Veel mensen vroegen naar foto's en verhalen, dus hierbij mijn ervaring met Auschwitz.
Allereerst is het een hele aparte ervaring om een kamp binnen te lopen wat gebouwd is om mensen binnen te houden.

Het is onmogelijk gemaakt om door het prikkeldraad te gaan als mens. Daarbij stond er onwijs veel stroom op, waardoor de dood al snel intrad bij aanraking van het prikkeldraad.
In Auschwitz zijn er een scala aan martelwerktuigen.

Ziehier een paal met een haak eraan. In eerste instantie niet het meest schokkende.
Tot het verhaal volgt wat hiermee gedaan werd.
Mensen werden, soms voor straf en soms 'zomaar', hieraan vastgebonden. Hun handen werden achter hun rug aan elkaar gebonden. Je kunt dit vergelijken met een agent die een crimineel in de boeien slaat. Deze vastgebonden handen werden aan de haak geknoopt en de gevangene hing met zijn hele gewicht aan zijn armen. De schouders raakten uit de kom, en gevangen vergingen van de pijn. Sommige hingen daar zelfs enkele dagen.

Ook waren er in de kelders, waar geen foto's mochten worden gemaakt, allemaal cellen waar de meest gruwelijke dingen werden uitgevoerd. Mensen die probeerden te ontsnappen, zich in de ogen van de nazi's misdroegen, of gewoon zonder reden, werden hier in kleine cellen opgesloten. Elke cel had zijn eigen manier om een mens te martelen. De ene cel kon van lucht en licht worden afgesloten, een andere cel was zo klein dat de gevangene alleen maar kon staan. Er was dan geen mogelijkheid tot zitten of liggen. Hier werden mensen soms weken achtereen opgesloten. Een andere cel, de zogenaamde 'starvation-cel', was, zoals de naam al zegt gebouwd om mensen te laten uithongeren.

De executiemuur waartegen duizenden mensen hun einde hebben gevonden. Gevangen moesten zich uitkleden en werden naakt tegen deze muur gezet. Het einde volgde al snel wanneer er zich een kogel in het hoofd van de gevangene boorde.
In Auschwitz kon je allerlei blokken binnen. Elk blok had zijn eigen 'thema'.

Het blok met de 'proof of crimes' is misschien het meest bekend. Eenieder kent de foto's van bulten haar, (kinder)schoenen, protheses en al wat meer van de mensen is afgenomen. Bij het zien van deze reusachtige aantallen menselijke dingen begint het door de dringen om hoeveel vermoorde mensen het gaat. Je hoort reusachtige getallen, maar dit maakt het tastbaar, werkelijk. En dat was voor de meeste in onze groep ook een erg emotioneel punt.
Verder was er een blok die liet zien wat voor gruweldaden Dr. Mengele mensen, en dan vooral kinderen aandeed.
(Foto in link, kan als erg schokkend worden ervaren)
http://img820.imageshack.us/img820/8526/dsc0073hv.jpg
Ik denk dat ik Dr. Mengele wil betitelen als de meest zieke persoon in de oorlog. Zijn tests op mensen, zijn verminkingen van mensen, zijn martelingen van mensen, zijn martelingen van kinderen. Een mens vol laten lopen met water, gewoon om te zien hoeveel er in kon. Mensen laten uithongeren, om te zien hoe lang het duurde tot de dood erop volgde.
Een pas bevallen vrouw de borsten afbinden, om te zien hoe lang het duurde voor de baby zonder eten stierf. Kinderen injecteren met lepra of andere ziektes. Tweelingen aan elkaar vastnaaien. Allemaal operaties om ervoor te zorgen dat de joden zich niet meer konden voortplanten.
In Auschwitz I was er mogelijkheid om een gaskamer te betreden. De onderstaande foto laat de muur van de gaskamer zien.

De krassen die je hierop ziet zijn de nagelkrassen van mensen in doodsangst. De muren zijn moeilijk te bekrassen, alleen mensen die in doodsangst verkeren zullen de muur op deze manier kunnen bekrassen.
In de gaskamer was het koud, intens koud, een kou wat doordrong tot je botten. Je voelde de angst nog die hier geheerst had.
Een moordmachine, gebouwd om mensen mee uit te moorden.
In een gaskamer duurde het gemiddelt 15 minuten tot een mens aan zijn einde kwam. De gaskamers werden volgepropt met mensen, zo vol dat de eerste mensen al stierven van verstikking. Wanneer de gaskamers leeg werden geruimd stonden de doden nog rechtop, er was te weinig ruimte om neer te zakken.
Het giftige gas kwam van onderen, waardoor mensen in paniek op elkaar klommen om het laatste beetje lucht te kunnen krijgen.

De lichamen werden door andere gevangenen naar de crematoria gebracht, die 24/7 aanstonden om het overschot aan lichamen te verwerken. Op top was het mogelijk om in Auschwitz I 6.000 mensen per dag om te brengen. Wat nog een schijntje is wat betreft het grote kamp Birkenau.

De toren die toegang geeft tot Birkenau. De meeste mensen denken hieraan wanneer ze aan de dodenkampen denken. Rijen en rijen met barakken, waarin honderden mensen in afschuwelijke omstandigheden moesten leven.
Maar de hel van Birkenau begint op het perron waar de treinen volgestampt met mensen binnen komen.

De mensen werden in rijen opgesteld nadat ze uit de treinen geslagen werden. De mensen werden in lange rijen, die meestal het hele perron betroffen, opgesteld. Door een SSofficier werden ze met een kleine beweging geselecteerd.
Een beweging naar rechts (de foto is van de andere kant gemaakt, de gevange liep links rechtdoor vanaf de foto gezien) betekende dat de gevangene meteen naar de gaskamers ging. Een beweging naar links betekende dat ze mochten werken.
Kinderen, ouderen, gehandicapten en zieken gingen allemaal zonder aarzelen door naar de gaskamers.

Deze foto toont een originele treinwagon. Deze wagonnen werden volgestampt met meer dan 200 mensen.
Vanuit het perron gingen we naar verschillende barakken. De barakken waren bedoelt voor 52 paarden, in Auschwitz werden ze licht verandert en huisvesten zo'n 1000 mensen.

Op zo'n verdieping sliepen dus soms wel 6 mensen.

Deze foto toont de 'wcs', één zo'n barak moest dienst doen voor 16.000 mensen. Aan het eind van de dag werden de gevangenen erin gejaagd, kregen 15 seconden om hun behoefte te doen en werden er weer uit gejaagd voor de volgende groep.
Mensen werden behandelt als beesten, er kwamen dagelijks honderden mensen om door de afschuwelijke omstandigheden in het kamp. Daarbuiten had Birkenau de capaciteit om 20.000 mensen per dag te doden en lichamen te verwerken.........

Deze foto laat de ruïne van Birkenau's grote gaskamer zien. Deze liep door tot het bakstenen muurtje wat je aan het einde ziet. De SS wilde maar al te graag de sporen van hun gruweldaden uitwissen en hebben 6 dagen voor de 'bevrijding' van Auschwitz de grote gaskamers en crematoria van Birkenau opgeblazen.
Wanneer de gaskamer al vol zat, werden er nog 200 extra mannen bij gejaagd. Per keer werden er in deze gaskamer 2000 mensen vermoord.....
Als groep hebben we een bloemstuk gelegd bij het monument van Auschwitz, met de tekst die hierop staat beschreven eindigt mijn topic. Al met al vond ik het een indrukwekkende ervaring.
Ik hoop dat mijn verhaal mensen bewust maakt tot waar mensen in staat zijn. Dit mag nooit, maar dan ook nooit meer gebeuren..............

Laat deze plaats eeuwig een kreet van wanhoop zijn
en een waarschuwing aan de mensheid
Hier hebben de nazi's omstreeks anderhalf miljoen mannen, vrouwen en kinderen vermoord