Mijn Vriendje ging vannacht bij mij weg!
Geplaatst: 10-10-04 13:22
Hallo,
Na het laatse bezoek aan de Da was dr weinig hoop meer voor mijn ventje, en mijn ventje was een rat.
Ice, heb ice sidns maart 2003 ehad. toen was ie heel klein, net 5 weken oud. Als snel groeide hij uit tot een flink mannejte, helaas zat ie alleen, na een tidj had ie ook alleen intersse voor mensen en niet voor ratten, het liefst zat ie de hele dag bij je, zijn hok vond i total overboidig, drinken kon ie namelijk ook door bij me mee te drinken van mijn water en thee, thee vond ie heerlijk.
rond juni 2003 kwamen dr chter dat ie flink astma had. na kuurtje en al t hooi vervngen door oude lappen (waarmee hij zijn hele hok rondsleepte kapot beetje en vervolgens in slaap viel) had ie d weniglast van. of eigenlijk merkte je aan hem als je een te stoffige ruimte in liep.
heel vrlijk mannetje, afgelopen zomervakntyie, was hij bij Eline (gillyzidane) en week voordat ik terug kwam heeft hij een hersnebloeding gehad, vermoedelijk 2 dagen later weer. toen we bij de DA kwame had ze wenig hoop meer, maar we hebben m die kans gegeven om te kijekn of hij het kon redden, omdat moment tlde hij om zn as en ha wnig evenwicht, hij was gewoon heel zielig, maar ik wou m nog niet laten gaan, en hij kwam dr boven op! hij redde het gewoon, hij had een lichte afwijking, zn kop hing ietjes schuin maar zijn hok rende die nog door met zn lappen dr bij en kroop nog liever dan eerst bij je.
Een week geleden werd hij behoorlijk verkouden, dt had ie eerder gehad en door de verwaring dan snac hts aan te laten staan was dat opgelost dus dat weer gedaan, woensdag werd het egrer en begon hij geluiden van een cavi te maken, heel naar, vrijdag zijn we naar de DA geweest, wer de keuze : een kans voor m of laten inslapen, en nog was ik egoistisch, ik wou m bij me hebben, hij heeft dus weer een sonjectie gehad.. maar het heeft neit meer geholpen, 2 uurtjes leek hij beter te worden, daarna alleen slapper, maar hij lip door zn hok en at en drnk nog heel goed.
Zaterdagochtend was ie wat koud en slap, maar hij vocht nog steeds, maar zo'n kelin lijfje, dat loopt te zwoegen, hij nam nog wel eten in zn bek en sabbelde dr op, water dronk ie ng veel, net zoals mn thee kop die die nog goed kon vinden verder heeft ie de hele dag op schoot gelegen, als ik hem terug zette in zn hok om hem zn rust te gunnen rende die in pniek terug naar mn handen. de hele dag ie ie bij m geweest, sávodn krijg hij nog een opleving, hij begon ineens te knagen en te eten en hij sprong een antal x op de vnestrebank op dan weer in mn nek te klimmen maar dat was van korte duur : savonds durfde ik hem niet alleen te laten, hij was zo zwak en hij klom tlkens weer naar me toe, ben metm op de bank gaan liggen, hij werd weer heel rustig, samen hebben we tot kwart voor 2 smaen om die bank gelegen, later ik alleen nog met zn lijfje, hij heeft tot 3 x toe erge stuiptrekkingn gehad, en 3 x werd hij weer heel rustig, na de laatse x lag hij met zn bekje open te ademen.. hij bleef maar vechten, tot hij 1 x rilde en hij dr neit meer was,
sorry voor het hele lange verhaal, maar dit is voor mij een manier van verwerken.
nog stel foto's van hem..
*deze is van eerder deze week, mn pa e Ice lagen vaak smane zo te slapen*
*Samen met mn zusje.. hier voelde hij zich duidelijk beter.. was ook eerder deze week*
*dit was donderdag, samen lekekr tv kijken, zo waren we vaak samen, al lg hij meetsal in me sjaal*
*zo heeft hij de hele middag op mn buik gelegen, te slapen*
*Aan het eind va de avond, tijdens zijn opleving*
*Toen was zn oplevign weer voorbij*
Liefs Iris,
als iemand deze foto's mooi kwma bewerken.. graag.. heb dr eventueell nog meer.
Na het laatse bezoek aan de Da was dr weinig hoop meer voor mijn ventje, en mijn ventje was een rat.
Ice, heb ice sidns maart 2003 ehad. toen was ie heel klein, net 5 weken oud. Als snel groeide hij uit tot een flink mannejte, helaas zat ie alleen, na een tidj had ie ook alleen intersse voor mensen en niet voor ratten, het liefst zat ie de hele dag bij je, zijn hok vond i total overboidig, drinken kon ie namelijk ook door bij me mee te drinken van mijn water en thee, thee vond ie heerlijk.
rond juni 2003 kwamen dr chter dat ie flink astma had. na kuurtje en al t hooi vervngen door oude lappen (waarmee hij zijn hele hok rondsleepte kapot beetje en vervolgens in slaap viel) had ie d weniglast van. of eigenlijk merkte je aan hem als je een te stoffige ruimte in liep.
heel vrlijk mannetje, afgelopen zomervakntyie, was hij bij Eline (gillyzidane) en week voordat ik terug kwam heeft hij een hersnebloeding gehad, vermoedelijk 2 dagen later weer. toen we bij de DA kwame had ze wenig hoop meer, maar we hebben m die kans gegeven om te kijekn of hij het kon redden, omdat moment tlde hij om zn as en ha wnig evenwicht, hij was gewoon heel zielig, maar ik wou m nog niet laten gaan, en hij kwam dr boven op! hij redde het gewoon, hij had een lichte afwijking, zn kop hing ietjes schuin maar zijn hok rende die nog door met zn lappen dr bij en kroop nog liever dan eerst bij je.
Een week geleden werd hij behoorlijk verkouden, dt had ie eerder gehad en door de verwaring dan snac hts aan te laten staan was dat opgelost dus dat weer gedaan, woensdag werd het egrer en begon hij geluiden van een cavi te maken, heel naar, vrijdag zijn we naar de DA geweest, wer de keuze : een kans voor m of laten inslapen, en nog was ik egoistisch, ik wou m bij me hebben, hij heeft dus weer een sonjectie gehad.. maar het heeft neit meer geholpen, 2 uurtjes leek hij beter te worden, daarna alleen slapper, maar hij lip door zn hok en at en drnk nog heel goed.
Zaterdagochtend was ie wat koud en slap, maar hij vocht nog steeds, maar zo'n kelin lijfje, dat loopt te zwoegen, hij nam nog wel eten in zn bek en sabbelde dr op, water dronk ie ng veel, net zoals mn thee kop die die nog goed kon vinden verder heeft ie de hele dag op schoot gelegen, als ik hem terug zette in zn hok om hem zn rust te gunnen rende die in pniek terug naar mn handen. de hele dag ie ie bij m geweest, sávodn krijg hij nog een opleving, hij begon ineens te knagen en te eten en hij sprong een antal x op de vnestrebank op dan weer in mn nek te klimmen maar dat was van korte duur : savonds durfde ik hem niet alleen te laten, hij was zo zwak en hij klom tlkens weer naar me toe, ben metm op de bank gaan liggen, hij werd weer heel rustig, samen hebben we tot kwart voor 2 smaen om die bank gelegen, later ik alleen nog met zn lijfje, hij heeft tot 3 x toe erge stuiptrekkingn gehad, en 3 x werd hij weer heel rustig, na de laatse x lag hij met zn bekje open te ademen.. hij bleef maar vechten, tot hij 1 x rilde en hij dr neit meer was,
sorry voor het hele lange verhaal, maar dit is voor mij een manier van verwerken.
nog stel foto's van hem..
*deze is van eerder deze week, mn pa e Ice lagen vaak smane zo te slapen*
*Samen met mn zusje.. hier voelde hij zich duidelijk beter.. was ook eerder deze week*
*dit was donderdag, samen lekekr tv kijken, zo waren we vaak samen, al lg hij meetsal in me sjaal*
*zo heeft hij de hele middag op mn buik gelegen, te slapen*
*Aan het eind va de avond, tijdens zijn opleving*
*Toen was zn oplevign weer voorbij*
Liefs Iris,
als iemand deze foto's mooi kwma bewerken.. graag.. heb dr eventueell nog meer.