Ik ben een kijkje gaan nemen, en tot mijn verbazing leefde het beest nog. Het ademde heel snel, en zijn tong stak uit. Waarschijnlijk aan het bekomen van de klap. Mijn vriend was naar binnen gelopen om een doos, en ik was bij de kat blijven staan om de aankomende auto's te waarschuwen. Na een minuutje stond de kat recht en is ze tussen de struiken gewaggeld, en was ik hem al snel kwijt. Bij de buren gaan bellen, om te horen of er iemand een zwarte kat had, maar geen resultaat.
Eigenlijk was ik er al van uitgegaan dat de kat zich een rustig plekje had uitgezocht om te sterven, maar na 2 maanden dook er weer een zwarte kat op. Graatmager en over heel zijn lichaam wonden: rechter achterpoot, in de nek, op de borst en de grootste rondom de rechter voorpoot. Nog eens rond gehoord bij de buren, en zoals de staat van de kat al deed vermoeden was er niemand die zich over hem ontfermde. Na een kleine jacht op de kat hebben we hem eindelijk te pakken gekregen en zijn we er mee naar de dierenarts gereden.
De dierenarts bevestigde dat het wel eens de kat van in augustus zou kunnen zijn. Volgens hem was de oorzaak inderdaad een een aanrijding, en het waren geen recente wonden. Bovendien was er een stuk van zijn rechter schouderblad afgebroken, maar de mobiliteit en de steunname was goed, dus dat werd zo gelaten.
Antibioticaspuit gekregen, wonden ontsmet en vooral ook goed eten en drinken gegeven. Het hoopje ellende kwam weer op krachten, en alle wonden begonnen mooi te genezen, behalve die in de rechter oksel. Terug naar de dierenarts, en we moesten de kat een tijdje in een bench houden om zijn beweeglijkheid te beperken. Na 2 weken nog niet het gehoopte resultaat, dus dan maar de volgende stap: het pootje gedurende 2 weken tegen het lichaam ingepakt om het volledig te immobiliseren. Ondertussen was het al december.

Toen het verband er werd afgehaald begreep de dierenarts er niks van. De wonde was maar liefst verdubbeld in grootte! Ze heeft een staaltje genomen voor onderzoek op bacteriën en gisten, maar gelukkig zaten er geen grote schadelijke tussen, zoals bv. MRSA. Ander type antibioticum geprobeerd, waardoor de wonde wel kleiner werd, maar helemaal dicht hebben we hem nooit gekregen.
Ondertussen zijn we al vele maanden verder, en de kat loopt nu vrolijk rond bij mijn ouders. Hij voelt zich super, leidt een echt kattenleven, maar die wonde is er dus nog steeds. Het is echt een aanhankelijke kat geworden, maar zo kan hij dus enkel in de garage blijven. Het enige wat we nu doen is 2x/dag ontsmetten met Isobetadine (of dat proberen we toch). De wonde varieert wat in grootte, maar genezen doet ze dus niet.
Ik ben ten einde raad. Natuurlijk wil ik die wonde gewoon dicht, want zo is het ook maar een broeihaard van bacteriën. Twee dierenartsen weten ook geen raad meer. Het is ondertussen dus bijna een jaar. Heeft iemand van jullie dit ook ooit voorgehad? Heeft iemand van jullie een gouden tip voor me?
Wat we al geprobeerd hebben:
- Twee verschillende types antibioticaspuiten
- Pilletjes antibiotica
- Droogzetters voor uiers (zitten verschillende types antibiotica in)
- Wondzalf op basis van honing
- Isobetadine om de wonde uit te drogen
De laatste antibiotica-behandeling was die met de droogzetters voor uiers. Dat was in maart/april. Hiermee hebben we de wonde wel op haar kleinst gekregen, maar ik wil dit natuurlijk niet constant blijven toedienen.
Hier nog 2 foto's van de wonde. Enkel klikken als je ertegen kan.
Redelijk groot:
http://pix2.telenet.be/S58UTKI1w3i7PJiO ... 0111-1.JPG
Het beste dat we zo ooit al gekregen hebben:
http://pix3.telenet.be/S58UTKI1w3i7PbcNddt55osLfrTuXAiTC5R3w6XfYCOsSWSNb7JiDhUYI0dtLDhqV56aLvjtUopdvjtKori3mxqAZJNosQQdst/100202-2.JPG
Momenteel is ze iets groter dan op de laatste foto, en ook weer iets doorbloeder.

als het allergie is, ok, maar dit weet je dus niet zeker, je kan niet riskeren dat de wond nog erger wordt maw. 
