebruiken om hem er op dat moment wel uit te kunnen rijden.

Valt allemaal niet mee dat paardrijden

**Geplaatst**: 15-02-04 20:45

Geplaatst: 15-02-04 20:45

Er is bij jou een probleem bijgekomen, die je voor jouw ongeluk niet had... angst.

Dat is heel begrijpelijk, misschien ben ik nu wat bezig op het geestelijk vlak, maar hoe ouder je wordt, hoe meer levenservaring en hoe meer je gaat nadenken.

Ik herken jouw probleem want heb hetzelfde meegemaakt. Om weer vertrouwen in jouw paard te krijgen, moet je weer zorgen voor een band. Heb je al eens geprobeerd te longeren? En dan niet 1 keertje, maar net zolang totdat je weer vertrouwen in elkaar hebt? Is ook goed voor de spieropbouw, want jouw paard is er toch wel een tijd uit geweest. Knipoog

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-02-04 21:22

Geplaatst door de TopicStarter : 15-02-04 21:22

Bedankt voor jullie reacties !

Bluehunter, jij ook bedankt voor de tips.
In training zetten bij iemand anders is niet echt een optie en het lijkt me (gelukkig) ook niet nodig Knipoog

Suzan, je slaat hiermee wel de spijker op de kop hoor.
Angst speelt zeker mee in het hele verhaal, ik ben lang niet meer zo heldhaftig als vroeger.
M'n lijf werkt helaas nog niet zo heel goed mee, en het is natuurlijk best wel onwennig om na zo'n lange tijd weer te rijden.
Echt verleren doe je het niet, maar het voelt gewoon wat onwennig.
Gelukkig heb ik m'n paard al een flink aantal jaren en onze band is heel sterk.
We hebben samen al heel wat meegemaakt, varieerend van "successen" tot grote dips, dus we kunnen gelukkig wel wat hebben.
Het komt allemaal wel goed, daar geloof ik absoluut in, maar het gaat niet vanzelf.
Vandaar ook de behoefte om hier eens te checken of dit de goede weg is, of dat er misschien ook nog andere wegen zijn die naar Rome (lees: de Drunense Duinen Knipoog

) leiden.

Ik ga zeker iets met de tips over longeren doen.
We zijn er al bekend mee, in mijn "blessuretijd" hebben we hier eindeloos aan gedaan.
Maar ik zit eraan te denken om het te gaan combineren met rijden.
Niet of/of, maar en/en; ook om de stap naar het rijden niet te groot te maken.
Want eerlijk is eerlijk: er naast staan is toch net even iets anders dan op je paard zitten, en juist omdat ik die "grote stap" heb durven maken, wil ik niet helemaal "terug naar af".

Wordt zeker vervolgd

**Geplaatst**: 16-02-04 15:22

Geplaatst: 16-02-04 15:22

Ik ken het probleem van 2 kanten, mijn oude pony Karuna deed dat achter de teugel kruipen ook heel veel, dan voelde ik haar kortere en hoger worden klaar om te exploderen. Dit heb ik eruit moeten krijgen door heel veel te stappen en figuren rijden en gek genoeg met een langere teugel te gaan rijden. Op die manier heeft ze geleerd om haar nek weer te strekken en zo ben ik weer naar een aanleuning gaan rijden.

En het 2e ik heb ook periodes dat ik niet kan rijden vanwege mijn gezondheid. En het valt me iedere keer na zo'n periode even moelijk om weer op mijn paard te stappen. en dan niet vanwege mezelf maar vanwege zijn reactie op een tijd niet rijden.

Waar ik dan meestal na zo'n tijd mee begin, hoe graag ik ook wil rijden is met longeren. En daarna eerst longeren en dan alleen uitstappen onder het zadel. Dat bouw ik langzaam op tot ik er gewoon weer opstap als hij nog niet eens is buiten geweest.

Zo kunnen je spieren ook weer wennen aan paardrijden en heb je ook niet meteen giga spierpijn na afloop.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-02-04 15:57

Geplaatst door de TopicStarter : 16-02-04 15:57

Jij ook bedankt voor de nuttige tips, Karuna.
Wat je hierboven beschrijft klinkt me inderdaad heel bekend in de oren.
Ik probeer het ook op te lossen door naar voren te rijden, en vooral genoeg ruimte te geven om ook echt naar voren te gaan.
Telkens weer terug naar die ontspanning en naar het contact, zodat de spanning als het ware uit z'n lijf vloeit.
En dan werkt het inderdaad goed om wat "simpele" oefeningen te rijden zoals slangevoltes

Morgen ga ik weer een poging wagen, deze keer met longeerlijn en toebehoren Knipoog

**Geplaatst**: 16-02-04 23:17

Geplaatst: 16-02-04 23:17

Jeps naar voren rijden en idd longeren (langere lijn houden dus). Denk dat dat een stuk scheelt, en anders dubbele longe als je dat kent? Suc6!

**Geplaatst**: 17-02-04 12:24

Geplaatst: 17-02-04 12:24

Dit is inderdaad een veel voorkomend probleem bij paardjes die lekker onder het werk willen uitkomen en geen druk aan willen nemen. Als je paard zo achter de teugel kruipt dan is hij automatisch te kort in de hals en dat is het eerste wat je weer moet verbeteren, de halslengte! Hij kan op dit moment beter wat langer worden dan te kort. Dit vergt veel tijd en geduld. Heel veel overgangen rijden en letterlijk met je benen naar je handen toe blijven rijden. Houd je handen een beetje voor de schoft zodat hij iets heeft om "tegenaan" te lopen. Je handen moeten voelen als elastiek, als hij langer wordt en meer druk in je handen gaat nemen kan het voelen dat hij je uit het zadel wil trekken. Deze "trekjes" moet je altijd opvangen met je buikspieren en niet met je handen anders nodig jij hem weer uit om kort te worden. Toen ik begon met lessen deed mijn paard dit ook heel erg en het heeft een tijdje geduurd voordat hij snapte wat ik wilde maar het is wel gelukt.
Je kan ook pas aan het werk als je daadwerkelijk contact hebt en de hals voldoende op lengte is. Ik zou niet teveel lange teugel werk doen in zijn geval want ik ben bang dat hij dan verder weg gaat knikken zonder dat je er erg in hebt.
Mijn advies: veel, gruwelijk veel overgangen rijden en laat hem de druk opzoeken in je hand. Rijd niet constant naar voren maar ook een keer terug en ALTIJD korte stukjes anders is het effect weg. Hij moet snel worden en met meer druk gaan lopen. Je zal zien dat je door 10.000 overgangen ook een allerter paard onder je kont krijgt die sneller reageert en automatisch beter aan je been wordt!

Succes ermee en laat maar weten hoe het je vergaat!

**Geplaatst**: 17-02-04 12:27

Geplaatst: 17-02-04 12:27

Oh, ik vergeet nog wat. Wat betreft die spanning. Tussen de oefeningen door regelmatig lange teugel geven, zeker als je een probleem aan het oplossen bent. Dat geeft je paard ook weer even rust. Gewoon wat stappauzes inlassen. Doet vaak wonderen!