een paard van onze manege (Jill) gaat op pensioen. ik weet dat de eigenaar van de manege haar zowieso naar de slacht gaat doen. Ik vind het zo erg. Jill is nog niet eens weg en er zijn al 2 nieuwe ponys in de plaats!! Bijna iedere dag staan er wel mensen bij Jill's stal te huilen, en dan neem ik die kinderen even goed vast en huil ik mee. Ik zou graag een gedicht in de kantine hangen als eerbetoon aan Jill, die zoveel jaren heeft moeten meelopen, maar nu te oud geworden is. kennen jullie nog een mooi gedicht??
P.S.: Andere commentaar of tips zijn ook welkom want ik ben er echt kapot van dat ze weggaat

