Jazeker, helaas wel.
Mijn paard wil echt NIET alleen naar buiten, en ik wil dat wel
Ik heb haar gekocht toen ze 3 was en toen was het al een probleem...
Teneerste krijg ik haar al niet het erf af, mevrouw gaat gewoon op de rem en als je vervolgens been geeft of een tik met de zweep gaat ze omhoog en draait zich in de lucht weer om richting... juist de stal.
Dit doet ze rustig een keer of 10-20.
Als je haar dan eindelijk zover hebt dat ze van het erf af is staat ze om de 10 meter stil en begint het hele ritueel weer van voren af aan.
Meppen, sporen e.d helpt NIETS, ze gaat alleen maar meer omhoog, lieve woordjes, geduld het maakt niets uit, ho is ho bij mijn Des
Als je na veel bloed, zweet en tranen eindelijk het zandpad bereikt hebt
draait ze soms echt helemaal door.
Bokken(echt vuil bokken), steigeren, in de lucht omdraaien en dit allemaal het liefst tegelijk.
Met als gevolg dat ik al 2 keer met mijn kont in de sloot ben beland.
Paard in rengalop over de drukke weg, auto's duiken weg in de berm, hoofdstel aan gort en een paard met klapperende flanken op stal aantreffen.
Ik baal hiervan, ik wil gewoon redelijk normaal een buitenritje kunnen maken zonder gevaar voor eigen leven en dat van m'n paard.
Daar komt bij dat ik volgend jaar ook graag met haar wil crossen, wat volgens mij moeilijk gaat met een paard wat niet alleen wil lopen
Als we in een groepje zijn wil het prima, super relaxed zolang ze maar niet voorop hoeft te lopen.
Het irritante is dat ik van het zomer prive springles had bij mijn instructeur thuis en hem dit verhaal vertelde.
Hij zei: laat mij maar even..
Ik: OK, veel plezier en vergeet niet je bodyprotector
Ik liep achter hem aan en m'n ogen vielen bijna uit m'n oogkassen, dat beest liep gewoon het erf af met een lang teugeltje.
Ik loop verder met hem mee want ik denk, dit kan niet lang goed gaan.
Ze deed niets, zo mak als een lammetje
Hebben we hier te maken met een dominantie probleem of merkt ze dat ik nerveus ben?
Sorry voor het lange verhaal en tips zijn zeer welkom