Schreeuwen heeft eigenlijk nooit een goed effect en het is eigenlijk altijd een uiting van onmacht. Met schreeuwen bedoel ik dan dat waarbij je de emotie goed kunt horen. Een zware stem opzetten of een keer iets wat luider zeggen dan normaal,maar met normale intonatie is heel wat anders. Maar paarden zijn allesbehalve doof en daarom kunnen ze je ook heel goed horen als je op normale toon iets zegt, een simpel "niet doen" of "klaar nu" is meestal voldoende. Soms roep ik wel eens wat, maar ik probeer dat ook weer direct los te laten omdat een teveel aan negatieve gevoelens de rest van je gevoel in de weg zit. Echt boos worden en dat uiten werkt dus vaak averechts omdat de ruiter niet meer voelt zodra het paard wel zijn best wil doen. De ontspanning zit als het goed is niet alleen in je lijf, maar ook in je hoofd, extreme negatieve gevoelens kun je beter niet op je paard uiten. Zelfs wanneer je paard je zogezegd het bloed onder de nagels vandaan haalt, is het beter om rijtechnisch slimmer en handiger te zijn dan om boos te worden; tegen rijtechnische oplossingen heeft het paard weinig in te brengen terwijl negatieve emotie geen goed effect heeft.