Moderators: balance, Sica, Neonlight
JoskaH schreef:Je zeurt niet, maar pakt je papier met uitleg, zegt pap, mam, ik wil het hier graag met jullie over hebben. Laat zien dat je het serieus meent, geef een soort presentatie, laat ze vragen stellen, en geef hen dan de tijd er over na te denken en te beslissen. Niet pushen of zeuren, laat hen erop terugkomen(nou ja, als ze na een maand nog niks erover hebben gezegd kan je natuurlijk wel even vragen hoe en wat ).
Dit is hoe ik het heb gedaan, mijn ouders vonden het prettig dat ik er serieus over heb nagedacht en het een weloverwogen vraag was. Wel heb ik eerst een verzorgpony gehad, om te laten zien dat ik het doorzettingsvermogen had meerdere keren per week voor een paard te zorgen.
JoskaH schreef:Ik ben geloof ik zo begonnen ja, uit het niets. Heeft niet zoveel zin om eromheen te draaien
Wat is het, behalve dan natuurlijk het gevoel van 'ik wil een paard van mij, niet een gedeeld paard' waarom je niet genoeg voldoening haalt uit een verzorgpony/liever een eigen pony of paard hebt?
Wel goed dat je dus ervaring hebt met de werkdruk!
Beertje12 schreef:Ik denk ook wel dat ik het aan kan met een pony en bij een eigen pony heb je wel de verantwoordelijkheid en beslis jezelf hoe en wat je gaat doen. Ik zou graag de sport in willen mijn de pony. Maar met mijn verzorgpony kan dat helaas niet...