Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-07-09 11:42

Hond wegdoen of niet?

Geplaatst door de TopicStarter : 21-07-09 11:42

Geziende discussie in een ander topic over een meisje dat haar hond wegdoet en er een hele discussie oplaait of je nu wel of niet je huisdier wegdoet, lijkt het me prettiger deze discussie te voeren in een speciaal daartoe geopend topic en het zodoende wat minder persoonlijk te maken...

Dus vind jij dat je een hond (of kat) weg kan doen of heb je hem voor het leven? Wat is een goede reden om hem weg te doen of juist t ehouden?

Spui maar raak!!

**Geplaatst**: 21-07-09 11:45

Geplaatst: 21-07-09 11:45

Je neemt een huisdier (daar vallen voor mij ook hamsters, konijnen, vogels, whatever onder) voor het leven.
Mijn dieren gaan dan ook nooit zomaar weg. Maar mocht nou echt blijken dat een van de twee (huisdier of baasje) doodongelukkig wordt van de situatie moet je kiezen voor het beste voor het dier, bijvoorbeeld een kat die is geboren op een boerderij en echt een buitendier is en baasje moet verhuizen naar een flat op 16 hoog. Kan het dier er niet aan wennen? Heel simpel, gun hem een leven waar hij wel blij van wordt. Zo ook wanneer je een kindje krijgt en je hond blijkt er niet mee om te kunnen gaan, maar niet nadat ik alles al heb geprobeerd met gedragstherapie of wat dan ook.
Misschien ga ik daar heel ver in, maar ik pas mij (voor zover mogelijk) altijd aan aan het dier en zijn of haar wensen en eisen

Ik ben gek op mijn beesten en heb alles voor ze over.

**Geplaatst**: 21-07-09 11:46

Geplaatst: 21-07-09 11:46

Ik zou het zelf niet kunnen om ze weg te doen, voor paarden en 'stomme' kanaries ook. Maar er zijn voldoende situaties waar ik me goed in de beslissing kan vinden van een ander.

**Geplaatst**: 21-07-09 11:47

Geplaatst: 21-07-09 11:47

Soms gebeuren er dingen (waar ik verder niet op in wil gaan) dat je afstand van een dier neemt. Dat geld voor paarden (is wel aardig geaccpeteerd), maar ook voor andere dieren.
Ik heb daar geen problemen mee, MITS ze weer een goed en passend tehuis krijgen.

**Geplaatst**: 21-07-09 11:47

Geplaatst: 21-07-09 11:47

Ik schaf mijn dieren aan met het doel ze voor het leven te houden, maar soms gaat dat nu eenmaal niet!

Bijvoorbeeld studieplannen die er eerst niet waren (owjee, niet goed genoeg zeker), en ja allergie (zo moest een kat van een goede vriend weg).

Mijn idee: kijk naar het dier. Waar heeft het dier het beter? Kan je die beslissing maken, dan ben je IMO pas een echte dierenvriend. Het is niet diegene die kostte wat kost de dieren houd die een dierenvriend is, maar diegene die naar het dier kijkt en handelt naar het dier, die verdient de naam dierenvriend

**Geplaatst**: 21-07-09 11:47

Geplaatst: 21-07-09 11:47

BrittKitt schreef:
Je neemt een huisdier (daar vallen voor mij ook hamsters, konijnen, vogels, whatever onder) voor het leven.
Mijn dieren gaan dan ook nooit zomaar weg. Maar mocht nou echt blijken dat een van de twee (huisdier of baasje) doodongelukkig wordt van de situatie moet je kiezen voor het beste voor het dier, bijvoorbeeld een kat die is geboren op een boerderij en echt een buitendier is en baasje moet verhuizen naar een flat op 16 hoog. Kan het dier er niet aan wennen? Heel simpel, gun hem een leven waar hij wel blij van wordt. Zo ook wanneer je een kindje krijgt en je hond blijkt er niet mee om te kunnen gaan, maar niet nadat ik alles al heb geprobeerd met gedragstherapie of wat dan ook.
Misschien ga ik daar heel ver in, maar ik pas mij (voor zover mogelijk) altijd aan aan het dier en zijn of haar wensen en eisen
Ik ben gek op mijn beesten en heb alles voor ze over.

dit geldt voor mij ook

ik sta er ook 100% achter om het dier het beter te laten krijgen
of het baasje daarvoor moeten wijken of niet...

**Geplaatst**: 21-07-09 11:49

Geplaatst: 21-07-09 11:49

Ik vind dat je een hond of kat voor het leven hebt.
Dat vind ik trouwens bij alle huisdieren dus ook met ratten enz.
Kijk als je nou echt een goede reden hebt om hem weg te doen zou ik dat wel begrijpen.

Slechte redenen vind ik:
Allergie (er zijn hier medicijnen voor)
Niet meer leuk (daar had je eerder aan moeten denken)
Vrienf of vriendin wil het niet (je had het dier eerder toch?)

Goede redenen:
Gevaarlijk met (kleine) kinderen (sommige dieren kunnen gemeen tegen kleine kinderen doen of in de wieg gaan leggen)
Door een goede reden geen tijd meer hebben (bijv. een nieuwe baan)

Dit is mijn mening hierover

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-07-09 11:49

Geplaatst door de TopicStarter : 21-07-09 11:49

Ik kan mij persoonlijk ook echt niet voorstellen dat ik mijn hond Enzi weg zou moeten doen. Ik word al verdrietig bij het idee, maar aan de andere kant ik zeg nooit nooit..Stel dat ik kinderen krijg en Enzi reageert daar niet goed op, dan ga ik toch echt voor de veiligheid van mijn kind en zal Enzi een ander plekje moeten hebben. Katten ben ik wat anders in: ik heb al eens een kat weg moeten doen ivm een hele drukke straat voor het oude huis, waar een van de katten met 3 dagen al plat op de weg lag. Vanuit veiligheidsoverwegingen heb ik toen de overblijvende kat weggedaan (naar mijn ouders btw) en daar had ik echt helemaal geen moeite mee. Misschien ook wel omdat hij in de buurt is gebleven, maar dan nog. Ik weet niet waarom ik katten hierin anders behandel dan mijn hond, maar ik denk dat dat komt omdat de Pens echt mijn grote vriend is en meer een gezinslid dan een kat.

**Geplaatst**: 21-07-09 11:51

Geplaatst: 21-07-09 11:51

IK neem een dier voor het leven, en sta daar ook achter, zeker wanneer je een dier binnenshuis hebt (doel ff op een hond), je gezin is dan tijdenlang zijn gezin/familie/roedel geweest, en hem dan naar een andere familie sturen vind ik geen optie

er zijn natuurlijk uitzonderingen in situaties, maar voorop moet staan dat het dier het goed heeft, je kiest ervoor en je dient ervoor te zorgen, is het op de een of andere manier bij jou niet te doen, zorg dan dat hij een huis heeft waar hij het beter heeft

**Geplaatst**: 21-07-09 11:52

Geplaatst: 21-07-09 11:52

nee...ik doe niets weg....wat komt dat blijft..
ik heb trouwens alleen maar honden die andere al 2x weg hebben gedaan(zwerfers,asielhonden)
Die hebben bij mij eindelijk een rustig en stabiel en liefdevol bestaan gevonden,die gaan nooit weg!

Er komt alleen maar wat bij soms,en mocht de hond niet kunnen aarden in de roedel,zoek ik een andere oplossing...
Dat is pas 1x voorgekomen....die hond is naar mijn moeder gegaan en nu 10 jaar later heeft ze hem nog!

Mocht mij wat overkomen,word alles ingeslapen...paarden inclus...heb ik al met de da afgesproken...ik vertrouw geen mens die zegt dat hij goed voor mijn beesten gaat zorgen...

**Geplaatst**: 21-07-09 11:53

Geplaatst: 21-07-09 11:53

Ik heb al mijn dieren voor het leven,hoop dat ik nooit in de situatie kom dat ik zou moet kiezen (misschien wegens financiele omstandigheden ofzo ) Maar dan nog zou ik een oplossing proberen te zoeken om ze te houden!
Mijn dieren zijn mijn kinderen en die doe je ook niet weg denk ik dan..

Wat ik wel een goede reden vind om mijn dieren weg te doen,
zijn dieren die het slecht hebben/probleem gedrag vertonen,die koop ik,probeer ze op te knappen en dan wel te verkopen,maar die dieren heb ik met die rede gekocht,om weer weg te doen,en probeer ik niet een te emotionele band mee te krijgen (wat overigens heeel moeilijk is )
Maar dieren die ik echt voor mezelf koop,never nooit niet dat die weggaan!

**Geplaatst**: 21-07-09 11:53

Geplaatst: 21-07-09 11:53

Ik heb 1 van mijn honden weggedaan.
Diertje heeft artrose met haar 8 jaar, en kon bij ons niet meer meekomen met de rest, werd hier agrresief van..
Nu zit ze bij mijn moeder van 80 jaar, ze sukkelen samen 3x per dag hun rondje en hebben het vreselijk gezellig samen..

**Geplaatst**: 21-07-09 11:53

Geplaatst: 21-07-09 11:53

geerke schreef:
nee...ik doe niets weg....wat komt dat blijft..
ik heb trouwens alleen maar honden die andere al 2x weg hebben gedaan(zwerfers,asielhonden)
Die hebben bij mij eindelijk een rustig en stabiel en liefdevol bestaan gevonden,die gaan nooit weg!

Er komt alleen maar wat bij soms,en mocht de hond niet kunnen aarden in de roedel,zoek ik een andere oplossing...
Dat is pas 1x voorgekomen....die hond is naar mijn moeder gegaan en nu 10 jaar later heeft ze hem nog!

Mocht mij wat overkomen,word alles ingeslapen...paarden inclus...heb ik al met de da afgesproken...ik vertrouw geen mens die zegt dat hij goed voor mijn beesten gaat zorgen...

Ook als je dieren jong zijn en niks mankeren?

**Geplaatst**: 21-07-09 11:54

Geplaatst: 21-07-09 11:54

Bij het idee alleen al dat ik mijn hond weg zou moeten doen springen de tranen in mijn ogen.
Ook mijn werksituatie is veranderd, en ik laat heel veel dingen voor mijn hond.
Op de dagen dat ik lang werk gaat ze met de hondenuitlaatdienst mee, op andere dagen loop ik om 6.15 in het park, weer of geen weer.

Verder gaat ze naar veel dingen mee en kan ze niet mee, dan blijf ik ook thuis!

**Geplaatst**: 21-07-09 11:54

Geplaatst: 21-07-09 11:54

In principe is een huisdier een maatje voor het leven.

Maar ik heb bv net afgelopen weekend onze hengst weg gedaan, hij was niet op z'n plek bij ons en onze merrie werd er ook niet gelukkig van.
Zou voor hem ook geen tijd hebben als hij de leeftijd bereikte om te beleren dus is het eerlijker voor hem om naar een ander baasje te gaan.
Nu heb ik een kleine merrie met veulen als gezelschap voor mijn merrie er bij. Dit klikte gelijk super en ik heb het idee dat dit voor alle paardjes het beste was.

Onze hond is al 9. Wij wonen op een boerderij. Mochten we hier weg moeten naar de stad dan zal de hond ook een ander baasje krijgen als dat kan lukken.
Het is voor de hond niet te doen na 9 jaar om dan ineens in een huis te komen met een tuintje terwijl wij beide fulltime werken. Nu kan ze vrij rondlopen op het erf en dan zal ze toch echt vast moeten, vind dat niet eerlijk tegenover de hond.

Liesje: ik vind allergie wel een goede reden. Mijn moeder is zwaar asmatisch en daardoor moest onze hond weg. Medicijnen waren geprobeerd maar helpen niet voldoende. Mijn moeder moet aan de prednisolon als ze een uur binnen in de buurt van een hond is geweest.
Vroeger had ze deze allergie niet zo ernstig en vandaar dat wij dus ook een hond hadden. Helaas ontwikkelen dingen zich soms anders dan je wilt.

**Geplaatst**: 21-07-09 11:54

Geplaatst: 21-07-09 11:54

Echwel schreef:
Ik heb 1 van mijn honden weggedaan.
Diertje heeft artrose met haar 8 jaar, en kon bij ons niet meer meekomen met de rest, werd hier agrresief van..
Nu zit ze bij mijn moeder van 80 jaar, ze sukkelen samen 3x per dag hun rondje en hebben het vreselijk gezellig samen..

dat blijft in de familie....daar heb ik minder moeite mee,op de een of andere manier...

**Geplaatst**: 21-07-09 11:55

Geplaatst: 21-07-09 11:55

Als ik er nu over nadenk dat ik mijn poes weg zou moeten doen wordt ik al bijna gek

Mijn andere poes zou ik minder problemen mee hebben, maar dat is dan weer de grote liefde van mijn vriend dus dat zal ook nooit gebeuren

De laatste poes is ontzettend gericht op buiten en hangt het liefst de hele dag in de hordeur om naar buiten te mogen, maar dat is in dit geval geen reden om haar weg te doen, wel om de buitenren uit te breiden en in een volgend huis (nu appartement met alleen balkon waar je niks aan mag doen) een flinke buitenren te bouwen. Ze kent geen gevaar en is nergens bang voor, staat zelfs buiten mee te kijken naar het vuurwerk met oud en nieuw 8)7

, maar ik ben bang dat zij dus ook geen gevaar zal zien in een auto en dan is het feestje zo voorbij.
Nou moet ik zeggen dat 'wegdoen' naar familie een stuk minder ingrijpend en moeilijk is dan op marktplaats zetten bij wijze van spreken. Als mijn poezen perse weg zouden moeten ga ik eerst navraag doen bij schoonouders en ouders, schoonouders zijn gek op poezen, maar zorgen er niet helemaal voor zoals ik het graag zou zien, maar ja; dat weet je ook nooit als je hem ergens anders naartoe brengt natuurlijk.

Ik heb ontzettend veel last van mijn ogen als de poezen in de rui zijn en de tranen springen in mijn ogen zodra poes van de bank af springt en de haren ronddwarrelen, maar dat zal voor mij nooit een reden zijn om ze weg te doen

Dan maar iedere dag stofzuigen en mn lenzen uit enz. Maar mijn dieren zijn me meer waard dan mijzelf

**Geplaatst**: 21-07-09 11:56

Geplaatst: 21-07-09 11:56

Geerke maar als moeders het diertje niet had kunnen opvangen wist de DA een adresje voor haar ook bij oudere mensen

**Geplaatst**: 21-07-09 11:57

Geplaatst: 21-07-09 11:57

je neemt ze voor het leven, maar soms gebeuren er dingen in je leven dat je keuzes moet maken en dat het in het belang van het huisdier beter is om een ander tehuis te zoeken.

Ook ik heb ooit mijn 2 hondjes weg moeten doen, toen ik van mijn vriend afging zat ik alleen op een flat met 2 honden, werkte 40 uur en had een paard, beestjes zaten meer alleen thuis dan dat ik er voor kon zorgen, vond het een hele moeilijke beslissing maar ze waren zeker te weten beter af.

**Geplaatst**: 21-07-09 11:59

Geplaatst: 21-07-09 11:59

In eerste instantie vind ik wel dat je alles op alles moet zetten om je dieren het (in jouw ogen) perfecte leven te bieden. Ik zou één van mijn dieren alleen weg doen als ik dat perfecte leven door omstandigheden niet meer kan geven en ervan overtuigd ben dat ze bij iemand anders echt een beter leven zouden hebben.

**Geplaatst**: 21-07-09 12:00

Geplaatst: 21-07-09 12:00

Wij hebben onze hond van een kennis gekregen, en die kennis had de hond weer van zijn zoon/dochter gekregen omdat die kennis niet wilde dat hij in het asiel belande, maar hij was er eigenlijk niet genoeg voor thuis om een hond te houden.
Die kennis heeft ook direct gezegd, als de hond toch niet goed bevalt (was onze eerste hond) breng je hem gewoon weer hier terug ik wil niet dat hij steeds van eigenaar wisseld of naar asiel gaat hij blijft altijd welkom.
In zijn geval vind ik dus dat hij het heel goed heeft gedaan, en alleen in het belang van onze hond heeft gehandeld. Zijn dochters manier van doen vind ik dan persoonlijk wat minder, oke ze kregen het drukker en een gezinnetje enzo maar ik snap niet dat je daarom zo'n lieve hond die een kind nooit wat zou doen zomaar weg doet

En wij hebben 1 keer een achapornis weg gedaan(die wij overigens ook weer van iemand gehad hadden), ik vond het echt super jammer maar hij is naar een hele goede vriend gegaan waar hij echt een zó veel beter leven heeft gekregen als dat hij bij ons had
Bij ons vloog hij weleens los, maar vaak gewoon in zn kooitje, en bij het nieuwe baasje mocht hij bijna altijd losvliegen en gaf hem veel meer ruimte
Die ruimte konden wij hem gewoon niet bieden

Laatst bijgewerkt door Pikeur op 21-07-09 12:07, in het totaal 3 keer bewerkt

**Geplaatst**: 21-07-09 12:00

Geplaatst: 21-07-09 12:00

Lieszje schreef:
geerke schreef:
nee...ik doe niets weg....wat komt dat blijft..
ik heb trouwens alleen maar honden die andere al 2x weg hebben gedaan(zwerfers,asielhonden)
Die hebben bij mij eindelijk een rustig en stabiel en liefdevol bestaan gevonden,die gaan nooit weg!

Er komt alleen maar wat bij soms,en mocht de hond niet kunnen aarden in de roedel,zoek ik een andere oplossing...
Dat is pas 1x voorgekomen....die hond is naar mijn moeder gegaan en nu 10 jaar later heeft ze hem nog!

Mocht mij wat overkomen,word alles ingeslapen...paarden inclus...heb ik al met de da afgesproken...ik vertrouw geen mens die zegt dat hij goed voor mijn beesten gaat zorgen...

Ook als je dieren jong zijn en niks mankeren?

als ik op dat momet een jong dier heb is het natuurlijk anders....niet vergeten dat mijn honden die ik op dit moment heb, allemaal een verleden hebben,als het ware getraumatiseert zijn(waren)...uit de auto gekwakt en weken lang rond hebben gezworfen,mager en wel....daarom hangen ze heel erg aan mij,als ik een halve dag weg ben zijn ze al uit hun doen.

Ik vraag mij dus af hoeveel plezier je zo een hond doet om hem bij en ander te plaatsen....het is inderdaad wat anders als een hond gewoon een goed begin heeft gehad,ach,misschien vind er nog wel eens zo een...

**Geplaatst**: 21-07-09 12:03

Re: Hond wegdoen of niet?

Geplaatst: 21-07-09 12:03

Ja maar je zegt ook dat je paard ingeslapen zou worden.
Stel je voor dat je dan een paard heb van 4 jaar oud.
En jij krijgt een ongeluk of iets anders.
Lijkt mij dan niet dat je die in laat slapen?

**Geplaatst**: 21-07-09 12:06

Geplaatst: 21-07-09 12:06

Ok.. voorbeeld..
Twee jaar geleden heb ik 2,5 jarige ruin gekocht zo uit het land..
Beestje kon dus niks.. maar met de achterliggende gedachte voor de handel was hij toch interessant..
Hij was lief, had een sprekend koppie en een zeer commerciéle kleur, daarnaast een kwpn papier en kon em voor heel weinig kopen..

Na een paar maanden bleek hij toch niet te zijn wat ik zocht (te braaf, en hij bleef te klein) dus ik heb em te koop gezet. Binnen een week nadat ik de advertentie had geplaatst had ik een fijne koper voor hem die hem dus heeft mee genomen.. hierop heb ik dikke winst gemaakt..
Paardje heeft het goed.. en doet waar hij voor gefokt is..

Ook heb ik ooit een kater gehad, maar helaas kon hij niet met 1 van mijn poezen overweg, dus ook hiervoor heb ik een ander plekje moeten zoeken.. en ook hij heeft het goed..

Dus in dit verhaal zeg ik: nee.. niet alles wat ik heb aangeschaft blijft voor het leven..
Overigens is het niet zo dat het me niks doet, ik heb er best wat tranen om gelaten..

Laatst bijgewerkt door Casarell op 21-07-09 12:09, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 21-07-09 12:08

Geplaatst: 21-07-09 12:08

Liesje; Ligt aan het paard, maar ook aan de hond/kat/noem maar op.
Wanneer een dier dusdanig getraumatiseerd is doe je hem geen plezier met een nieuwe eigenaar die weet jij veel er nog allemaal mee wil gaan doen. Genoeg mensen die bij een psychisch onberijdbaar paard toch er op willen zitten en koste wat kost dat beest weer in willen rijden met alle gevaren, extra trauma's ed van dien. Hier op stal hebben we ook een paard wat om die reden is ingeslapen, aan de ene kant doodzonde want het was een geweldig mooi dier, erg lief als ze je vertrouwde, maar onbetrouwbaar als de pest met vreemden, mensen die ze niet vertrouwde en gewoon levensgevaarlijk als je te ver ging. Wie doe je er dan nog een plezier mee? Soms is het voor het dier dan beter dat het is afgelopen dan dat hij uiteindelijk alsnog bij de slacht komt, al is het met een grote, pijnlijke omweg die ook vermeden had kunnen worden.
Veel honden die in het asiel zitten kijken zo'n lot namelijk wel in de ogen