Moderators: NadjaNadja, Essie73, Muiz, Maureen95, Firelight
Ikima schreef:Voor mensen met gevoel voor humor komt hier een lang verkantieverhaal van detour en mij naar Ierland.
Detour en ik besloten om naar de Tattersales (veiling van volbloedjes) in Ierland te gaan, we hadden een lekker goedkope vlucht, €20,- voor een retourtje Dublin.
Vol goede moed gingen we op reis en hadden zin in de veiling en even de eventuele sneeuw in Nederland te vermijden. Op het vliegveld Eindhoven kreeg ik al een onderbuikgevoel want de vluchten naar Londen waren gecanseled, maar hé, we gingen naar Ierland en daar was het +8 graden en komt vast geen sneeuw.
Vlak voor Dublin kregen we te horen dat we vanwege de sneeuw niet konden landen en door zouden vliegen naar Shannon, helemaal in het westen. Een enorm gejoel van veel mensen maar niet door ons want we zouden de sales missen, deze bleken dus ook vanwege de sneeuw niet door te gaan.
Eindelijk om 21.30 kwamen we in Shannon aan, huurauto opgehaald en we konden weg, bij de auto aangekomen waren de autoruiten bevroren en van een ijskrabber hadden ze nooit gehoord, dus met een pasje de ruiten ijsvrij gemaakt. Ja, waar zat de lichtschakelaar bij die auto, naar veel gezoek eindelijk gevonden en wij op weg, remmen waren superscherp afgesteld dus bij de eerste keer remmen zat detour bijna met haar hoofd door de ruiten. Goed, even beginproblemen, links rijden was even wennen maar ging al redelijk snel goed.
Op naar ons B&B, detour heeft een paar jaar in Ierland gezeten dus kende het land goed. We zouden eerst overnachten bij een B&B die zij kende, bleek pas volgende maand open te gaan. Wij dus maar een hotel in de buurt genomen.
De volgende dag, dinsdag, de omgeving bekeken, welke erg mooi was, naar detour's oude werkplek en nog met bekenden van haar gesproken op die stal.
Die volbloeds stonden er zo ontspannen en tevreden bij, werden goed verzorgd daar.
Door de bergen richting Cork, hele smalle straatjes waar je bijna tegen een muur moest staan als er een tegenligger aankwam, via mooie landweggetjes, waar je amper 60km kon rijden maar waar 100km toegestaan was, zijn we bij een vriendin van detour beland waar we konden overnachten.
Die avond begon het enorm te sneeuwen, bleek in 1982 voor het laatst zo erg te zijn geweest.
Woensdagochtend vroeg op want we zouden achter haar vriendin aanrijden naar haar ouders die een renstal hadden, die nacht was er een enorm pak sneeuw gevallen maar de wegen waren redelijk, daar een ontbijtje gehad, paarden bekeken en op weg naar het noorden want daar zou een race zijn. We moesten vlak onder Belfast zijn en de reis zou ongeveer 3 uur duren, uiteindelijk na heel Ierland door gereden te hebben kwamen we er aan en konden nog net 3 races zien. Detour had bijna haar reisgeld terug gewonnen maar het eerste paard waar ze op had gewed kwam zonder jockey aan en het 2e paard besloot vlak voor de finisch over een afzetbalk te springen en ook de jockey te dumpen, dit laatste paard zou anders gewonnen hebben.
Die avond naar een B&B, mensen waren super aardig en gaven je meteen een huiselijk gevoel.
Daar lekker bij de openhaard naar de sneeuwbeelden op tv gekeken en naar bed.
Donderdagochtend zouden we nog even naar de Wicklow Mountains gaan want die waren er een half uur rijden vandaan, onderweg moest detour wou even naar een ruitersportzaak waar ze de eigenaar van kende. Je moest aanbellen om binnen te kunnen en wat we daar zagen was net het tentenkamp van Hypodrama. Bomvol en ongeorganiseerde bende, we hebben ons rot gelachen.
Buiten werd het inmiddels slechter weer dus besloten we maar naar het vliegveld te gaan omdat we rond 15 uur zouden vliegen, daar aangekomen lag aardig wat sneeuw en bleek onze vlucht gecanseled, dankzij detour haar inzet konden we omboeken naar Brussel. Vol goede moed gingen we naar de Gates, we zaten er amper 10 minuten of daar zagen we dat ook deze niet doorging.
We stonden uit het raan naar de ondergesneeuwde vliegtuigen en banen te kijken toen daar plotseling een ieiemini tractor met miniscule sneeuwschuiver voorbij kwam om de baan te vegen, met zo'n ding vegen ze in Nederland de stoep mee schoon.
Inmiddels was het een chaos op het vliegveld, Schiphol in het hoogseizoen is nog rustig. Weer omboeken lukte niet want er stond een rij dat waarschijnlijk tot de volgende ochtend zou duren.
Wij dus met de bus terug naar de B&B en ja hoor, amper 5 minuten onderweg en er was geen sneeuw te bekennen. Al het sneeuw in Ierland was dus blijkbaar op het vliegveld van Dublin gevallen.
Weer dankzij detours inspanningen konden we zaterdag vanuit Cork terug.
Bij de B&B aangekomen bleken de sales naar vrijdag verplaatst te zijn en aangezien we pas zaterdag terug konden vliegen, konde we toch nog naar de sales gaan waar we voor gekomen waren.
We zaten er ongeveer 10 minuten lopen vandaan dus besloten we alvast te kijken of er misschien iemand uit Cork kwam waar we mee terug konden rijden, en ja hhor voor het eerst in die dagen zat het mee. We kwamen daar ene Tony tegen die een veulen de volgende dag moest verkopen.
Blij en opgelucht gingen we weer terug, de weg was erg smal, geen voetpad en er werd hard gereden dus moesten we telkens de berm in, helaas zijn greppels dan niet tezien en ging ik onderuit en met 1 voet in het ijskoude water, ach ja kon er ook nog eens bij.
De volgende ochtend met onze bagage naar de sales, veilig in bewaring gegeven en volbloedjes kijken, heel veel veulens die voor een drol weggingen of helemaal niet verkocht werden. De markt ligt daar ook door de recessie op zijn gat.
Tony was al vroeg aan de beurt en toen zat er amper iemand, hij wou beslist het veulen verkopen dus maar hopen dat er alsnog een koper kwam, eindelijk ergens in de middag het veulen voor €350,- verkocht. We konden eindelijk weg maar moesten nog een veulen voor iemand anders meemenen.
Tony praate onverstaanbaar Corks, detour kon hem nog wel verstaan omdat ze er in de buurt heeft gezeten.
Na een gezellige rit van bija 4 uur kwamen we aan op het vliegveld, ik hed geen fut meer om een B&B te zoeken dus hebben we de nacht op een bank op het vliegveld doorgebracht als een stelletje landlopers.
Eindelijk vanochtend om 6.30 uur gingen we vliegen en zijn veilig in Amsterdam beland.
Na veel omzwervingen en veel meer geld kwijt dan de bedoeling was eindelijk weer thuis.
Home sweet home, de eerste 10 jaar krijgen ze mij niet meer weg en de komende weken kan ik geen veulens meer zien, het woord volbloed kan ik ook niet meer horen.
Ik hoop dat jullie genoten hebben van deze ellende, over een paar dagen kan ik er misschien ook weer om lachen.
iloveyah87 schreef:Haha (het had altijd erger gekund ) hehe
Ben eigenlijk wel benieuwd naar de foto's en hoop je hier mee te motiveren om ze erop te zetten