Geplaatst Ik doe dat normaal gesproken ook, naar zowel de goede als de slechte ervaringen.
Dit en vorig jaar kan ik alleen slechte ervaringen terugzien.
Op 27 december 2013 verloor ik mijn lieve maatje James, een Staffordshire Bull Terriër. Ruim 10 jaar enorm lief en leed. Mijn eerste eigen hond. Stronteigenwijs en ondertussen een heerlijke knuffel, gek op alles en iedereen.
Hij was veel te jong uit het nest gehaald omdat zijn toenmalige eigenaar dacht dat hij dan veel meer op de baas gericht zou zijn als hij ouder werd. Tegen de tijd dat hij 1,5 jaar oud was en bij ons kwam, was het een enorme stuiterbal na een geruime tijd verbannen in de achtertuin.
We hadden destijds oa 3 konijnen. Die eerste keer dat James bij ons thuis kwam en het binnenkonijn in haar hok zag.....pppffff dat was doodeng! Hij draaide compleet door en ging enorm tegen het hok tekeer!! We hebben hem met 3 man eraf moeten slaan er was geen andere mogelijkheid om tot hem door te dringen op dat moment. Naast de basiscursus op de hondenschool ben ik thuis een konijnentraining gestart. Na de training(en) kon iedereen lekker los met elkaar zonder aangevallen te worden
. Ook met ons paard en later kat vond hij het geweldig. 
James was "zo'n vechthond type" en zou niet met andere honden kunnen. Oké sommige intacte reuen moest hij niet maar voor de rest was hij sociaal, ondanks het ontbreken van een socialisatieperiode.
Omdat ik graag fotografeerde, was James heel vaak de sjaak. Maar ook met fotowandelingen ging hij trouw mee en bleef braaf zitten terwijl ik een object fotografeerde. Ppfff ik heb ongelooflijk veel foto's van hem. Hij vond alles goed, niks was hem te gek.
Op 14 augustus 2013 ging het ineens mis.
Mijn vriend was net naar het werk vertrokken toen ik James ineens zag stuiptrekken in de bench. Hij ging vreselijk tekeer. Even leek het weg te trekken en kwam James uit de bench maar vrij snel erna begon het weer opnieuw. Ik heb het gefilmd en mijn vriend gebeld dat hij naar huis moest komen met de auto. Zodra hij thuis was zijn we direct naar de dierenarts gegaan. James had een TIA gehad, met waarschijnlijk een epilepsieaanval. Da heeft hem 3x zoveel medicatie moeten geven omdat James tekeer bleef gaan met zijn fietsende poten. Ineens werd hij wel heel erg stil dus besloot da hem daar te houden. Aan het eind van de dag smeekte de da of we hem alsjeblieft op kwamen want hij blafte en jankte de hele praktijk bij elkaar. Hij was opgeknapt!
Het ging 2 weken goed, daarna kreeg hij regelmatig een epilepsieaanval. Tijdens onderzoeken bleek hij ook nog ernstige artrose in beide ellebogen te hebben. Iets wat nooit eerder te zien was. Veel te hard voor zichzelf. Hij moet helse pijnen hebben gehad van de artrose maar hij liep er 'gewoon' doorheen.
Omdat toediening van de medicatie heel nauw kwam, hebben we 1e kerstdag bij ons gevierd. Wat genoot die James van de aandacht! In de vroege morgen van 2e kerstdag kreeg hij een zware aanval en kwam hij de hele dag niet uit de mand. Een teken voor ons dat hij nu toch echt op was. Want wat hij ook had, hij kwam altijd spelen en zijn behoeftes doen. Dus de vreselijke beslissing gemaakt om hem in te laten slapen de volgende dag.
We hadden nog zoveel plannen. Wilden nog zoveel samen doen. Het was te laat.
Zijn vriendinnetje was erbij en begon te janken toen hij vredig insliep.
Als afleiding wilde ik oa met mijn paard rijden maar daar werd een stokje voor gestoken. De rest van een nare 2014 lees je hier.
ze is 1 jaar geworden. 
Alles aan laten kleden en het niets uitmaken, in de meest vage posities liggen.... De meeste honden van dit ras zijn ook echt rasechte clowns! En doen er veel aan om je aan het lachen te maken!
als hij maar aandacht kreeg en (oa) ik lachte. 
dat is echt vreselijk jong! 
dat begint net!
