Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
L4A schreef:Vreselijk verhaal, veel sterkteGoed trouwens dat je al die ballen en kluiven aan het asiel hebt gegeven zeg!
Het zal nog wat worden als mijn Dalmatiër teefje ooit komt te overlijden. Domino is echt mijn allessie en ik wil haar voor geen goud missen!Ik heb haar van pups af aan, ze is toch wel samen met mijn kitten het belangrijkste wat ik heb. Krijg al tranen in mijn ogen als ik er aan denk dat ze er ooit niet meer zal zijn, kan jou dus volkomen begrijpen meis!
Snoevie schreef:ik kan me echt zo goed voorstellen hoe je je voelt.
ik heb eigenlijk geen tips meer voor je,ik kan alleen maar zeggen dat je gewoon maling aan anderen moet hebben die je niet willen begrijpen.
je verdriet zal nooit helemaal verdwijnen,maar na lange tijd zal het een plek krijgen in je hart,een bitterzoete herrinering zal overblijven.
maar bij mij heeft het ontzettend lang geduurd(en nog steeds soms)dus schaam je maar niet.
knuffel je andere hond maar extra
(ik ga volgende maand een tattoo van mijn overleden hond laten zetten,wel drastisch,maar zo heb ik echt het idee dat ze altijd in mn buurt is)