Geplaatst 
.Shaka (Thokoza), onze RR, had sinds zo'n 2 maanden ineens 2 bultjes in zijn hals. Mee naar de dierenarts geweest, deze dachten dat het gewoon vetbultjes waren. Vorige week begon hij ineens ontzettend gal te spugen. Moeders vertrouwde het niet en is afgelopen vrijdag er nogmaals mee naar de dierenarts geweest. Bij verder onderzoek ontdekten ze nog een aantal bultjes her en der in zijn lijf.
Ze dachten dat het lymfeklierkanker was, maar voor de zekerheid toch een biopt genomen en deze opgestuurd naar vetmedlab. Gister kregen we de uitslag: het was inderdaad lymfeklierkanker
..Omdat hij sinds vrijdag al heel slecht tot niet meer at en per uur gewoon achteruit ging, is meteen de beslissing gemaakt om hem uit zijn lijden te verlossen. Op 9,5- jarige leeftijd. Het is zóóó verschrikkelijk snel gegaan: vrijdag was-ie 'ziekjes', 5 dagen later is-ie weg
!Het gebeuren zelf was echt een drama. Op het eerste prikje reageerde hij niet tot nauwelijks; hij vocht er echt tegen. Toen de dierenarts ruim 20 minuten later kwam kijken of hij al in katzwijm was, stond hij op en waggelde naar de openstaande deur. Dierenarts heeft hem dus nog een flinke dosis gegeven, ook hier bleef hij tegen vechten. Wilde niet op zijn zij gaan liggen, bleef rechtop op zijn buik liggen, met zijn hoofd steunend aan zijn voorpoten. Zo sneu! Gelukkig begon deze langzaamaan te werken voor de rest is het gelukkig heel vredig gegaan.
Wat een gemis.. Geen kus meer als je thuiskomt, geen spelltjes meer doen, hardloopmaatje meer, geen gebedel en geslijm om een lekker runderoortje... Nooit verwacht dat het me zoveel zou doen.
Rust zacht, lief vriendje 
. Was inderdaad een prachthond om te zien, we zijn meerdere malen aangesproken door andere ridgeback-eigenaren of we wilden meewerken aan een nestje. Niet gedaan, gezien zijn goede karakter.. Echt, dát karakter krijg je geloof ik maar eens in je leven. 
! Komt zeker goed! Heb 'm stiekum al aan d'r laten zien en de tranen kwamen dus al, zoals ik al dacht..