Lielle schreef:allereerst, ik heb een bloedhekel aan de term 'aan de teugel', dat klinkt nl als een doel op zich terwijl nageeflijkheid het gevolg EN een voorwaarde is voor een goed lopend paard.
Ook mis ik hierbij volledig de rol van je benen. Een paard loopt alleen maar 'aan de teugel' als hij van achter naar voren wordt gereden, dus met impuls. Pas dan kun je dat voor rustig opvangen met een soepele hand, waardoor hij nageeft.
Dit is alleen bijna niet uit te leggen achter een beeldscherm, het is een gevoel dat je moet ontwikkelen. De grote kunst is om de 'looplust' die je opwekt om te buigen naar impuls, en dit voor te begrenzen zodat je paard je hand gaat volgen. Als je het eenmaal beheerst, is het zo vanzelfsprekend dat je het niet meer kunt uitleggen, ook al omdat ik zelden op paard zit dat niet nageeft op de combinatie been-hand.
Verder ben ik absoluut geen voorstander van je handen breed en laag zetten, dat komt toch vaak neer op in de krul trekken. Gewoon je handen op de plaats houden.
een aardige link http://www.paardenidee.tmfweb.nl/paardrijden-6.htm
Helemaal mee eens.
Trouwens dat stukje met handen breed en laag zetten: dat is gewoon de boel vast zetten: Niet doen dus! (tenminste dat is mijn voorstelling ervan)
met een vaste hand bereik je geen constante druk, want het paard word bij elke stap in zijn mond gerukt! Niet de bedoeling dus! zoals jij het nu beschrijft klinkt het als in de krul trekken, en dat is absoluut niet waar ik het over heb. Het is aan het paard vragen of hij wil zakken, doet hij dat dan toestaan....