Moderators: Muiz, Firelight, Maureen95, NadjaNadja, Essie73
reininglover schreef:de dierenarts die toegewezen werd was al jaren onze vaste dierenarts die altijd goed werk heeft geleverd
reininglover schreef:je moet bij klein amerika ook goed opletten wat je koopt en dan heb ik het niet alleen over honden. Mijn hond komt er ook vandaan en daar is nix problemen mee.
Btw als je hond binnen 3 weken ernstig ziek of dood is kan je hem ' inruilen' tegen een andere hond en je krijgt ook als je een hond koopt een gratis onderzoek bij de dierenarts
KiWiKo schreef:de enige manier om dit soort misstanden tegen te gaan is als mensen niet meer voor een duppie een rashond willen kopen.
voor een goede rashond betaal je gewoon geld, veel geld............ en zolang er mensen zijn die wel de rashond willen maar niet het geld ervoor uit willen geven hou je dit soort dingen
Nickytje schreef:Dat is idd pure dierenmishandeling.
Buiten Klein Amerika (had ik nog niet van gehoord) zijn er nog meerdere zaken in Belgie die zieke pups verkopen. Honden die in winkels of bij broodfokkers worden verkocht, zijn vaak niet alleen ziek, maar ze kunnen NOOIT de socialisatie gekregen hebben die ze moeten hebben.
En glazen bak of een krap hok is GEEN plaats voor een pup. Toch beweren ze vaak dat de pups WEL sociaal zijn, en dat ze niets mankeren. Yeah Right!
Het enige wat we eraan kunnen doen is er gewoon geen hond meer kopen, dan moeten ze hun activiteiten wel stopzetten.
GAIA krijgt met regelmaat van de klok klachten over dergelijke zaken, maar echt veel kan er niet aan gedaan worden.
Animals Express is zo'n zaak, waarover ik een mail heb gestuurd naar GAIA. Je kan er een hond kopen op afbetaling, wat op zich al genoeg zegt.
Hieronder kan je een stukje lezen van de mail die ik terug kreeg van GAIA:
Ik kan gewoon niemand aanraden om in dergelijke zaken een hond te kopen!
Citaat:Ik herinner me niets van de plaats waar ik geboren ben.
Het was er duf en donker, en we kwamen nooit in contact met mensen.
Ik herinner me nog wel mijn moeder en haar zachte pels, maar ze was zo dikwijls ziek en ze was heel mager.
Ze had bijna geen melk voor mij en al mijn broertjes en zusjes.
Ik herinner me dat vele van hen stierven, en ik miste hen zo.
De dag dat ik van mijn moeder werd weggehaald herinner ik me nog als de dag van gisteren.
Ik was zo triestig en bang, mijn melktandjes waren nog maar pas doorgekomen.
Ik had feitelijk nog bij mijn mammie moeten blijven, maar ze was zo ziek.
Bovendien bleven de mensen zeggen dat ze geld nodig hadden en dat ze de vuiligheid die mijn zusje en ik maakten beu waren.
Dus werden we gekooid en werden we naar een vreemde plaats gebracht.
Enkel wij beiden.
We kropen dicht tegen elkaar en we waren bang.
Er was niemand om ons te knuffelen of te aaien.
Zo veel te zien, en zo veel geluiden, zo veel geuren!
We werden naar een winkel gebracht met heel veel verschillende dieren!
Sommigen kwaakten!... Sommigen miauwden!... Sommigen piepten!... Mijn zuster en ik werden in een klein kooitje gesmeten.
Ik kon er andere puppies horen.
Ik zag mensen naar me kijken.
Ik hield wel van kleine mensjes, die leken wel lief en leuk.
Ze wilden zelfs spelen!
De ganse dag bleven we in die kleine kooi.
Soms kwamen er nare mensen die op het glas klopten en ons bang maakten.
Af en toe werden we uit de kooi gehaald om vast gehouden te worden door de mensen of gewoon om ons te bekijken.
Sommigen waren lief, weer andere deden ons pijn.
Dikwijls zeiden ze "Ooooh.. ze zijn zoooo schattig!
Ik wil er eentje!". Maar nooit gingen we met iemand mee.
Mijn zusje stierf vorige nacht, toen het donker was in de winkel.
Ik legde mijn hoofdje op haar zachte vacht en voelde het leven uit haar magere lijfje verdwijnen.
Ik had hen horen zeggen dat ze ziek was en dat ik nu voor een spotprijsje zou verkocht worden, zodat ik de winkel snel zou verlaten.
Toen het levensloze lichaampje van mijn zusje uit de kooi werd gehaald om weggegooid te worden, was mijn zacht gehuil het enige
teken van droefheid.
Vandaag kwam er familie die mij kocht! Wat een zalige dag!
Ze waren een lieve familie, ze wilden me zo graag, echt waar!
Ze kochten me een etensbak en eten en het kleine meisje hield me zo liefhebbend in haar armen.
Ik hield zoveel van haar! De man en de vrouw zeiden dat ik een lieve, brave puppy ben!
Ik werd Angel gedoopt.
Ik hield ervan om mijn nieuwe mensen likjes te geven.
De familie zorgde goed voor mij, ze waren zo lief en aardig en zacht.
Ze leerden me het verschil tussen wat goed was en wat verkeerd was. Ze gaven me goed te eten en heel veel liefde!
Het enige wat ik wou was om deze mensen te plezieren.
Ik hield van het het kleine meisje en genoot ervan om met haar te spelen en rond te lopen.
Vandaag ging ik naar de dokter.
Het was een vreemde plek en ik was bang.
Ik kreeg een paar spuitjes, maar mijn beste vriend, het kleine meisje, hield me teder vast en zei dat alles in orde was.
Ik was zo kalm. De dierenarts moet trieste woorden gezegd hebben, want mijn geliefde familie keek heel triest.
Ik hoorde moeilijke woorden zoals heupdysplasie en iets over mijn hart.
Verder verstond ik nog flarden zoals broodfokkers en ongeteste ouders.
Ik weet niet wat dat allemaal betekent, maar het deed me pijn om mijn familie zo triest te zien.
Maar ze hielden nog steeds van mij en ik hou ook zo veel van hen!
Ik ben nu zes maanden oud.
Terwijl de meeste pups sterk en robuust zijn en wilde spelletjes spelen, doet elke beweging me geweldig pijn.
De pijn gaat nooit weg.
Het doet pijn om te lopen en te spelen met mijn kleine lieve meisje.
Het is ook moeilijk om te adem halen.
Ik blijf mijn best doen om een sterke puppy te zijn, zoals ik feitelijk zou moeten zijn, maar het is zo moeilijk.
Het breekt mijn hart om mijn vriendinnetje zo triest te zien.
Soms spreken de vrouw en de man over " het is misschien tijd nu".
Ik ga regelmatig naar de dierenarts, maar er is nooit goed nieuws.
Ze spreken steeds over aangeboren problemen.
Ik wil enkel maar de warme zon voelen, spelen, lopen en flodderen met mijn familie.
De vorige nacht was de pijn het ergst.
Pijn was nu een vaste gezel in mijn leven, het doet nu zelfs pijn om recht te staan en te gaan drinken.
Ik tracht recht te geraken, maar kan enkel zachtjes huilen van de pijn.
Ik word voor de laatste keer in de auto gezet.
Iedereen is zo triest en ik weet niet waarom.
Ben ik stout geweest? Ik tracht altijd lief en braaf te zijn, wat kan ik toch verkeerd gedaan hebben?
Oh, als die vervelende pijn maar zou weggaan.
Als ik de tranen van mijn vriendinnetje maar kon drogen.
Ik tracht me te strekken om haar hand te likken, maar ik kom niet verder dan een kreet van pijn.
De tafel van de dierenarts is koud.
Ik ben zo bang. De mensen aaien en strelen me, ze huilen in mijn zachte vacht.
Ik kan hun liefde en hun verdriet voelen.
Ik slaag er in om zachtjes hun handen te likken.
Zelf de dierenarts lijkt niet zo angstaanjagend meer.
Hij is lief en voel mijn pijn verzachten.
De kleine meid houd me zacht vast en ik bedank voor al de liefde die ze mij gegeven heeft.
Ik voel een zachte prik in mijn voorpoot.
De pijn begint te verdwijnen, ik krijg een vredig gevoel.
Ik kan haar nu zelfs zachtjes likjes geven.
Ik kom in een droomwereld terecht, ik zie mijn moeder , mijn broertjes en mijn zusje in een verre groene wereld.
Ze vertellen me dat daar geen pijn is, alleen vreugde en blijheid.
Ik neem afscheid van de familie, op de enige manier die ik ken, door zachtjes met mijn staart te kwispelen
en door met mijn neus te snuffelen.
Ik had gehoopt om heel veel dagen met hen door te brengen, maar het heeft niet mogen zijn.
Ik hoorde de dierenarts nog zeggen: Puppies die in een dierenwinkel verkocht worden zijn meestal afkomstig van "broodfokkers en puppyfabrieken " en niet van bekwame fokkers.
De pijn is nu verdwenen, maar ik weet dat het nog jaren zal duren eer ik mijn geliefde familie terug zal zien.....
Als de dingen maar anders hadden kunnen zijn.....
De moraal van dit verhaal:
Houd de broodfokkers niet in stand en koop bij een goede
fokker die respect heeft voor dieren en ze met liefde behandelt!
Veel van deze broodfokkers adverteren op Marktplaats en advertentie site's. Trek uw conclusie!
Amaris schreef:Ik heb ook slechte ervaringen met Animal Express. Ik vraag me af hoe we ooit zo stom kunnen geweest zijn om in zo een winkel een hond te kopen! Ik had nochtans eerder al een mail naar Gaia gestuurd ivm de slechte omstandigheden bij Animal Express (heb dan ongeveer dezelfde mail als jou teruggekregen Nickytje). En toch laten we ons verleiden om een hond te kopen... Dom, dom, dom!
Alsjeblief mensen, denk na voor je een hond koopt. Ik heb maar een paar maand van m'n lieverd mogen genieten... hoewel, echt genieten was er niet bij. Het beestje had serieuze gedragsstoornissen. Hij had geen slecht karakter maar na een hele tijd in een hok gezeten te hebben waar je moet vechten voor je eten... We hebben hem moeten laten inslapen omdat hij aan epilepsie veroorzaakt door een hersentumor leed. Deze tumor was wss veroorzaakt door inteelt.
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 8 bezoekers