XoNo schreef:Bij pups van grote rassen kijk ik voornamelijk bij brok naar hoeveel vulmiddel er in zit, wat de hoeveelheid calcium en fosfor is en het percentage eiwitten, dit ivm eventuele problematische groei. Een niet te hoog eiwitgehalte (rond de 24%), calcium liefst onder 1% en zelfde met fosfor.
Even een kanttekening hierbij: de percentages die op de zak vermeld staan zeggen op zich niet zo veel. Je moet dat namelijk afzetten tegen de voedingswaarde van het voer. Het ene voer kan bijvoorbeeld best een lager percentage eiwit bevatten dan het andere, maar als het ook per 100 gram minder calorieën bevat en je er dus meer van moet geven, kan het best zijn dat je hond op dat voer toch meer eiwit binnen krijgt. In de link van Rosita wordt dit ook uitgelegd, inclusief de bijbehorende rekenvoorbeelden.
Wil je verschillende voeders qua eiwitgehalte met elkaar vergelijken, dan moet je uitrekenen hoeveel calorieën het voer per 100 gram bevat en dan uitrekenen welk aandeel van die calorieën wordt geleverd door eiwit. Je kunt dan zelfs brokken met blikvoer of versvlees vergelijken v.w.b. het aandeel van eiwit.(Blik en vers bevatten immers veel meer vocht, waardoor het percentage eiwit altijd lager uit zal vallen.)
Overigens kijk ik persoonlijk niet zo zeer naar een procentje eiwit meer of minder en vind ik de bron, c.q. de kwaliteit van het eiwit veel belangrijker.
Iets anders waar ik zelf goed op zou letten is het gebruik van kunstmatige toevoegingen en conserveermiddelen. Als er op de zak een kreet staat als 'door de EU goedgekeurde anti-oxidanten' dan zou ik 'm zeker laten staan, want dan kun je er de donder op zeggen dat er behoorlijk hoge concentraties middelen inzitten waarvan het gebruik in de humane voedingsindustrie inmiddels vaak al aan banden is gelegd.