Geplaatst 
Dag lieve, lieve Sparkie,
Wat zal het stil zijn zonder jou, je mokkend in de mand weg kruipen als we weggingen, ons heel vrolijk tegemoet komen als we weer terugkwamen, met je mooie bal of je favoriete meneer krab in je bek.
Wie moet er nu op nieuwe dekjes gaan liggen om ze even uit te proberen? En wie eet de laatste stukjes brood op als we klaar zijn met eten... Wie moet ons waarschuwen als de postbode weer eens voor de deur staat of als het misschien wel een vreemde is...
http://i97.photobucket.com/albums/l239/Delaja_1988/IMG_1107.jpg
http://i97.photobucket.com/albums/l239/Delaja_1988/res_IMG_0530.jpg
De laatste maand ging het al niet goed meer, je moest veel overgeven, kreeg diarree en je at niet goed meer. We zijn zo vaak met je naar de dierenarts geweest en elke keer ging je weer vrolijk mee op pad.
Je wilde niet meer op de bank springen, tilde alleen nog maar je kop op als er iemand aankwam en sliep veel meer dan normaal.
En toch stond je elke dag na het avondeten nog vol goede moed met je lieve puppy oogjes naar me te kijken net zolang tot we buiten gingen spelen, stond je nog steeds te bedelen om dat laatste hapje ook al mochten we je niks meer geven vanwege je strenge dieet... Toen dachten we nog dat het misschien een infectie was die zo weer over zou zijn met medicijnen maar vandaag zijn we uit onze droom geholpen, je hebt kanker. Je hele kleine lichaam zit vol. We zouden het nog een jaartje kunnen rekken maar je had nu al zo'n pijn dat dat niet eerlijk zou zijn... En daarom lieve Sparkie, hebben we je met je 5 jaar al moeten laten gaan.
Nu heb je geen pijn meer lieve Sparkie, we hopen dat je nu gelukkig bent en we zullen je nooit vergeten!
20-11-2004 / 30-07-2010
ach wat triest, wat een leuk hondje was dat zeg!
Veel sterkte met je verdriet ik begrijp je volkomen want mijn lieverd was pas 2,5 en ze blafte ook altijd als er iemand voor de deur stond. En ze at de restjes van de grond. Nu blijft het er liggen want iedereen gaat er nog van uit dat Indy het pakt. :'( 
