Geplaatst 
Carmen en ik stonden toen alleen maar in de weg, en zijn toen bij de pony's in de ei gaan kijken. Toen mochten we een pony uitzoeken van de verhuurder, dus wij kozen de grootste en dikste..... Fjord
De fjord was uhm.. volslank en zijn naam is Dirk, waar wij al gauw Dikke Dirkje van maakten. Hieronder een foto van het poetsen, bij het verhuurdbedrijf zelf. Links ben ik, rechts is hubolover.
We hebben Dirkje fijn gepoetst, zijn manen gekamt en staart helemaal uit de klit gehaald, hoefjes gekrabt en schoongewreven.. En toen kwam het moeilijkere deel: het inspannen en uitspannen. Eerst kregen we uitleg over het hoofdstel, wat eigenlijk gewoon hetzelfde zit als bij onze verzorgpony's. Hier zaten alleen oogkleppen en een paniekkettinkje aan, waardoor het moeilijker leek. Daarna moesten we de rest van het tuig doen, wat moeilijk lijkt maar na 3 dagen vanzelf ging. We hebben dirk ingespannen, uitgespannen en weer ingespannen om te oefenen, pas daarna zijn we op weg gegaan om de eerste route te rijden. De baas ging mee, en ik was meteen de sjaak om een stukje te mennen. Het was wel even wennen aan de leidsels, maar al snel konden we dan écht op pad. De eigenaar ging naar huis, en wij gingen de bossen in. Daar hebben mijn ouders en Carmen ook gement met Dirk, en heb ik gauw een foto van zijn hoofd gemaakt.
Na een tijdje waren we ook aan scherpere bochten gewend, en ging het zelfs goed in het verkeer. Dirk was wél schrikachtig voor vrachtwagens, auto's met aanhanger / caravan en uiteindelijk, zo bleek, ook voor een maaimachine... (
) Hier nog een foto van Carmen met Dirkje, en ik met Dirkje in het verkeer.De eerste dag hadden we de camping zo gevonden, en Dirkje kon zo de wei in. Hij had die ochtend, voor wij hem meenamen, al 25 kilometer gelopen en had dus zijn rust hard verdiend. Toen hij in de wei stond begon hij lekker te grazen, en hebebn Carmen en ik de tent uit de huifkar gepulkt. Het bouwplan ontbrak, en ik heb in het verleden wel eens die tent opgezet.. maar dat was al erg lang geleden. Zodende moest een geïrriteerde vader de tent helpen opzetten, en ging mijn moeder koken. Daarna hebben we rijst met goulash gegeten, en toen begon het al een beetje donkerder te worden. Carmen en ik hebben toen dirk gepoetst, en zijn erop geklommen. De verhuurder had gezecht dat je op hem kon rijden als je wilde, dus wij hebben dat [zonder cap
] geprobeerd. Het ging niet makkelijk, gezien het gras erg aanlokkelijk groen was.De volgende ochtend mochten we voor eht eerst gaan voeren, driekwart schep krachtvoer voor ons Dirkje
Hij kwam het zowaar halen toen hij de schep hoorde, wat ik grappig vond omdat ik de hele nacht geknauw hoorde naast de tent waar carmen en ik in sliepen. Dirk kwam dus geen eten te kort, en zijn buik was dus nog even dik. De volgende ochtend wilde ik gauw een foot van dirk nemen, teriwjl hij zijn voer aan het eten was. Dat mislukt echter, want de lens van de camera besloeg iedere keer, dit is zo'n beetje de beste foto..Daarna moest Dirk een flink eind lopen, we gingen richting de Blauwe Meren. Het was toen erg lekker weer, fijn zonnetje enzo. We kwamen op de heenweg ook nog langs het dorp, waar dirk de vorige dag vóór het terras een enorme hoop had laten vallen, terwijl iedereen met open mond ons aan zat te kijken. Toen we van de camping teruggingen moesten we daar weer alng, en hebben we nog gauw broodjes gehaald bij de bakker.
We moesten een flink eind over een slecht bospaadje, en toen kwamen we een mooie open plek tegen. We hebben dirk toen uitgespannen en vastgezet aan een paal. Dirk kon toen wat drinken, een appel eten en wat opdrogen. Hij zweette echt ongelooflijk, had zijn pauze dus ook dubbel en dwars verdient. Op de foto zie je links Dirk ( =D) en dan van links naar rechts mijn pa, ik, carmen, de huifkar waar mijn moeder op dat moment in zat.
We kwam rond een uur of 2 op de camping daar aan, hij hinnikte even ter begroeting. Ik kan je vertellen, zijn hinnik was niet mis en goed te horen. Wagen losgemaakt, dirk uitgespannen en halsterje aangedaan. Fijn de wei in, en gau een emmer water halen omdat die daar niet stond. Hij heeft 2,5 emmer achter elkaar leeggeslurpt: ik heb ook nog de enorme kan water kunnen vullen en achter me aan kunnen slepen naar de huifkar. Van een aardige man kregen we een korte wandelroute naar de Blauwe Meren te horen, en wij wilden de hond dus meenemen. Ergens in het bos zijn we toen verkeerd gelopen, want we kwamen bij een ingang uit waar de hond niet toegestaan was [bovendien betaald
]Zodoende gingen we naar de parkeerplaats, en hebben we daar op het bord met wandelroutes gekeken. Er werd ons aanbevolen om niet de gele route te lopen als je geen conditie had, dus wij gingen de gele route lopen. Van te voren had ik mijn bedenkingen erover, omdat we dus geen conditie hadden en ook geen steile hellingen gewend zijn. Uiteindelijk bleek het allemaal heel erg meet vallen, ook voor de hond. Hij heeft in het water gespeeld, vogels weggejaagd en insecten gehapt. Na afloop hebben we nog een frietje met frikandel gegeten..
Mijn hond schrok van iets in het water
Carmen met de hond
In deel 2 de andere helft van mijn verslag.
)