Ik heb mijn kipje, een wyandotte, nu een jaartje. Ik heb hem als kuiken gekregen van een vriendin die eieren uit ging broeden met zo'n lamp. Nou, helemaal leuk,binnen gehad onder een warmte lamp, hebben hem Pip genoemd. Ik moet eigenlijk zij zeggen trouwens.. Ik was als een soort moeder voor hem, hij liep ook achter me aan en viel bij me in slaap.

Nu hebben we sinds een paar maandjes 2 kuikentjes erbij. Die hebben we ook eerst binnen gehad maar die waren niet zo gehecht aan me, omdat ze met zijn tweeën waren. Toen hebben we ze bij Pip buiten in het hok gedaan. Eerst was ik bang dat Pip ze ging doodpikken, dat hoor je wel vaker. Maar Pip was bang voor ze..

Maar nu doet Pip dus best raar tegen me


Okee dit is best een apart verhaal. Ik zit ook echt te zeiken want mijn kip is nu niet meer eenzaam, maar nu ben ik eenzaam
