Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-11-03 01:23

Alleen naar buiten, deathwish??

Geplaatst door de TopicStarter : 11-11-03 01:23

Jazeker, helaas wel.
Mijn paard wil echt NIET alleen naar buiten, en ik wil dat wel

Ik heb haar gekocht toen ze 3 was en toen was het al een probleem...

Teneerste krijg ik haar al niet het erf af, mevrouw gaat gewoon op de rem en als je vervolgens been geeft of een tik met de zweep gaat ze omhoog en draait zich in de lucht weer om richting... juist de stal.
Dit doet ze rustig een keer of 10-20.
Als je haar dan eindelijk zover hebt dat ze van het erf af is Ziek

staat ze om de 10 meter stil en begint het hele ritueel weer van voren af aan.
Meppen, sporen e.d helpt NIETS, ze gaat alleen maar meer omhoog, lieve woordjes, geduld het maakt niets uit, ho is ho bij mijn Des Boos!

Als je na veel bloed, zweet en tranen eindelijk het zandpad bereikt hebt
draait ze soms echt helemaal door.
Bokken(echt vuil bokken), steigeren, in de lucht omdraaien en dit allemaal het liefst tegelijk.
Met als gevolg dat ik al 2 keer met mijn kont in de sloot ben beland.
Paard in rengalop over de drukke weg, auto's duiken weg in de berm, hoofdstel aan gort en een paard met klapperende flanken op stal aantreffen.

Ik baal hiervan, ik wil gewoon redelijk normaal een buitenritje kunnen maken zonder gevaar voor eigen leven en dat van m'n paard.
Daar komt bij dat ik volgend jaar ook graag met haar wil crossen, wat volgens mij moeilijk gaat met een paard wat niet alleen wil lopen Huilen

Als we in een groepje zijn wil het prima, super relaxed zolang ze maar niet voorop hoeft te lopen.

Het irritante is dat ik van het zomer prive springles had bij mijn instructeur thuis en hem dit verhaal vertelde.

Hij zei: laat mij maar even..
Ik: OK, veel plezier en vergeet niet je bodyprotector Haha!

Ik liep achter hem aan en m'n ogen vielen bijna uit m'n oogkassen, dat beest liep gewoon het erf af met een lang teugeltje.
Ik loop verder met hem mee want ik denk, dit kan niet lang goed gaan.
Ze deed niets, zo mak als een lammetje Verward

Hebben we hier te maken met een dominantie probleem of merkt ze dat ik nerveus ben?

Sorry voor het lange verhaal en tips zijn zeer welkom

**Geplaatst**: 11-11-03 02:00

Geplaatst: 11-11-03 02:00

Neem haar eerst mee aan de longe voor wandeling. Gewoon gezadeld. Na tijdje als da lukt, neemt iemand haar aan de longe mee terwijl jij erop zit. Nog wat later loopt deze iemand (als je wat van thuis weg bent) gewoon zonder longe naast je mee. Uiteindelijk kun je het best wel alleen. In het begin kan het zijn dat ze nog probeert, maar eenmaal je wat verder bent lukt het dan wel aardig. Als het in begin niet alleen lukt stap je een eindje mee, en als ze dan de paarden van thuis niet meer hoort, stap je op.
Sommige paarden zijn zelfs gerust gesteld als er nog een persoon of fietser meegaat. Dit kan ook toen het geval zijn geweest toen je lesgever ging. Jij ging toen mee. Dat geeft het paard ook al extra vertrouwen. Ze ZIET dat er iemand bij haar is. Een berijder ziet ze niet.

**Geplaatst**: 11-11-03 10:33

Geplaatst: 11-11-03 10:33

Ik heb een pony gereden die ongeveer hetzelfde deed. Tot ik een keer de hond meenam op een rit. Toen kon ik ineens alles met haar.
Ik zou idd eens proberen wat amargith zegt, eerst met iemand ernaast.
Succes!

**Geplaatst**: 11-11-03 10:38

Geplaatst: 11-11-03 10:38

Compleet met amargith eens...

**Geplaatst**: 11-11-03 10:58

Geplaatst: 11-11-03 10:58

Ik heb hetzelfde met Ozep,
ik loop langs de weg ernaast, omdat ik het dan te gevaarlijk vind. Eenmaal in het bos ga ik erop zitten en dan begint het...

Voorheen probeerde ik altijd mijn zin door te drammen en dat soort geintjes af te dwingen. Bij hem werkt dat echter averechts, sterker nog, daar werd hij bang van en dan werd het pas echt gevaarlijk.
Nu maak ik hem duidelijk dat we niet terug gaan, dus als hij draait draai ik hem terug om. Tot hij weer met zijn neus in de goede richting staat, als ik dat voor elkaar heb ontspan ik gelijk en ga gewoon zitten wachten...
De eerste keer duurde het zowat een kwartier voordat hij het zat was en uiteindelijk dan maar in de vooruit ging, nu duurt het steeds korter en vaak duurt de worsteling maar een paar seconden.
Ik heb mijn zin en laat hem toch in zijn waarde, voor dit paard werkt dat het beste.

(Ik heb trouwens alles al geprobeerd, iemand ernaast laten lopen, iemand ervoor fietsen, iemand erachter laten fietsen met een longeerzweep in de aanslag, met paarden mee... Maar hij blijft het doen als ik alleen ben en vaak steigert hij ook nog een paar keer als ik met een ander paard ga)

**Geplaatst**: 11-11-03 12:57

Geplaatst: 11-11-03 12:57

Mijn paard deed exact hetzelfde e ik heb een manier misschien wel harde manier maar hij werkt wel {moet hij maar niet steigeren !!}
Een korte springzweep en zodra hij begint om te draaien sla ik hem met volle kracht tussen zijn oren en nu kan ik allen op pad Let wel op !! Dat je goed het verschil weet tussen donderen en tussen echt bang zijn !!! Want dan moet je dus niet slaan !!
En als hij dan loopt en goed gaat heel goed belonen desnoods wat brokjes en regelmatig met meerdere paarden naar buiten dan went ze er voorzichtig aan maar wel vlohouden heb ik ook gedaan !!
Niet opgeven en niet terug naar huis al sta je daar een hele dag !!
]Ook niet eraf geef ze niet haar zin.
Ik kan nu perfect alleen op pad voel ik hem aankomen dan hou ik mijn zweep omhoog en gaat hij al succes !!

**Geplaatst**: 11-11-03 13:05

Geplaatst: 11-11-03 13:05

Met geweld los je niet alles op. Ik denk dat in dit geval het gevecht al vaak genoeg is aangegaan (en zonder succes blijkbaar). Het feit dat het je instructeur wel lukt om alleen en met lang teugeltje op pad te gaan geeft aan dat het toch ook in de vertrouwensband paard/ruiter zit.

Ik sluit met aan bij Amargith. Langzaam en rustig opbouwen.

**Geplaatst**: 11-11-03 13:16

Geplaatst: 11-11-03 13:16

Nee maar toen liep er iemand iemand mee en dat scheelt al zo veel en bij mij werkte het perfect !!

**Geplaatst**: 11-11-03 13:16

Geplaatst: 11-11-03 13:16

Kawa is ook bang alleen.
Slaan heeft bij hem dan geen enkele zijn, word hij alleen maar gekker en echt gevaarlijk.

Ik heb mijn buitenritjes wel altijd afgemaakt en waar ik langs wil gaan we uiteindelijk ook lang, maar dat is een kwartier lang een steigerend en dan omdraaiend paard.
dat eruit wil naaien als hij is omgedraaid, maar dat dan niet mag en staat de stuiteren op de plaats.
uiteindelijk kan ik hem wel weer de goede kant indraaien, maar als ik dan drijf, drijf ik hem weer omhoog, waar ik dan mijn handen weer toe moet steken en hij weer om kan draaien. En het spelletje weer van voren begint.

Vast houden heb ik dan ook wel eens geprobeerd, maar dan staat hij te balanceren tegen achterover klappen of niet.

En zoiets duurt dan 10 min tot een kwartier en dan kan ik verder.
tot het volgende "enge" punt.

Geen ontspannen rit dus.

Gaan we met 2 of meer is hij heel fijn ontspannen.
Op een eng moment plakt hij ff schuinachter zijn medeganger, om daarna de macho weer uit te hangen en voorop te willen lopen Haha!

maar in de wei doet hij net zo.
Hij heeft heel even op een pension gestaan waar ze allemaal apart in de wei moesten, als er dan wat engs op de weg voorbij kwam, zoals een keer de fanfare, dan sond hij binnen no time bij een ander paard in de wei.

**Geplaatst**: 11-11-03 17:20

Geplaatst: 11-11-03 17:20

kawa, als ik het goed heb is kawa (de èchte dan Haha!

) al wat ouder? en is het dus bij hem ook na ervaring niet goed gekomen?

ik worstel bij mijn jonge paard met hetzelfde probleem: met twee paarden buiten is hij 'het doetje der doetjes', kijkt nergens naar, maar wil liefst niet voorop (hij gáát wel voorop, maar het lijkt dan echt of z'n poten aan de grond plakken Haha!

). met een persoon of fiets erbij: ook nog prima, wel iets kijkeriger. maar alléén: RAMP. ik probeer dan ook wat sjuimpje zegt, dat werkt bij hem ook het beste, stilstaan tot hij het beu is. alleen, titus fixeert heel erg 'vreemde dingen in de verte', en die raak je niet kwijt, ook niet als je een kwartier stilstaat.
wat tessya zegt, een hond meenemen, denk dat dat bij hem ook nog wel zou kunnen werken, maar is hier qua veiligheid ook weer niet echt een optie omdat je toch weer steeds stukken over de weg moet.

**Geplaatst**: 11-11-03 17:26

Geplaatst: 11-11-03 17:26

Bij dit verhaal moet ik aan Ionica denken als het veulen op stal staat en zij weg moet. Ramp der Rampen maar aanhouder wint. Gewoon blijven proberen idd stil staan. maar heeft hij dan een stukje gelopen dan weer terug volgende dag weer en dan weer terug. steeds een stukje verder. BIj ons is het probleem gewoon dat we aan een dood lopende weg zitten we kunnen maar 1 kant uit en dat weten ze dan op een gegeven ogenblik

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-11-03 17:37

Geplaatst door de TopicStarter : 11-11-03 17:37

Misschien is mijn adem niet lang genoeg..
Meestal als ze de trukendoos opentrekt en stilstaat denk ik inderdaad, OK als jij wilt stilstaan gaan we stilstaan.
Maar... meestal ben ik dat binnen een minuut of 2 alweer zat en geef ik been waardoor mevrouw weer omhoog gaat.

Slaan tussen de oren bij het steigeren, en uberhaupt slaan helpt bij die van mij niet.
Het is net af ze zich daar op dat moment voor afsluit, je komt gewoon niet meer door, ook niet met je been.
Ik vraag van het weekend even of m'n vriend meegaat en haar vastklikt aan de longeerlijn, kijken hoever we deze keer komen...
Ik wordt zelf ook wat angstiger doordat ik er nu 2 keer afgestuiterd ben, de gevolgen zijn dan niet meer te overzien en dat is best eng.
Vooral omdat die van mij niet blijft staan maar met een waas voor z'n ogen in rengalop naar huis scheurt.

**Geplaatst**: 11-11-03 17:53

Geplaatst: 11-11-03 17:53

Lijkt mij een dominantie/respect probleem, ga eens kijken bij een natural horsemanship cursus van Parelli bijvoorbeeld.
Mijn paard deed dat vroeger ook en toen ik eenmaal begreep hoe de verhoudingen liggen tussen paard en ruiter en begreep hoe ik de lichaamstaal van mijn paard kon 'lezen' en vervolgens daar 'antwoord' op kon geven ging het ineens een heel stuk beter.
Slaan lost niets op, sterker nog, je paard wordt er niet moediger van en krijgt ook niet meer respect voor je.
Zo'n cursus kost een paar centen maar dan heb je ook wat. Lachen

succes!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-11-03 18:12

Geplaatst door de TopicStarter : 11-11-03 18:12

Hmm, ben niet zo into Natural Horsemanship, tenminste niet om bakken met geld aan een cursus uit te geven.
Als er een "goerroe" bestaat die alleen met dit specifieke probleem aan de slag wil gaan, prima daar sta ik best voor open.
Het gaat met de jaren al wel beter, vroeger was het pas echt een schijterd

Durfde ze niet eens alleen van de trailer naar het inrijterrein en van het inrijterrein naar de ring.

**Geplaatst**: 11-11-03 18:33

Geplaatst: 11-11-03 18:33

ja, die 'goeroe's' (parelli en andere) hebben zeker een punt wat betreft sommige zaken, en hoe een paard tegen dingen aankijkt. maar alles op de 'respekthoop' gooien is wel héééél makkelijk hoor! was het maar zo simpel, zeker wat paarden en angst betreft.

**Geplaatst**: 11-11-03 18:52

Geplaatst: 11-11-03 18:52

runningkawa schreef:
Gaan we met 2 of meer is hij heel fijn ontspannen.
Op een eng moment plakt hij ff schuinachter zijn medeganger, om daarna de macho weer uit te hangen en voorop te willen lopen

Waar ken ik dit toch van? Haha!

Zou Regina nou nooit doen Knipoog

Verder ook een heel bekend verhaal, met Tiko ben ik ook vaak zat wanhopig geweest, en Myrthe is dat af en toe nog steeds Knipoog

Maar goed, zoals al enkele keren gezegd is, ook ik ken vele paarden waarbij een fiets ernaast wonderen verricht. En dat dan langzaam zien af te bouwen....

**Geplaatst**: 11-11-03 18:59

Geplaatst: 11-11-03 18:59

Een van de eerste keren dat ik helemaal alleen op pad ging (en halverwege stalgenoten zou ontmoeten om mee terug te rijden OK dan!

) vond ik op gegeven moment dat Kevin zo mooi vlot doorstapte en niet aan het mutsen was.
Bleek dat er al enige tijd een middelgrote hond naast ons liep die door Kev volkomen was geaccepteerd als medepaard Haha!

.
Nadat we de hond weer bij baasje hadden afgeleverd liepen we plots weer een stuk aarzelender Haha!

.

De oplossing hoeft soms helemaal niet zo groot te zijn dus Knipoog

.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-11-03 19:03

Geplaatst door de TopicStarter : 11-11-03 19:03

Ja, waarschijnlijk moet ik er gewoon wat meer tijd en energie in steken om het probleem onder controle te krijgen.
Het probleem is dat je er altijd iemand voor moet "lastigvallen" in de zin van meegaan, meelopen enz.

**Geplaatst**: 11-11-03 19:04

Geplaatst: 11-11-03 19:04

het is puur een vertrouwenkwestie. waarschijnlijk heb je een faalangstig paard die jouw niet als leider ziet.

een meisje bij ons op stal had ook zo'n paard, hij schrok van de brug het asfalt de ezel, de lantaarnpaal noem het maar op. degene die hem reed wist het al precies. kijk daar gaat hij zo van schrikken, dus bouwde ze de spanning alvast op.

dat hij het bij je instructeur niet doet, komt omdat hij blanco op dat paard stapt.
ik zag dat je in drenthe woonde, ik wil je best een keer helpen als je dat wilt? weet niet waar je in drenhte woont

**Geplaatst**: 11-11-03 19:30

Geplaatst: 11-11-03 19:30

dione schreef:
Ja, waarschijnlijk moet ik er gewoon wat meer tijd en energie in steken om het probleem onder controle te krijgen.
Het probleem is dat je er altijd iemand voor moet "lastigvallen" in de zin van meegaan, meelopen enz.

aaaahh, ook míjn probleem

zelfs het 'truukje met de hond' wordt zelfs lastig: ik heb 5 honden, dus op zich keuze zat, alleen denken ze alle 5 dat er elektriciteit op mijn paard zit, vermits het paard altijd wel in de buurt is als ze nog es een keer vergeten zijn dat weidedraad te mijden is. dus moet ik straks twéé beesten in de gaten houden Frusty

.
maar toch, die hondentip wil ik nog wel eens uitproberen!

**Geplaatst**: 11-11-03 21:11

Geplaatst: 11-11-03 21:11

Het rare met Kawa is, dat hij meestal reageert op voetgangers of fieters in de verte al, maar ook als hij er dicht langs moet.
Dat is ook met enge voorwerpen waar hij dicht langs moet.

Gallopeer ik er gewoon op af, zoals in een parcours, loopt hij gewoon door.
Maar dat is ook zo L*llig voor een voetganger Lachen

Voorbeeldje, ik moest langs hindernis 2 om te gaan groeten bij de jury.
Kreeg hem er niet voorbij en heb van ellende om moeten rijden om bij de jury te komen.

begin daarna aan het parcours, na hindernis 1 flink drijven, want hij vond de volgende zo eng.
Niet meer dus, hij sprong en zonder aarzeling over.

In de dressuurles stond een springhekje, elke keer er schuin, snuivend langs.
Al een half uur lang, totdat ik er 3 x opaf rij en spring, gezeik was over.

Maar dat gaat niet bij alle voorwerpen. Lachen

Dus wat is het dan, dominatie probleem?
Vertrouwen probleem?
Ik kom er niet uit Haha!

Edit: typo

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 11-11-03 21:32, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 11-11-03 21:31

Geplaatst: 11-11-03 21:31

Raar paard Haha!

Volgende keer toch maar over een voetganger heen springen Knipoog

Moeten ze toch wel begrip voor hebben?

**Geplaatst**: 12-11-03 17:00

Geplaatst: 12-11-03 17:00

Dione, je hoeft niet persé op een dure cursus hoor. Voor het opbouwen van een goede vertrouwensband en dominantie-verhouding is een klein stukje "freestyle" of grondwerk voldoende en dat komt bij vrijwel alle NH-mensen in het systeem voor. Het is het "trucje" van het paard op je lichaamshouding weg zien te sturen en uiteindelijk weer bij je toe te laten. Klinkt erg "Monty" en eigenlijk ben ik niet zo'n "Monty-fan", maar ik weet ook niet hoe het anders te omschrijven. Ik gebruik zelf de freestyle-methode van Voest en heb die mij grotendeels zelf aangeleerd. Je paard helpt je wel bij de uitvoering, een betere leermeester is er niet. Een boek met wat theorie is wel handig, zodat je de tekens die je paard met zijn lichaamshouding geeft goed kan duiden.

En verder is de fietstip echt een uitkomst. Je kan ook proberen om in een groep met paarden toch eens voorop te gaan, vooropgesteld dat degenen die meegaan voldoende geduld hebben en paarden die niet zenuwachtig worden van een of andere onzekere druif aan kop van de groep. Ik heb het ook op deze manier opgebouwd en de eerste rit écht helemaal alleen vond ik doodeng. We zijn ook érg hard gegaan en nog springt ze weleens meters opzij voor een boze kabouter, maar niet meer dan dat. Geen gebok of gesteiger en inmiddels volledig vertrouwen in elkaar. Want dat is het probleem: je paard vertrouwt jou niet en jij daardoor je paard niet.

Moeilijk probleem, maar het gaat je vast lukken!

**Geplaatst**: 12-11-03 17:29

Geplaatst: 12-11-03 17:29

Mijn vorige merrie had er ook een handje van weg, heel luid ging die roepen, en blijven staan. Ik kon 'r wel voorruit drijven, maar het was dan al dribbelen dat ze ging Clown

We hebben 'r toen een paar keer met een sulky gereden in de plaats en zo ging het wel goed Verward

**Geplaatst**: 12-11-03 18:48

Geplaatst: 12-11-03 18:48

Bij mij verzorgpaard was dit ook het geval. Hij wilde ook altijd terug naar huis, het maakte niet uit of er andere paarden meegingen. De eigenaar altijd wel doorgezet, maar het probleem bleef. Toen ik de eerste keer met hem naar buiten ging, had ze mij niets verteld (was al wel een jaar geleden vdat hij het erf af was geweest met iemand op zn ruggetje) en hij liep dus gewoon aan een lang teugeltje het erf af. Eigenaresse wist echt niet wat ze zag!! En tot op de dag van vandaag gaat het nogsteeds zonder problemen.
Heb bij 2 paarden meegemaakt, die als jong paard veel langs de weg gewandeld hebben, met dus een mens voorop, dat die lastiger zijn met naar buiten gaan als er iemand op zit.