Geplaatst 
Is hij wel te vertrouwen?
‘’Zucht’’ weer die rot wekker.Dacht Sanne in haar zelf.maar eigenlijk was ze wel blij,want ze is dan eindelijk weer bij haar vriendje.’ach dat was die wekker het wel waard’ zij ze blij.maar wat ze niet hoorde is dat haar zusje lekker heeft zitten afteluisteren.Sanne stapte uit bed laken verwisselen en schone kleren aan doen.zuchtend maakte ze de badkamerdeur open.pakte haar tandenborstel en tandpasta.Ruig smeerde ze een klont pasta op de borstel water erover en poetsen.en naar benden.Toos haar moeder vroeg.Wat wil je op je brood lieverd?.Mam noem me niet elke keer lieverd!.Geschokt ging haar moeder naar de keuken.Tevreden zij ze.Ach dat ochtend humeur heeft ze van mijn kant gelukkig is die verwende Peter Jansen er niet.Gauw kreeg Sanne de rillingen.Vroeger toen Sanne klein was werd ze zwaar mishandelt.Al huilend ging ze naar de wc.O nee heb ik me weer laten gaan,ach ik goeie Toos weer in actie.net alsof zij niet wist wat er met haar kind allemaal is gebeurt.Sanne zo meende ik het niet begrijp me nou..gauw pakte ze haar schooltas en sleutels en rende naar de fiets en racde naar school.Mam weet niet eens h-h-oe ik werd geschopt en geslagen.En ze weegt haar tranen weg.Gelukkig kan ik vertrouwen op Daan.Hij stond al op het plein te wachten.Hee zo heb ik je nog nooit gezien.En hij vroeg fluisterend wat er was gebeurt.Waarom kijk je zo sip zo ken ik je niet.Ach mijn moeder begon weer over…Over wat..?Ach hij zou mij toch niet geloven dan maar een smoes.Nou eh mijn val.Ouw!dat moet pijn doen.ja zeker.Samen liepen ze de gang in.HEE MOEJ JE ZIEN DIE ZIELIGE STAKKER MET SANNE!!.Iedereen lachte om Sanne en Daan.Ach trek je er maar niets van aan.Wie wel..?!.Samen liepen ze lachend de trap op en richting hun lokaal.BALEN!.Dacht Sanne ik zit niet naast Daan!.Jammerend keek ze rond,om te kijken waar hij zat.maar ze zag hem niet tussen 27 kinderen.Uiteindelijk zag ze hem,met zijn lieve ogen en mooie bruine haar.Om bij weg te dromen vond ze.Oke kinderen vandaag beginnen we met biologie hoofdstuk 67.Klonk de luide stem van juffrouw Albertina.Ahh bah niet weer b-i-o-l-o-g-i-e zo ontzettend saai.en dan gaan we…Daar ging de bel en alle kinderen schoten naar hun kasjes.Ahh daar heb je weer dat zielige stelletje.Klonk er weer.ALS IEDEREEN NU NIET OPHOUD DAN..!!!.Ja dan stakkertje Sanne.En ze rende weg.Huilend zat ze voor de tweede keer op het oude grasveldje.Komop Sanne trek je er niet teveel van aan.m-Maar dat probeer ik ook maar ik ik,ik kan het niet!.Je snapt het niet Daan!.Waarom niet dan Sanne je moet het ooit wel toegeven.Nee niemand mag mijn verhaal weten.Sanne kijk in mijn ogen anders vertrouw ik jou ook niet meer.Nou mijn vader was..Was een naar mens die mij als klein kind heeft geslagen..Wat erg.alsjeblieft niet veder vertellen.Zand erop San.Oke,maar niet verder vertellen he?!.Tuurlijk niet..Oke gelukkig heb ik nog iemand om mee te praten.
